Wzór na życie - Jezus

Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami: Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni jesteście, gdy /ludzie/ wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe na was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. (Mt 5,1-12a) Osiem błogosławieństw przedstawia ideał doskonałości chrześcijańskiej. Już sama forma ich wygłoszenia ukazuje, że osiągnięcie go będzie dla chrześcijanina moralnym wyzwaniem na całe życie. Jezus wychodząc na górę podkreśla symbolicznie konieczność konsekwentnie podejmowanego duchowego wysiłku, aby stawać się człowiekiem doskonałym na Jego wzór. Koncepcja życia, jaką w dzisiejszym fragmencie Ewangelii ukazuje, jest zaprzeczeniem tych wartości doczesnych, które świat od zawsze mylnie stawiał ponad tym, co wieczne. Bycie doskonałym jest dzisiaj rozumiane różnorodnie. Można doskonalić umiejętności zawodowe, kondycję fizyczną, relacje z ludźmi, wygląd zewnętrzny, wybrane cechy charakteru. Nie sposób ogarnąć myślą te wszystkie dziedziny życia, w których człowiek słusznie dąży do bycia doskonałym. Doskonałość zawiera w sobie element nieprzemijalności, czegoś co upamiętni człowieka, uwieczni niejako. Może się wydawać, że na określonym poziomie doskonałości będziemy czuć się stabilnie i spokojnie, że osiągniemy zamierzony cel. Tymczasem wszelka doczesna doskonałość potęguje tylko głód człowieka, aby iść dalej, osiągać więcej, aniżeli to, w czym trwamy w danej chwili. W historii świata jako ludzi doskonałych postrzegano często władców, przywódców politycznych i duchowych. Wiele przykładów takiej pozornej doskonałości ludzkość szybko zweryfikowała i odrzuciła. Ewangelia stawia nas zatem przed realnym problemem: co czynić, aby być doskonałym jako chrześcijanin. Odpowiedź Jezusa w praktyce życia okazuje się niełatwa do szybkiego zastosowania. Osiem błogosławieństw, pośród których znajdujemy wezwanie do ubóstwa, ufnego przyjmowania cierpienia, doceniania bardziej tego, co duchowe niż tego, co cielesne, pokory, skromności i troski o sprawiedliwość - stanowi dla każdego chrześcijanina podstawę realnego konfliktu w codzienności. Dokonuje się on w rzeczywistym starciu z wymaganiami i propozycjami życia doczesnego. Jezus na swoim przykładzie pokazuje jednak, że uczciwość może wygrać z chciwością, roztropna i prawdziwa pokora z kreowaniem własnego wizerunku, czystość serca z fizyczną pożądliwością, przyjmowanie krzyża z poszukiwaniem wygody za wszelką cenę, rzetelny i twórczy wysiłek ze skłonnością do lenistwa i wysługiwania się drugim człowiekiem. Rzeczywistość stale pokazuje, że dążenie do doskonałości na wzór Jezusa opłaca się najbardziej. ks. Maciej Mietek Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 30 stycznia 2011 Wasze komentarze: Do KAsia: 10.03.2014, 18:01 Tsa... KAsia: 01.02.2011, 11:40 Jezus jest super ! (1) Autor Treść Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna