Jezusa znam i Paweł jest mi znany, a wy kim jesteście? (Dz 19,15) - Czytania

Wieści o nim błyskawicznie rozeszły się wśród żydowskich i pogańskich mieszkańców Efezu. "Strach pad! na nich wszystkich i wysławiali imię Pana Jezusa" (19,17). Nie o masowe nawrócenia tu chodzi, ale o zabobonny lęk przed wymawianiem imienia, którego nadużywanie spowodowało tak dramatyczne następstwa. "Wysławiający imię Pana Jezusa" nie stali się chrześcijanami, lecz pozostawali poganami, którzy do dotychczasowego panteonu czczonych przez siebie bóstw dodali, zgodnie z własnym pojmowaniem religii i pobożności, jeszcze jedno, którego imię budziło ich przerażenie i lęk.

To wydarzenie nie pozostało bez wpływu również na postawę efeskich chrześcijan. "Przychodziło też wielu z tych, którzy już uwierzyli, wyznając i ujawniając swoje uczynki" (19,18). Wygląda na to, że pierwsze pokolenie chrześcijan w Azji pod pewnymi względami nadal pozostawało pod przemożnym wpływem dawnych wierzeń. Zatem dopiero dramatyczne okoliczności postawiły pewną część efeskich wyznawców Chrystusa przed koniecznością dokonania radykalnego wyboru, pokazując, że nie można bezkarnie trwać w niebezpiecznym rozdwojeniu i trzeba definitywnie skończyć z uleganiem przesądom i zabobonom.

Epizod z synami Skewasa wstrząsnął przede wszystkim tymi, którzy w Efezie zajmowali się praktykowaniem magii. "Duża liczba uprawiających magię przynosiła swe księgi i paliła je wobec wszystkich. Po obliczeniu ich wartości padła suma pięćdziesięciu tysięcy denarów" (19,19). Denar to rzymska moneta srebrna odpowiadająca dziennej zapłacie robotnika (Mt 18,28; 20,2.9.13; Łk 7,41; 10,35; J 6,7; Ap 6,6). Przeliczając na nasze zarobki, byłaby to równowartość ok. pół miliona złotych. Pojawiały się glosy części komentatorów Dziejów Apostolskich, że szacunki podane przez Łukasza są zawyżone. Ale nie wydaje się, by tak było, zważywszy że w starożytności wartość zwojów, zarówno papirusowych, jak i pergaminowych, była znaczna. Były przepisywane ręcznie, a ponadto chodziło o literaturę "specjalistyczną", przeznaczoną dla "wtajemniczonych", którzy szukali skutecznych sposobów na zapewnienie sobie przychylności bóstwa, zatem odpowiednio rzadszą i droższą. Przepisywano ją i gromadzono przez długi czas, zaś zbiory efeskie były znane w całym ówczesnym świecie. Teksty magiczne umieszczano w niewielkich cylindrycznych pojemnikach lub szkatułkach i zazwyczaj noszono na szyi jako amulety.

Palenie ksiąg magicznych uznano za najlepszy sposób pozbycia się i zaprzestania ich destrukcyjnego wpływu na mieszkańców Efezu i przybyszów. Rzymski historyk Swetoniusz pozostawił zapis o tym, że cesarz August, by oczyścić religię wyznawaną przez swoich poddanych "zebrał zewsząd przeszło dwa tysiące wszelkich ksiąg proroczych łacińskich i greckich, nieznanego autorstwa lub mało poważnych pisarzy, które krążyły wśród ludności i spalił je; zachował tylko [Księgi] Sybillińskie, i to jeszcze wśród nich dokonawszy wyboru". Takie posunięcia były na tyle drastyczne, że wyciskały się trwale w pamięci i w zapisach.

Patrząc z dzisiejszej perspektywy, zwłaszcza mając na uwadze palenie książek w mrocznych czasach III Rzeszy, epizod efeski wydaje się dwuznaczny. Ale rację ma David H. Stern, który komentując to wydarzenie, napisał: "Zniszczenie tych ksiąg było jedną z najlepszych inwestycji dokonanych przez wierzących. Nie tylko bowiem publicznie wyrzekli się swego niedawnego pogaństwa, ale i demoniczna treść tych ksiąg poszła z dymem, nie mogąc już dłużej zatruwać umysłów. Nie ma mowy o tym, aby ktokolwiek zaproponował sprzedanie tych ksiąg poganom i wypranie zdobytych w ten sposób pieniędzy poprzez wykorzystanie ich na szerzenie Ewangelii". To trafna i mądra uwaga, która potwierdza, że w żadnej sytuacji cel nie uświęca środków i czasami są potrzebne radykalne rozwiązania, by uniknąć dezorientacji i dwuznaczności oraz zgubnych skutków rozpowszechniania tego, co moralnie naganne i zle. Rezultaty rozprawienia się z magią były natychmiastowe. Łukasz kończy swoją relację słowami: "Tak dzięki mocy Pana słowo rozszerzało się i umacniało" (19,20).

ks. Waldemar Chrostowski Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 6 grudnia 2009 Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 [ Powrót ]