Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Moje świadectwo o masturbacji

Witam! Chcialbym po krótce przedstawić historię swojego życia, a dokładniej - doświadczeń z pornografią i masturbacją. Nie jest to temat łatwy, ale mam nadzieję, że uda mi się opisać wszystko, co ważne, i że list ten będzie przestrogą dla innych lub chociaż skłoni czytelników do zastanowienia się nad omawianymi problemami.

Z masturbacją zetknąłem się bardzo wcześnie - w wieku 11 lat. Rodzice raczej unikali rozmów ze mną na tematy związane z ludzką seksualnością. Nie wiedziem więc, że to, co robię to "masturbacja". Myślałem, że odkryłem coś, o czym inni nie wiedzą. Od początku byłem świadomy, że to, co robię jest niewłaściwe i że jest to grzech, ale była to dla mnie forma nieskromnej zabawy, więc nie widziałem w tym jakiegoś powaznego zła. A ponieważ ta "zabawa" sprawiała mi wielką przyjemność, praktykowałem ją dosyć często.

Rok później zetknąłem się z pornografią. Pewnego dnia kolega namówił mnie na oglądanie nagranego na video Playboya. Cóż to było za przeżycie... Nigdy wcześniej nie byłem tak podekscytowany... Po fakcie wróciłem do domu, odczuwając taką przyjemność, że musiałem "coś z tym zrobić" - i dokonałem masturbacji. Szybko nauczyłem się, że wszelkie podniecenie seksualne można w ten sposób rozładować i że sprawia to ogromną przyjemność... A sam fakt, że jest to grzeszne, wydawał się bez znaczenia. Tym bardziej, że do spowiedzi chodziłem okazjonalnie, a powiedzenie księdzu, że "bawiłem się nieskromnie" (bo tak wtedy rozumiałem ten grzech) nie stanowiło dla mnie problemu.

Próbowałem rozmawiać o tym, co robię, z kolegami, ale żaden nie miał pojęcia o co mi chodzi... Po kilku miesiącach sami mnie zagadnęli i zapytali czy się masturbuję. I okazało się, że moje odkrycie na temat tego, co można robić z własnymi narządami płciowymi, nie jest żadnym wynalazkiem, i że "masturbacja" (wtedy poznałem to słowo) to coś, co rodzaj ludzki już dawno wymyślił...

Zacząłem dużo o tym czytać w "fachowej literaturze", z której dowiedziałem się, że onanizm to coś zupełnie normalnego, szczególnie w okresie dojrzewania. Moi koledzy również traktowali to zjawisko pozytywnie. To mnie uspokoiło. Nie pamiętam dokładnie, skąd dowiedziałem się, że oglądanie pornografii "pomaga" w masturbacji, ani kiedy sięgnąłem po pornografię, ale chyba było to wtedy, kiedy zauważyłem u siebie zainteresowanie płcią przeciwną. Najpierw były oczywiście roznegliżowane kobiety, czy "lekkie" sceny erotyczne w filmach. Ponieważ mieszkaliśmy w małym mieszkanku, w bloku, nie miałem własnego pokoju ani telewizora. Wykorzystywałem więc okazje, kiedy nikogo nie było w domu.

Jakiś czas później zacząłem pożyczać od kolegów filmy na video, a mianowicie nagrywane przez nich Playboye. Filmy te dostarczały mocniejszych wrażeń. Masturbowałem się znacznie częściej, niż kiedykolwiek przedtem. Trwało to dość długi okres czasu.

Pewnego dnia jeden z kolegów przyniósł mi, zamiast Playboya, niemiecki film pornograficzny. Takiego czegoś nie widziałem nigdy wcześniej. Na filmie były pokazane prawdziwe stosunki seksualne - i to z detalami (jeśli ktoś widział kiedykolwiek pornografię typu hardcore, to wie, o czym mówię). Z początku byłem tym zniesmaczony. Oddałem koledze film i pomyślałem sobie, że do "udanej masturbacji" wystarczy mi podniecający widok nagich dziewczyn z Playboya (te kobiety z niemieckiego filmu były mało pociągające). Jednak parę tygodni później sam poprosiłem go o ten film, gdyż kusiło mnie, żeby go jeszcze raz zobaczyć. Tym razem nie byłem nim tak zniesmaczony jak ostatnio. Można wręcz powiedzieć, że zaczęło mnie to podniecać. Na dobre zagłębiłem się w masturbarcji i oglądaniu pornografii.

Sytuacja uległa zmianie (na gorsze), gdy przeprowadziliśmy się do większego mieszkania. Miałem swój pokój i telewizor. W każy weekend wyczekiwałem do późna w nocy naprogramy dla dorosłych (gł. na Playboye i filmy erotyczne), żeby się masturbować. Chodziłem zmęczony i nie wyspany. Trwało to kilkanaście miesięcy. Potem kupiłem komputer i podłączyłem się do internetu. To pozwoliło mi na dostęp do pornografii 24 h na dobę. Poza tym kupowałem czasami w kioskach filmy pornograficzne na VCD. Ich cena (9,99) i powszechna dostępność sprawiały, że nie miałem problemu z ich zdobyciem, a jeśli nawet, to zawsze pozostawał internet. Nie muszę dodawać, że była to pornografia typu hardcore, gdyż dziewczyny z Playboya nie dostarczały już takich wrażeń jak kiedyś. Poza tym dziewczyny z tych hardcorowych filmów były nieporównywalnie ładniejsze i atrakcyjniejsze seksualnie, od owych kobiet z pamiętnego niemieckiego filmu (co mnie wtedy bardzo cieszyło, zastanawiałem się jednak nad tym, co takie śliczne dziewczyny robią w filmach tego rodzaju).

Moje życie religijne uległo diametralnej zmianie. Prawie zupełnie przestałem się modlić. Spowiedź stała się problemem... Wcześniej trochę wstydziłem się spowiadać z masturbacji i pornografii, szczególnie, że trzeba było nazwać rzecz po imieniu, ale nie sprawiało mi to większego problemu. Teraz, nie wiem dlaczego, zacząłem odczuwać paniczny strach przed spowiedzią. I nie miałem pojęcia skąd się to wzięło... Po spowiedzi było cudownie, czułem się spokojnie, obiecywałem sobie, że nigdy już nie zgrzeszę w ten sposób. Jednak pokusa była bardzo silna i zawsze ulegałem. A potem, przed spowiedzią (do której chodziłem bardzo rzadko, z okazji wielkich świąt, czyli chyba dwa, trzy razy do roku) miałem ochotę uciec z kościoła i nie przystępować do tego sakramentu. I może, gdyby księża przy spowiedzi byli dla mnie opryskliwi i robili mi wyrzuty, rozumiałbym swój strach, ale nie pamiętam, żebym trafiał na takich... W tej sytuacji nie umiem wytłumaczyć swojej ówczesnej awersji.

Pewnego dnia zacząłem bluźnić przeciwko Bogu. Było to automatyczne i niezależne ode mnie (chociaż wtedy tego nie rozumiałem i byłem przekonany, że to ja bluźnię). Polegało to na tym, że przy styczności z czymkolwiek, co miało związek z religią, w mojej głowie pojawiały się bluźnierstwa (w większości przypadków - przekleństwa-epitety). Byłem zrozpaczony... Msza święta i codzienna modlitwa były dla mnie koszmarem... Koszmarem stała się również spowiedź. Szczególnie pierwsza po tym fakcie - ksiadz zadał mi długą pokutę. Postanowiłem, że nie zbuźnię juz nigdy więcej, jednak te przekleństwa na Boga i świętych pojawiały się dalej, a ponieważ byłem przekonany, że to ja, z własnej woli, bluźnię, spowiadałem się z tego tak, jakbym faktycznie to robił. Następnie usiłowałem ustalić skąd to się wzięło - doszedłem do wniosku, że to skutek oglądania pornografii i uprawiania samogwałtu. I że bluźnierstwa to efekt oddziaływania na mnie złych duchów (szatana). Szukałem pomocy u różnych księży przy spowiedzi, ale oni chyba nie rozumieli mnie tak, jakbym tego chciał... Pragnąłem zwrócić się całym sercem w stronę Boga, ale te bluźnierstwa mi to uniemożliwiały. Nie mogłem się modlić... Do spowiedzi biegałem co kilka dni, czasem nawet codziennie. Spowiadałem się z bluźnierst, których nie potrafiłem wypędzić ze swojej głowy. Księża na próżno mi tłumaczyli, że to nie moja wina, że to są myśli pochodzące od szatana. Ja musiałem się z tego dokładnie wyspowiadać, bo wydawało mi się, że jak tego nie zrobię, to spowiedź będzie nieważna. Popadłem w skrupuły... Czułem przymus spowiadania się z najdrobniejszych grzechów. Nie umiałem określić ich ogólnie - musiałem opowiadać wszystko dokładnie, ze szegółami. To wszystko sprawiło, że spowiedź stała się piekłem. Zrozpaczony, przestałem przystępować do tego sakramentu...

Tym sposobem przestałem przystępować do sakramentów i modlić się. Chodziłem wprawdze do kościoła, jednak jakim przeżyciem jest dla człowieka Masza, na której jest się obecny tylko ciałem, a duchem i świadomością już nie... Kościół wydawał mi się w tym wypadku stratą czasu - opuszczałem więc często niedzielną Mszę Św.

Te wszystkie przeżycia były dla mnie tak okropne, że nie da się tego opisać. Nie życzę nikomu czegoś takiego. Prawie bez przerwy rozmyślałem, dlaczego mnie to spotkało. Zacząłem unikać ludzi, byłem skupiony wyłącznie na sobie. Z czasem popadłem w nerwicę i depresję. Nic mnie nie cieszyło. Aby odreagować w jakiś sposób te negatywne emocje, bardzo często sięgałem po alkohol. Upijałem się. Zacząłem palić papierosy. Całe szczęście, że nie sięgnąłem po narkotyki (a może tylko dlatego, że nie było mnie na nie stać). Przez tę nerwicę, zacząłem coraz więcej jeść, a właściwie napychać się jedzeniem do oporu. Przybrałem sporo na wadze. To wszystko sprawiło, że czułem się jak ostatni śmieć, nie wart nawet trącenia butem. Coraz częściej myślałem o samobójstwie - uchronił mnie przed tym chyba tylko strach przed wiecznym potępieniem.

W sytuacji, kiedy człowieka nic nie cieszy, szuka on na siłę czegoś co sprawia przyjemność. Jak to było ze mną? Oprócz alkoholu, papierosów i opychania się jedzeniem, była to oczywiście masturbacja. Robiłem to, żeby zaznać jakiejś przyjemności i, choć przez chwilę, oderwać się od bólu, który mnie wyżerał od środka. Jednak była to przyjemność tylko chwilowa. Po fakcie miałem takie wyrzuty sumienia, że czułem się jak wrak. Podejmowałem dziesiątki prób skończenia z tym grzechem, jednak byłem za słaby. Wyrzuty sumienia powodowały u mnie jeszcze większą depresję, co domagało się coraz częstszego sprawiania sobie przyjemności przez masturbację i tak non stop. Błedne koło!

Pornografia? Ależ oczywiście... Nie potrafiłem z niej zrezygnować. Mało tego, znudziły mnie "zwykłe" hardcorowe filmy pornograficzne. Zacząłem szukać coraz mocniejszych, przepełnionych agresją, bardziej wyuzdanych i perwersyjnych filmów. Pragnąłem oglądać filmy pedofilskie i ze zwierzętami. Jak dobrze że do nich nie dotarłem! Gdyby znudziły mi się wszystkie rodzaje twardej pornografii, to co wtedy? Aż strach pomyśleć... Przeszedłbym do czynów? Podobno większość przestępców seksualnych zaczynała od oglądania pornografii...

Tego było za wiele... Zacząłem się modlić. Głównie był to różaniec. Oczywiście często porzucałem modlitwę, ale po kilku dniach czułem, że czegoś mi brakuje i rozpoczynałem od nowa. Po dłuższym czasie takiej modlitwy zacząłem odczuwać tęsknotę za Bogiem i sakramentami. Postanowiłem iść do spowiedzi. Oczywiście, że było trudno, gł. z powodu strachu. Ale kiedy udało mi się go przezwyciężyć i wyspowiadałem się, czułem się wspaniale. Jednak szatan nie chciał mnie wypuścić ze swoich więzów. Znów pojawiły się skrupuły, nasiliły bluźnierstwa. Nie byłem pewny, czy mogę chodzić do Komunii Św. Biegałem co chwilę do spowiedzi. Było to bardzo męczące psychicznie. Masturbacja, niestety, dalej trwała. Podejmowałem oczywiście próby zaprzestania, ale najdłużej udawało mi się wytrzymać przez miesiąc. Co ciekawe, szatan wypracował sobie pewien sposób, aby mnie kusić (czego ja wtedy nie dostrzegałem, ale teraz widzę to wyraźnie i robię wszystko, żeby nie dać się złapać): wystarczyło, że zobaczyłem zgrabną dziewczynę na ulicy i popatrzyłem na nią przez dłuższy czas z pożądaniem (w końcu coś takiego to nie pornografia i jak sobie od czasu do czasu popatrzę to się nic nie stanie - myślałem). Jednak popowrocie do domu było mi mało. Włączałem więc komputer i oglądałem dziewczyny w internecie. Nie nagie, ale w obcisłych ubraniach. Chwilę później patrzyłem już na roznegliżowane, następnie na całkiem nagie, później na nagie w wyuzdanych pozycjach, a kończyło się na pornografii typu hardcore i masturbacji. A przecież zaczynałem od patrzenia na pociągające dziewczyny na ulicy... Dobrze, że wreszcie dotarło do mnie dlaczego nie mogę spoglądać w ten sposób na kobiety.

Postanowiłem, że nie będę więcej tego robił. Lepiej czasem odwrócić wzrok, niż skończyć tak, jak zwykle. Oczywiście, że było ciężko. Ale modlitwa była bardzo pomocna... W zasadzie, to było nieocenione źródło kontaktu z Bogiem. Człowiek nie dostrzega wartości modlitwy. Ale mówię Wam: to działa. Wiadomo, że nie od razu. Potrzeba czasu. Ale to działa. Kiedy po jakimś czasie uległem pokusie i włączyłem film typu hardcore, ku mojej wielkiej radości zauważyłem, że mnie to absolutnie nie podnieca - czułem obrzydzenie do tego, co oni tam wyprawiają. To samo obrzydzenie, jakiego doznałem kilkanaście lat wcześniej, kiedy pierwszy raz zobaczyłem ten niemiecki film...

Jak wygląda moje życie teraz? Trwam w czystości ponad dwa miesiące (jest to dla mnie absolutny rekord). Modlę się codziennie. Nie oglądam pornografii, chociaż często mnie kusi... Bluźnierstwa w mojej głowie nie są już tak silne jak kiedyś. Marzę, że poznam kiedyś wspaniałą kobietę, która zostanie moją żoną. Wszystko układa się coraz lepiej i powoli odzyskuję równowagę. Wierzę, że kiedyś znów będę taki jak dawniej. Modlę się codziennie o to, by Bóg "naprawił" moje zniszczone sumienie i oczyścił moją duszę. I jak na razie On mnie wysłuchuje. Skończenie z masturbacją i pornografią było odcięciem się od tego, czym karmiłem szatana przez te wszystkie lata. To dzięki temu miał on nade mną taką władzę. Teraz staje się coraz słabszy. Czuję to wyraźnie.

To chyba tyle... Nie chcę przeciągać mojego listu. Napisałem go po to, żeby przestrzegać Was przed "normalnych zachowaniem w okresie dojrzewania" jakim jest masturbacja oraz przed wszechobecną pornografią, która wydaje się nieszkodliwa (ale zaczyna się od gołych panienek, a kończy na filmach z udziałem dzieci i zwierząt). To tyle... Namawiam wszystkich do regularnej i częstej modlitwy, gdyż pozwala ona na wydostanie się z najgorszego bagna... Moje życie jest na to dobrym przykładem.

Z Bogiem!

Karol

Wasze komentarze:
ja: 13.05.2012, 23:07
hej wszystkim mam nadzieję że temat dalej aktualny. Pisze do PATRYK i innych. Mam problem z tym świństwem ulegam często pokusie. Proszę o pomoc. Plz. Pomóżcie mi piszcie do mnie muszę się komuś zwierzyc piszcie na wonzz@interia.pl może to choć trochę pomoże nie chce ranić Jezusa ani swego ciała ale robię to chce z tym walczyć ale często polegam modlę się o czystość ale gdy przychodzi pokusa pragnę tego i... wiecie zaś po tym jest mi źle mam wyrzuty sumienia żałuję i chce się poprawić ale się nie udaje. Teraz chciałbym opowiedzieć moją historię. Mam 16 lat. Uczę się nawet dobrze jestem ministrantem. Masturbacje odkryłem przypadkowo kiedy miałem niecałe 15 lat pamiętam dokładnie bo to było 1 stycznia 2011 ale już wcześniej zaczynaly się pierwsze fantazję i różne takie zachowania tyle że nie kończyły się tym... co mam na myśli od w nowy rok było pierwszy raz potem już nie przez miesiąc pamiętam raż na miesiąc i tak do marca ale już w marcu i kwietniu zacząłem to robić co 2 potem trzy tygodnie spowiadałem się z tego księdzu i czułem ulgę i siłę ale i tak to robiłem jednak zawsze po spowiedzi wytrzymywałem dłużej ale przyszedł czas że robiłem już to co 5 potem co 3 dni postanowiłem jeszcze raż wyjść z tego ale 2 najwyżej razy wytrzymałem 8 dni i był to mój rekord najgorsze że byłem ministrańtem i chodziłem co tydzień i częściej do kościoła czytałem że onanizm to grzech ciężki ale jak się żałuję to można przyjąć po pojedynczym przypadku komunię i ja tak robiłem ale też po 2 3 żałowałem obiecywałem Jezusowi ale go zdradzałem często spowiadałem się że komunię święto kradzko przyjmowałem potem w październiku poprawiłęo się cud wytrzymałem 10 dni dzięki Maryji i różańcowi. Potem było kilka razy 7 dni wolności ale to wróciło aż do tego stopnia że każdego dnia raz to robiłem albo dwa trzy gdy do komuni nie chodziłem ale zazwyczaj po razie już mi się tego zupełnie nie chciało dopiero wracało na drugi dzień lub następny po spowiedzi oczywiście wytrzymałeom dłużej ale znów grzeszylem i tak do dziś do maja co 3 dni to sobie nie chce ale to jakoś przychodzi i ciężko mi się powstrzymać wszystko mi o tym przypomina nawet zwierzęta które zacznają rozrod wtedy pragnę tylko tego wydaje mi się to niebem szczęściem i przegrywam potem zaś złość smutek żal i obietnice i chęć poprawy i tak w kółko NIE CHCE BYĆ NIEWOLNIKIEM CIAŁA CHCE BYĆ CZYSTY I WOLNY CHCE BYĆ W ŁASCE Z TOBĄ JEZU CHCE SIĘ UWOLNIĆ PROSZĘ CIĘ POMÓŻ MI JEZU BEZ CIEBIE NIE UDA MI SIĘ BEZ CIEBIE JESTEM BEZSILNY BRUDNY CHORY TREDOWATY ALE GDY PRZYJDZIESY I WEŹMIESZ ZA RĘKĘ TO BĘDZIE LEPIEJ Z TOBĄ SIĘ UDA DOPROWAĆ MNIE DO TWEJ OWCZARNI JEZU PRZYJDŹ JEŚLI MNIE KOCHASZ JEŚLI ZA MNIE UMARŁEŚ PRZYJDŹ PRZYJDŹ PRZYJDŹ PRZYJDŹ JEZU BŁAGAM ŚWIĘTY JÓZEFIE MÓJ PATRONIĘ Z BIERZMOWANIA MODL SIĘ ZA MNĄ ŚWIĘTY JANIE PAWLE MARYJO I KAROLI NO MODLCIĘ SIĘ ZA MNĄ I WY TEŻ JA ZA WAS TEŻ
patryk: 02.04.2012, 19:53
Razem z moim współlokatorem Filipem czytaliśmy ten przejmujący list. Zyczymy Ci wytrwania w czystości. Masturbacja jest straszna, zniszczyła nam życie i wlaśnie teraz dostrzegamy, że to, co robiliśmy wcześniej ( oczywiście nie razem!!!) było złem. Trzymajcie za nas kciuki!!
Lilu: 24.03.2012, 22:16
ja też miałam z tym problem... mam 18 lat i jakieś 8 lat temu zaczełam to robić ... nie wiedziałam ze to tak wciągnie... ale zanim się zposzczegłam było już za późno...próbowałam z tym walczyłam...ale najdłużej też tak miałam ze miesiącu udało się bez tego wytrzymać... potem to powracało... wkurzało mnie to bo jak pamiętam jaka byłam przed tym to mnie coś rozwalało od środka... pamiętam jak lubiłam rozmawiać ze wszystkimi nie wstydziłam się nikogo po prostu byłam taka śmiała lubiłam się śmiać ... a potem mój świat się zawalił były takie sytuacje ze gdy chciałam coś powiedzieć po prostu blokowało mnie coś w środku miałam mało przyjaciół znajomych bolało to że nie ma nikgo komu bym mogła sie wygadać ... ale poznałam księdza.. który pomógł mi się z tego wyleczyć... po prostu tym ze był ze jak upadałam to on mi dawał tą małą iskierkę nadzieji ..nie powiedziałam mu tak normalnie co mnie tak naprawdę gryzie a chciała bym bo wiem ze on mnie zrozumie (może kiedyś mu to powiem) a ja wyrzucę to z siebie bo to jest meczące za bardzo siadło na moja psychikę ...szczerze to ja mu jestem wdzięczna za to że dzieki niemu mogę dzisiaj z wami tu być.. bo nie wiem czy bym z tym wszystkim sama sobie poradziła... mam takie wrażenie Bóg postawił go na mojej drodze...bo widział ze już sama nie daje rady... teraz z tym skończyłam nawet nie pamietam kieedy to ostatnio robiłam ale wiem ze upłyneło sssporo czasu... mam nadzieje ze to już nigdy nie wróce. proszę o modlitwe za mnie i mojego znajomego ksiedza... ja bede modliła sie za wami wszystkimi ... trzymajcie sie i z Bogiem..;)
ROBERT P.: 15.01.2012, 13:16
ŚWIĘTA PRAWDA POLECAM RÓZANIEC MAYJNY...
ja: 03.01.2012, 10:17
Chciałem ostrzec każdego kto myśli że do zerwania z masturbacja potrzebna jest partnerka zyciowa. Jestem 3 lata żonaty! jakies pól roku temu przyznałem sie żonie. Gdy trwałem w tym grzechu nie potrafiłem cieszyć sie skarbem jakim jest współzycie małżeńskie. podczas stosunku powracały obrazy zapisane w pamięci, nagie kobiety, sceny erotyczne./.. niby kochałem sie z moją żona a tak naprawde by dojsc potrzebowalem silniejszego bodzca! a muszę dodać ze moja żona jest naprawde piekna i pociągająca! wiecie jakie to okropne uczucie zdradzać Ukochaną jednocześnie sie z nią kochajac?! to choroba -zwie sia szatan!!! Teraz jestem wolny.. Miłosierdzie Boże czuwa nademna;) ps.pornografia zabije CIEbie i pociagnie za soba najblizszych Ci ludzi ps.dzis kochałem sie z moja żona))))))))))) Dziękuje Panie
tomucha2: 26.12.2011, 22:56
czy masturbacja moze byc przyczyna depresji?
tomucha2: 26.12.2011, 22:55
Czy masturbacja moze byc powodem smutku i depresji?
Karolina: 21.12.2011, 18:03
Z masturbacją borykam się od dziecka, pomagałam sobie filmami, książkami, myślami, początkowo było niewinnie,masturbując sie marzyłam o starszych męzczyznach, do których było mi tak dalego, z czasem zaczęłam szukać obiektów swych westchnień w kobietach bo to okazała się najprostsza i "najbezpieczniejasza"droga z czasem poszłam dalej i z masturbacji zrodziły się kontakty fizyczne z kobietami, które wywróciły moje życie do góry nogami. Pragnę wyzwolić się z mojego grzechu i poczuć wolność, ale czuję się jak na łańcuchu czasem oddalę się od grzechu ale nie jestem w stanie długo wytrzytmać w czystości. Proszę o modlitwę . Trwajcie mocni w wierze. Nie liczy się ile razy upadniesz, ważne jest ile razy próbujesz wstać!!!
Neo: 01.12.2011, 16:28
Polecam Wam bardzo tajemnice szczęścia. Jeżeli chcecie pogadać to piszcie na gg:5656127
Neo: 01.12.2011, 11:31
Słuchajcie,mam 29 lat, masturbowałem się od ok.17 roku życia, doskonale pamiętam ten moment. Wiele przez to straciłem,relację z ludźmi,pracę,zdrowie.(leczyłem się przez masturbację psychiatrycznie) nic fajnego w tak młodym wieku. Ale powiem Wam,że dzięki miłosierdziu Bożemu czuję ,że jestem wolnym człowiekiem. Oczywiście,nie było łatwo i nie jest, ale dzięki modlitwie(różaniec,tajemnice szczęścia)i ofiarowanie się Maryi odzyskałem spokój. Wczoraj po raz kolejny przyjąłem Pana Jezusa jako swojego Pana i Zbawiciela i tylko jemu chce służyć.Nigdy złu jakim jest masturbacja i pożądliwość. Pamiętajcie, Bóg nas kocha i jeżeli mu na to pozwolimy to On wygra w naszych sercach!!!
dziekuje: 24.11.2011, 21:59
bardzo podoba mi sie twoj list, przekonuje on, ze nie warto sie masturbowac i kochac boga
gosc: 02.11.2011, 15:45
Ja też :<
Kamik: 08.10.2011, 18:01
Walczę z tym samym problemem. Wytrzymałem w wakację równe 90 dni po czym upadłem. Od tamtej pory się nie masturbowałem( i nie oglądałem porno) aż do dzisiaj :( (35dni). Zrozpaczony proszę o modlitwę !!! Chciałbym zaproponować wspólną rozmowę i wymianę info ile trwacie w czystości . GG :38492243
Anonim: 30.09.2011, 23:07
Tak bardzo chciałabym Ci pomóc, ale nie potrafię, jednak ofiaruję Tobie swoją modlitwę. Niech Bóg otacza Cię opieką :) Pozdrawiam
