Rajski ogród

Nauczycielka biologii, zafascynowana swoim przedmiotem, została wychowawczynią maturalnej klasy. Na godzinie wychowawczej kazała pozostać samym dziewczętom, aby ich wprowadzić w tajniki dorosłego życia. W żaden sposób nie potrafiła jednak znaleźć odpowiednich słów, aby przekazać to, co myśli na temat życia płciowego. Zaczęła więc tak, jakby wykładała swój ulubiony przedmiot i mówiła o pięknym ogrodzie:

Zachowuj siebie dla tego, którego sama zaprosisz. Dla osoby, której z własnej woli otworzysz furtkę do twojego ogrodu. Nie znosisz myśli o włamaniu się do niego: kto wyłamie zamek, wszystko sprofanuje. Wejście do ogrodu jest dla tego, kto będzie gotów cię kochać. Sama odkryjesz przed nim alejki i rośliny. Jego wzrok po raz pierwszy ujrzy to wszystko. Jego oczy oświetlą twój ogród nowym blaskiem. Ale co ten ktoś powie, gdy zobaczy, że przez ogród przejechał buldożer?

Dziewczyny wbrew pozorom słuchały z wielkim przejęciem. Jedna nawet powiedziała, że po raz pierwszy spotkała kogoś, kto porównał zwykłą ludzką miłość do rajskiego ogrodu.

ks. Zdzisław Wdziekoński