|
Piękno
Gdyby nie istniał ideał piękna, człowiek padłby pastwą niepokoju i smutku. (F. Dostojewski)
Piękno rzeczy, bardziej niż użyteczność, wznosi duszę do Boga. (Tomasz)
Piękno zawsze pomaga, byleby tylko za nim coś się kryło. (V. Lisi)
Tak samo jak naturalne piękno jest o wiele bardziej atrakcyjne od piękna sztucznego pokrytego pozłotą, tak samo prosta mowa i zwyczaje są lepiej przyjmowane i znajdują większą przychylność w duszach od nienaturalnych, i sztucznych mów i zwyczajów. (Św. Wincenty)
Największa piękność jaśnieje na tej twarzy, na której można wyczytać myśl Boga. Ludzkość i boskość nie są rozdzielone bez szkody człowieka. (Zenta Maurina)
Prawda, dobro i piękno uzupełniają się wzajemnie. Nie traktujcie zatem piękna jako czegoś powierzchownego, próżnej ozdoby. Jest objawieniem splendoru Boga. (A. Pronzato)
Każdy mijający dzień zabiera jeden kwiat piękna. (Seneka)
Piękno jest kwiatem, który szybko więdnie; tylko cnota jest wiosną,
która nie. zna nigdy zimy. (C. Vitalini)
Nie jest piękny ten, kto ma piękną twarz, ale ten, kto ma piękną duszę. (Przysłowie rosyjskie)
Piękno i skromność nie mieszkają w tym samym mieście. (Przysłowie)
Piękno nie jest inspiracją najgłębszej namiętności. Piękno bez wdzięku jest jak haczyk bez wędki. Piękno bez wyrazu męczy. (R. Emerson)
Niektórzy ludzie, chociaż się starzeją, nigdy nie tracą swojego piękna: przesuwają je po prostu z twarzy na serce. (M. Buxbaum) |
[ Powrót ]
|
|