Pomóżcie: 29.09.2011, 01:22
Ja mam bardzo podobny problem ale dotarłem do półnagich zdjęć w specyficznych pozach młodych chłopców. Do tego patrzę tak na niektórych chłopaków jak kiedyś na dziewczyny. Pomóżcie! Ile razy nawracałem się, tyle razy przegrywałem. Już myślałem, że to koniec a tu grzech wracał. Najgorsze jest to, że od filmów porno się zaczęło, później oglądałem zdjęcia gejów a na koniec znalazłem zdjęcia młodych chłopców. Chce z tym skończyć ale po 2 tyg to wraca. Przed i po bierzmowaniu wróciłem do Boga ale po pół roku znowu się zaczęło i trwa do teraz. Pomóżcie, normalnie poza momentami słabości lubie normalnie młodszych chłopaków, jestem nawet wolontariuszem fundacji spełniającej marzenia chorych dzieci. Żeby nikt mnie nie rozpoznał powiem tylko że 18 lat nie mam ale też nie jestem taki młody. Poradźcie, proszę bracia. Chce żyć z Jezusem. Najgorsze jest to, że bardzo chciałbym pracować z dziećmi w przyszłości np. jako nauczyciel, to moje marzenie ale z moimi skłonnościami...? Nie chce skrzywdzić dziecka, jak bym coś takiego zrobił to chyba bym się zabił. Powiedzcie co robić bo ja już niewiem. Gdyby nie przebłyski wiary to bym był stracony. A zaczęło się tak niewinnie od o tego jak miałem bodajże 10 lat i bedąc sam i w nocy lubiłem sie rozbierać...
kabanos: 10.09.2011, 19:10
ja mam to samo ;/
Anonim: 17.08.2011, 16:52
Eh.. Ja też teraz upadłam.. Po miesiącu czystości znów to przyszło :( Parę razy udało mi się wytrzymać pół roku a potem znów coś, raz przez książkę (treść), raz zdjęcia, raz po raz coś innego. Szatan kusi, ale chcę się podnieść i iść dalej. Z Moim Panem, który jest przy mnie. Będę się za Was modlić, ale i sama tej modlitwy potrzebuję
Wiki:)): 09.08.2011, 16:33
Kiedy nadchodz pokusa wejcie na tą strone i poczytajcie . www.onija.pl . Zobaczycie jak wielką miłośc do nas kieruje Chrystus az sie wzruszycie...tyle ze ja chwilowo odeszłam od pokusy kiedy to czytałam ale za chwile wróciło ;/
paulus: 20.04.2011, 12:52
Wczoraj, oglądałem kobiety w bikini, miałem załączyć soft porn, ale się wzdrygnąłem i nie zrobiłem tego, aby pokonać nałóg trzeba ograniczyć dostęp do pokusy, od dziś koniec z komputerem, zniszczę kabel od zasilania;>, najwyżej dokupię go jak będę silny i wolny;)
altman: 15.03.2011, 22:10
Podchodzę właśnie do 3ciej próby porzucenia tego strasznego nałogu, kiedyś udało mi się wytrzymać z dobry miesiąc, niestety pokusa stała się tak wielka iż uległem. Wiem jednak, że jestem w stanie to zrobić, skasowałem całą pornografię jaką tylko posiadałem i przyrzekłem Bogu, że jeśli choć trochę mi pomoże to razem damy radę! Wiem, że będzie strasznie ciężko, ale wierzę, że modlitwa mi pomoże.
[1] [2] [3] [4] [5] (6) [7] [8] [9]

Autor

Treść

Poprzednia[ Powrót ]Następna

[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2021 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej