Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Przywrócenie struktur kościelnych na Ukrainie

W okresie komunizmu struktury kościelne na Ukrainie faktycznie nie istniały niemal pół wieku. Diecezje, zarówno obrządku łacińskiego, jak i bizantyjsko-ukraińskiego, były pozbawione legalnie działających biskupów. Dopiero 16 stycznia 1991 r. papież Jan Paweł II zmienił tę sytuację.

Oficjalny komunikat watykański ogłaszał, że decyzja Ojca Świętego została podjęta "w trosce duszpasterskiej o Kościół na Ukrainie". W Kościele obrządku łacińskiego papież mianował trzech ordynariuszy i dwóch biskupów pomocniczych. Urodzony we Lwowie bp Marian Jaworski został arcybiskupem łacińskim Lwowa, ordynariuszem Żytomierza - ks. Jan Purwiński, proboszcz miejscowej katedry, a ordynariuszem Kamieńca - ks. Jan Olszański, proboszcz w Manikowcach. Biskupami pomocniczymi we Lwowie zostali o. Rafał Kiernicki, franciszkanin konwentualny, niestrudzony proboszcz katedry lwowskiej (więziony w latach 1944-48) i ks. Markijan Trofimiak, proboszcz w Krzemieńcu.

W Kościele obrządku bizanyjsko-ukraińskiego papież zatwierdził wcześniej konsekrowanych potajemnie trzech ordynariuszy i siedmiu biskupów pomocniczych. Niektórzy z nich w długim okresie, gdy ich Kościół był zdelegalizowany, pracowali w różnych świeckich zawodach. Biskup Wołodymir Sterniuk, który w latach 1947-52 był więziony, po wyjściu na "wolność" pracował jako dozorca, księgowy i pielęgniarz. Biskup Sofron Dmyterko, również więziony, byt potem robotnikiem w zakładach chemicznych, a następnie w wędzarni ryb. Biskup Iwan Semedij był kierowcą i robotnikiem w fabryce samochodów. Biskup Filemon Kurczaba, były prowincjał redemptorystów, pracował jako robotnik rolny. Biskup Pawło Wasyłyk przez dziesięć lat (1947-57) pracował w kamieniołomach na zesłaniu w Czelabińsku i Kazachstanie, a bp Iwan Margitycz po odbyciu kilku lat więzienia (z zasądzonych 25) do emerytury pracował w kołchozie.

Kościół katolicki obu obrządków na Ukrainie wiele przeżył. Już po traktacie ryskim (1921) dwie diecezje łacińskie - żytomierska i kamieniecka - znalazły się na terytorium ZSRR. Ich administratorzy apostolscy zostali uwięzieni, a następnie wydaleni z kraju. Po II wojnie światowej prześladowania ogarnęły całą Ukrainę. Arcybiskup Eugeniusz Baziak, łaciński metropolita Lwowa, został w 1945 r. zmuszony do opuszczenia ZSRR, podobnie jak wcześniej aresztowany biskup łucki Adolf Szelążek. W niejasnych okolicznościach został zamordowany bp Stefan Walczykiewicz, sufragan łucki.

Aresztowania i deportacja w głąb ZSRR objęły wszystkich biskupów ukraińskiego Kościoła katolickiego. Najpierw ich aresztowano (kilku z nich zostało beatyfikowanych przez Jana Pawła II), a następnie na tzw. Synodzie Lwowskim "rozwiązano" Kościół, wcielając go do Cerkwi prawosławnej. Biskupi zginęli bądź zostali zamordowani, poza abp. Josyfem Slipyjem ze Lwowa, który po licznych interwencjach Jana XXIII został uwolniony i opuścił ZSRR.

Dwadzieścia lat temu, w tym samym dniu 16 stycznia 1991 r., papież mianował ordynariuszem przemyskim obrządku bizantyjsko-ukraińskiego bp. Jana Martyniaka, dotychczasowego biskupa pomocniczego prymasa Polski dla wiernych obrządku greckokatolickiego mieszkających w Polce.

 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej