Biskupi do rządu PRL - Historia

Była to odpowiedź na kolejne akty represji wobec Kościoła. W liście podpisanym przez kard. Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Polski i bp. Zygmunta Choromańskiego, sekretarza Episkopatu biskupi pisali bez ogródek: coraz silniejsze zaostrzenie walki z Kościołem przybiera znamiona "otwartego prześladowania Kościoła, duchowieństwa i wierzących katolików".

Można przypuszczać, że zaskoczeniem dla władz było zacytowanie w liście Episkopatu fragmentu dokumentu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oznaczonego jako "tajny specjalnego znaczenia" i wydawanego zazwyczaj w zaledwie kilku egzemplarzach. Wyznaczał on wytyczne dla SB "w zakresie zwalczania wrogiej działalności kleru i osób z nim związanych".

Podpisany przez ówczesnego dyrektora Departamentu IV, płk. Stanisława Markowskiego, zalecał m.in. "podsycanie i wykorzystywanie konfliktów w parafii w kierunku nam wygodnym", a jednym ze środków miała być "umiejętnie spreparowana i kolportowana plotka, podana umiejętnie osobie o predyspozycjach i zdolnościach plotkarskich z odpowiednią ekspresją (...)". Dokument zalecał tworzenie sieci tajnych współpracowników w parafiach, co miało hamować i osłabiać realizację zaleceń kurii biskupich.

Biskupi podsumowali: "A więc plotki, oszczerstwa, represje w oparciu o tajnych agentów mają służyć temu, by w ten sposób podkopywać zaufanie wiernych, ludu polskiego do Kościoła i duchowieństwa i hamować działalność duszpasterską w parafiach!". Episkopat zauważył, że realizatorami wytycznych MSW miały być komendy milicji obywatelskiej, które zamiast więcej uwagi poświęcać wykrywaniu przestępstw, zajmują się działalnością skierowaną przeciwko Kościołowi.

Dając konkretne przykłady tego typu działań biskupi wspomnieli o represjach wobec pielgrzymów, którzy na Jasnej Górze składali Księgi Soborowych Czynów Dobroci. Byli oni poddawani przesłuchaniom, stosowano wobec nich groźby, przetrzymywano ich na komisariatach i domagano się informacji obciążających ich proboszczów. Takie praktyki biskupi potępili jako "wybitnie szkodliwe dla powagi Państwa i Narodu" i domagali się ich zaprzestania.

W liście poruszona została też sprawa ataków na Kościół ze strony autorów niektórych książek i prasy ateistycznej. "Dla wielomilionowych rzesz katolików w Polsce wydawnictwa te są zniewagą i obrazą ich uczuć religijnych. Sytuacja staje się tym drażliwsza, że wszechwładna cenzura uniemożliwia nam obronę, prostowanie oszczerstw i kłamstw" - podkreślał Episkopat.

Na zakończenie biskupi pisali. "Jesteśmy przekonani, że również Radzie Ministrów, jako rządowi PRL, zależy na usuwaniu wszelkich objawów szkodzących powadze Państwa i podkupujących zaufanie obywateli do organów władzy państwowej, a tym samym do Państwa w ogóle". Niestety, praktyka pokazywała, że "ludowemu" państwu wcale na zaufaniu obywateli, zwłaszcza tych wierzących, którzy stanowili większość, nie zależało.

Wojciech Świątkiewicz Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 28 lutego 2010 Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości św. Apoloniusz Modlitwa do św. Apoloniusza Modlitwa do św. Ryszarda Pampuri Kto zmartwił mamę? Wielkanocny ślub Katedra w Chartres Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna