|
Zawiść
Niestrawność zawistnego nie zależy od tego, co je, ale od tego, co jedzą inni. (Przysłowie hiszpańskie)
Zawiść polega na nienawidzeniu szczęścia u innych ludzi. Ta przywara jest prawdziwie diabelska; ponieważ kiedy złośliwość cieszy się cudzym nieszczęściem, zawiść boleje nad cudzym szczęściem. (Św. Augustyn)
Człowiek o zawistnym oku jest chciwy bogactwa, a nie wie, że bieda przyjdzie na niego (Księga Przysiów)
Nie zazdrość człowiekowi porywczemu i nie naśladuj jego zachowania, ponieważ Pan ma w nienawiści przewrotnego, a Jego przyjaźń jest dla sprawiedliwych. (Księga Przysiów)
Zawistni uważają korzyść innych za swoją szkodę i sądzą, że osiągnęli swoje dobro, kiedy uda im się osiągnąć sukces w swoich złych zamierzeniach. (Św. Albert)
Pierwszą oznaką własnego upadku jest zawiść o sukces innych. (S. G. Molleda)
Rzadko się zdarza, aby człowiek byt zadowolony z własnego losu: zawsze zazdrości losu swojego sąsiada, który jest równie spragniony, aby się z nim zamienić. (W. Goethe)
Zawistne serce jest podobne do złośliwego mola, który wszystko zjada i obraca w popiół. (Św. Augustyn)
Zawistnik chudnie z powodu szczęścia innych. (Horacy)
Zawistny zawsze chce się piąć w górę; święty chce się zawsze uniżać. Tak zawistnik zawsze schodzi, a święty wchodzi. (Św. Proboszcz z Ars)
Zawiść ze swoimi obmowami odbiera całą świeżość dobrym dziełom innych i wysusza^ źródła duchowego pocieszenia, które pochodzą / dobroci Ducha Świętego. (Św. Albert) |
[ Powrót ]
|
|