Duch Święty jest Panem - Duch Święty

W wypowiadanym w każdą niedzielę Credo wyznajemy wiarę w "Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela". "Pan i Ożywiciel" to chyba najważniejsze określenia Ducha Świętego w naszym wyznaniu wiary.

Stwierdzenie to może potwierdzać też tytuł encykliki, którą o Duchu Świętym napisał Jan Paweł II w 1986 r.: Dominum et Vivificantem. I właśnie tymi dwoma słowami chciałbym zająć się w tym artykule: Duch Święty - Pan i Ożywiciel.

Przyzwyczajeni jesteśmy do stwierdzenia, że to Jezus jest Panem. Jego jako Pana przyjmujemy, Jego Panem bardzo często nazywa Nowy Testament. W odniesieniu do Ducha słowo "Pan" jest użyte tylko raz - w 2 Kor 3,17. A jednak w całym Nowym Testamencie można zobaczyć działanie Ducha Świętego jako Pana.

To On zaczął ziemską historię Syna Bożego, gdy Maryja "poczęła za sprawą Ducha Świętego". Duch Święty sprawił, że "rzecz niemożliwa" stała się. Okazał się Panem praw natury. Potem Duch Boży był cały czas z Jezusem. Jezus sam o tym powiedział w swoim pierwszym kazaniu w synagodze w Nazarecie - "Duch Pański spoczywa na mnie" (Łk 4,18). Życie Jezusa było życiem kierowanym przez Ducha Świętego - Jezus nie popełnił żadnego grzechu, był doskonale posłuszny właśnie dlatego, że Duch zapewniał stałą więź z Ojcem, więź, która nie została nigdy zerwana.

Po swojej śmierci i zmartwychwstaniu Chrystus, zgodnie ze swoją obietnicą, posłał apostołom Ducha Świętego i rozpoczęła się publiczna działalność Kościoła. I właśnie w Kościele Apostołów najwyraźniejsze jest panowanie Ducha. Duch Boży kieruje Kościołem w sposób niewidzialny, a równocześnie wyraźnie wyczuwalny. Decyduje o strukturze Kościoła, wyznacza kierunki misji i ludzi powołanych do poszczególnych zadań. W czasie tak zwanego Soboru Jerozolimskiego Apostołowie napisali list, zaczynający się od słów: "Postanowiliśmy, Duch Święty i my..." (Dz 15,28), który świadczy o tym, kto na pierwszym miejscu prowadzi Kościół.

Lecz Duch Jezusa prowadził nie tylko całą wspólnotę. On był obecny i kierował życiem poszczególnych ludzi. W czasie nawiedzenia napełnił Elżbietę, zaprowadził do świątyni starca Symeona. Kierował czynami Apostołów: Piotra, Pawła, diakonów: Szczepana i Filipa, żeby wspomnieć tylko te najważniejsze postacie. Znakiem tego prowadzenia w życiu poszczególnych ludzi, a także całych wspólnot, były charyzmaty, których Duch Święty udziela. I ludzie nigdy nie panowali nad charyzmatami - Duch daje je każdemu, "jak chce" - od czasów Apostołów do powtórnego przyjścia Chrystusa.

Prowadzenie przez Ducha Świętego stało się jednym z najważniejszych kryteriów wiary. Św. Paweł napisał do Koryntian: "Nikt bez pomocy Ducha nie może powiedzieć: Panem jest Jezus" (1 Kor 12,3), a w Liście do Rzymian: "Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są Synami Bożymi" (Rz 8,14). Czyli nie może być początku wiary w Jezusa, ani życia zgodnie z tą wiarą bez poddania się działaniu Ducha Świętego. Jezus jest Panem mojego życia o tyle, o ile pozwalam się prowadzić Duchowi Świętemu - Duchowi Jezusa.

Gdy w czasie mowy pożegnalnej w Wieczerniku Jezus zapowiedział swoje odejście, św. Jan zapisał, że smutek napełnił serca uczniów. Wtedy to Jezus wyjaśnił uczniom: "Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę poślę Go do was" (J 16,7). Te słowa Chrystusa mają swoje dopełnienie w pierwszym spotkaniu uczniów ze zmartwychwstałym Panem, kiedy to "tchnął na nich i rzekł: Weźmijcie Ducha Świętego" (J 20,22). Pocieszyciel mógł przyjść do uczniów dopiero teraz, gdy Chrystus otrzymał nowe życie. I to nowe życie daje wierzącym - przez swojego Świętego Ducha.

Tak jak pierwszy człowiek otrzymał ożywiające tchnienie życia, tak teraz wierzący otrzymują nowe życie, życie Boże. Człowiek, który ma to życie zostaje usprawiedliwiony. Może mieć pewną nadzieję swojego zmartwychwstania. Duch Boży mieszka w nim, dlatego nie podlega potępieniu. Człowiek prowadzony przez Ducha Bożego staje się dzieckiem Boga i Bożym dziedzicem - wspólnie z Chrystusem dziedziczyć będzie chwałę zmartwychwstania. Można powiedzieć, że życie Boże to właśnie obecność Ducha Świętego w człowieku.

Zewnętrznym znakiem działania Ożywiciela w każdym wierzącym jest owoc Ducha, który przynosi: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Można te słowa z Listu do Galatów (Ga 2,22-23) przeczytać "na jednym oddechu", ale proponuję zastanowienie się nad owocem ducha w moim życiu. Znakiem ożywiającego działania Ducha Świętego jest także modlitwa - On uczy modlitwy. Ożywcze działanie Ducha Bożego można też silnie odczuć w świadectwie życia wspólnot chrześcijańskich. Przekonany jestem, że wielu czytelników wieczernika takie działanie odkryło w czasie rekolekcji oazowych.

Jest jedna bardzo ważna droga, na której Duch Święty dokonuje ożywienia - liturgia Kościoła. W każdej modlitwie wspólnoty człowiek może otrzymać Boże życie. Szczególnie zaś w sakramentach. Chrystus przez Ducha Świętego sprawia, że sakramenty są skuteczne - dokonują się mocą Bożą. Człowiek zostaje obdarzony Bożym życiem na chrzcie, otrzymuje szczególną moc Ducha Świętego w sakramencie bierzmowania. Mocą Ducha Świętego dokonuje się Ofiara Eucharystyczna. Duch Święty zapewnia skuteczność odpuszczenia grzechów w sakramencie pojednania, a także umacnia chorego przyjmującego sakrament chorych. Duch Boży uświęca też każde małżeństwo, a w sakramencie kapłaństwa daje szczególną łaskę do sprawowania sakramentów i głoszenia słowa Bożego.

O Duchu Świętym można napisać jeszcze bardzo wiele. Lecz myślę, że Jemu nie chodzi przede wszystkim o to, żebyśmy o Nim dużo wiedzieli. Znacznie bardziej zależy Mu na tym, żebyśmy dali się Jemu prowadzić. Żebyśmy poddawali się Jego tchnieniu i mocy jako prawdziwe dzieci Boże, żebyśmy wydawali Jego owoc - owoc miłości.

Marcin Staniewski Tekst pochodzi z pisma Ruchu Światło-Życie "Wieczernik" nr 87 Wasze komentarze: Tadeo: 08.12.2016, 18:15 ...Jezus jest Panem ....a Pan jest Duchem....On jest tym prawdziwym Bogiem i zyciem wiecznym...na poczatku bylo Slowo i Bogiem bylo ono Slowo...i nikt nie zna Syna tylko Ojciec i ten komu Syn zechce objawic ...wszelki duch ktory wyznaje ze Jezus Chrystus przyszedl w ciele ...do swej wlasnosci przyszedl...a Slowo cialem sie stalo...blogoslawieni jestescie jesli was zniewazaja dla imienia Chrystusowego...niech raczej tym imieniem wielbi Boga..a jesli wzywacie jako Ojca tego,ktory bez wzgledu na osobe sadzi kazdego wedlug uczynkow...a oto przyjde wkrotce aby oddac kazdemu wedlug uczynkow jego...Przyjdz Panie Jezu... (1) Autor Treść Nowości św. Bernadetta Soubirous Modlitwa św. Bernadetty Soubirous Testament Bernadety Soubirou Ciało nie tknięte rozkładem śmierci św. Benedykt Józef Labre Bergen i Stavanger Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna [ Strona główna ] Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt © 2001-2024 Pomoc Duchowa Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej