Czy wolno wam biczować obywatela rzymskiego, i to bez wyroku? (por. Dz 22,25)

Podczas przygotowań do biczowania Paweł nawiązuje rozmowę z setnikiem. Pyta: "Czy wolno wam biczować obywatela rzymskiego, i to bez wyroku?" (22, 25). Mamy tu dwa terminy urzędowe z dziedziny prawodawstwa rzymskiego: dntrópon Rómaion, "obywatela rzymskiego", oraz akatńkriton, "bez sądu/wyroku". Ich użycie świadczy, że Łukasz wiernie odtwarza wydarzenia, jakie rozegrały się w środku twierdzy, których przebieg znał z opowiadania Pawła. Cala sytuacja bardzo przypomina tę, jaka podczas drugiej podróży misyjnej zaistniała w Filippi (Dz 16, 35-40). Setnik natychmiast polecił przerwać przygotowania do biczowania i zwrócił się do trybuna: "Co chcesz zrobić!? Przecież ten człowiek jest obywatelem rzymskim!" (22, 26). Obowiązujące wtedy prawo porcjańskie i juliańskie zabraniało biczowania obywateli rzymskich bez sądu. Jednak Paweł nie tyle chciał ocalić siebie, ile troszczy! się o honor Ewangelii. Wykonawcy i świadkowie biczowania, które zawsze miało okrutny przebieg, nie zajmowaliby się tym, co Paweł głosi, lecz skoncentrowali na dotkliwych skutkach postępowania uznanego za zasługujące na upokorzenie i surową karę. Rozmowa trybuna z Pawłem ma wszystkie cechy autentyczności. Trybun zapytał: "Powiedz mi, czy jesteś obywatelem rzymskim? A on odparł: Tak! Na to rzekł trybun: Ja za wielkie pieniądze kupiłem to obywatelstwo. Paweł odpowiedział: A ja mam je od urodzenia" (22, 27-28). Do panowania cesarza Klaudiusza (lata 41-54) obywatelstwo rzymskie nadawano jedynie na podstawie zasług dla imperium. Klaudiusz, powodowany chciwością swej żony Messaliny, zezwolił na nabywanie go za pieniądze. Wygląda na to, że Lizjasz, być może dawny niewolnik, a teraz wyzwoleniec, który przybrał takie samo imię jak cesarz Klaudiusz, nabył obywatelstwo właśnie w taki sposób, suma zaś, jaką zapłacił, była znaczna.

Dalej wydarzenia potoczyły się błyskawicznie. Natychmiast odstąpili od Pawła ci, którzy mieli biczowaniem wymusić od niego zeznania. Również Lizjasz, ciesząc się od niedawna wielkimi przywilejami, lękał się dopuścić do nadużycia względem innego obywatela rzymskiego, zwłaszcza takiego, któremu obywatelstwo przysługiwało z mocy urodzenia (łac. ingenuus). Dowiedziawszy się, że Paweł jest obywatelem rzymskim, wstrzymał przesłuchanie i polecił uwolnić go z więzów. Gdyby zajście miało miejsce poza Palestyną, Paweł zostałby zapewne zwolniony, a być może doczekałby się, jak niegdyś w Filippi (Dz 16, 37-39), oficjalnych przeprosin. Jednak tutaj chodzi o Palestynę, co więcej, o Jerozolimę i teren świątynny. Lizjasz musiał się liczyć z tym, że ewentualne uwolnienie kłopotliwego więźnia spowoduje nie tylko wściekłość tłumu, lecz i gniew lokalnych autorytetów żydowskich. Paweł był obywatelem rzymskim, ale także Żydem, podlegał zatem jurysdykcji władz żydowskich. Tego Lizjasz przeoczyć ani zlekceważyć nie mógł, bo naraziłoby go to na złożenie donosu do Rzymu, że łamie ustalenia i toleruje występki ludzi wykraczających przeciwko rzymskiemu prawu. Nie ulega wątpliwości, że oskarżenia wobec Pawła ze strony jego żydowskich rodaków, które dotąd były motywowane przesłankami religijnymi, w konfrontacji z władzami rzymskimi zostałyby - tak samo jak to miało miejsce w przypadku Jezusa - zamienione na oskarżenia o charakterze politycznym.

ks. Waldemar Chrostowski

Tekst pochodzi z Tygodnika
Idziemy, 21 listopada 2010

Wasze komentarze:

Arek: 26.06.2019, 05:18  Jeszcze niedawno krytykowałem w internecie katolików inaczej myślących niż ja .Po przeczytaniu tego wersetu z Dz22, 25 ogarnęła mnie refleksja-Czy można mi bez sądu Bożego chłostać słownie rzymskiego Katolika. Staram się teraz inaczej rozmawiać.

(1)

Autor Treść

Nowości św. Apoloniusz Modlitwa do św. Apoloniusza Modlitwa do św. Ryszarda Pampuri Kto zmartwił mamę? Wielkanocny ślub Katedra w Chartres

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

[ Powrót ]