Apostołowie i starsi pozdrowienie braciom pochodzącym z pogan (Dz 15,23) - Czytania

Na rezultaty obrad w Jerozolimie niecierpliwie czekał Kościół w Antiochii nad Orontesem, z którego inicjatywy doszło do spotkania apostołów i starszych. Łukasz napisał: "Wtedy apostołowie, starsi i cały Kościół postanowili wybrać mężów spośród siebie i wysłać do Antiochii razem z Pawłem i Barnabą, a mianowicie Judę z przydomkiem Barsabas i Sylasa, mężów wyróżniających się spośród braci" (Dz 15,22). Tak powiększona delegacja miała na celu pełne uwiarygodnienie odpowiedzi traktowanej jako normatywna dla całej młodej wspólnoty chrześcijańskiej. Juda z przydomkiem Barsabas mógł być bratem Józefa zwanego Barsabą z przydomkiem Justus, który był jednym z dwóch uczniów wybranych, obok Macieja, do wylosowania na miejsce Judasza (Dz 1,23-26). Sylas to forma semicka albo skrócona forma grecka imienia ucznia, którego łacińskie imię brzmiało Sylwan. Jest to pierwsza wzmianka o przyszłym bliskim towarzyszu Pawła, który weźmie udział w jego drugiej wyprawie misyjnej. Stanie się wtedy widoczne, jak wiele ich ze sobą łączy.

Wysłannicy zanieśli ze sobą pismo, co miało, jak można się domyślać, wpływ na przyszłą decyzję Pawła, by w obliczu rozmaitych sporów i napięć, które dawały o sobie znać w założonych przez niego wspólnotach chrześcijańskich, zabierać głos na piśmie, pisząc listy do Kościołów. Tak rodzi się i kształtuje praktyka, która do dzisiaj istnieje w Kościele. Za tekstem odpowiedzi stoi też określony autorytet, przypominając, że ma ona charakter zobowiązujący, a więc należy ją przyjąć nawet, jeżeli z jej przesłaniem nie wszyscy się zgadzają. Pismo wyszczególnia tych, do których było w pierwszym rzędzie skierowane: "Apostołowie i starsi bracia pozdrowienie pochodzącym z pogan braciom w Antiochii, Syrii i Cylicji" (15,23).

Chodzi o wzmiankowane w Dziejach Apostolskich tereny działalności Pawła, sąsiadujące z Antiochią nad Orontesem. Nie ma wzmianki o Pamfilii, z Perge i Antalyą, ani o Galacji, z Antiochią Pizydyjską, Ikonium, Derbe i Listrą, ponieważ stamtąd nie napływały wieści o analogicznych konfliktach. Natomiast w okolicach Antiochii nad Orontesem, na północ (Cylicja) i na południe (Syria) od niej, istniały napięcia, którym jak najszybciej należało położyć kres.

Warto w całości przytoczyć treść pierwszego pisma, które stanowiło owoc Soboru Jerozolimskiego: "Gdy usłyszeliśmy, że niektórzy, wychodząc od nas, choć ich nie upoważniliśmy, posiali niepokój wśród was, siejąc zamęt w waszych umysłach, postanowiliśmy na wspólnym zebraniu, by posłać do was wybranych mężów razem z umiłowanymi przez nas Barnabą i Pawłem, ludzi, którzy życie swoje poświęcają dla imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa. Posyłamy zatem wam Judę i Sylasa, by to samo przekazali wam ustnie. Postanowiliśmy mianowicie, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego więcej ciężaru poza tym co najbardziej konieczne: unikać pokarmów z ofiar dla bożków, i krwi, i tego, co zostało uduszone, i nierządu. Dobrze zrobicie, strzegąc siebie przed tym. Bądźcie zdrowi!" (15,24-29).

Z treści pisma dowiadujemy się więcej o okolicznościach konfliktu, jaki zaistniał w Antiochii. "Jacyś ludzie z Judei" (Dz 15,1), których przybycie zapoczątkowało spory, nauczali nie tego, co powinni, a nadto przybyli bez żadnego upoważnienia ze strony Kościoła jerozolimskiego. Zatem w samych początkach chrześcijaństwa nie każdy mógł swobodnie podejmować zadania ewangelizacji; wymagała ona upoważnienia ze strony wspólnoty i jej przywódców, chodziło bowiem o to, by nie głosić własnych nauk ani nie upowszechniać własnych zapatrywań. By zapobiec wszelkim wątpliwościom, np. sugestii, iż pismo z Jerozolimy zostało sfałszowane, dwaj wybitni przedstawiciele Kościoła jerozolimskiego, Juda i Sylas, ustnie mieli potwierdzić jego treść. Na wypadek gdyby wypracowane rozwiązanie nie zadowalało wszystkich, apostołowie przypominają, że nie jest ono wyłącznie rezultatem ich namysłu, lecz prawdziwym owocem pomocy Ducha Świętego, który jest obecny w Kościele i nim kieruje.

ks. Waldemar Chrostowski Tekst pochodzi z Tygodnika Warszawsko-Praskiego "Idziemy" Idziemy, 14 grudnia 2008 Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 [ Powrót ]