Urodzony w Gdańsku artysta po ukończeniu w 1972 r. PWST w Warszawie zadebiutował na deskach teatru w Katowicach. Wkrótce przeniósł się do Warszawy gdzie rozpoczął pracę w Teatrze Narodowym, a później w kilku innych stołecznych teatrach, m.in. Dramatycznym i Ateneum. W latach 70. rozpoczęła się jego wielka kariera teatralna i filmowa. Występował w wielu głośnych spektaklach teatralnych ("Dziady", "Wesele", "Wacława dzieje"), przedstawieniach Teatru Telewizji, filmach, serialach telewizyjnych i słuchowiskach radiowych.

     W granych przez siebie rolach wyróżniał się zawsze wielką kulturą i elegancją warsztatu aktorskiego i świetnie ustawionym głosem. Obok ról wiodących (kreacja w filmie "Na straży swej stać będę" z 1983 r. i mnóstwo innych) chętnie grał wyraziste i mistrzowsko wykonane role drugoplanowe.

     Artysta zawsze podkreślał praktykowanie katolickiej wiary. Wielokrotnie występował jako recytator liturgii słowa w uroczystych Mszach Świętych, w tym podczas radiowych Mszy transmitowanych z kościoła Świętego Krzyża w Warszawie. Podczas publicznej ceremonii wzruszająco czytał testament Jana Pawła II.

     Wszyscy stykający się z Krzysztofem Kolbergerem we wspomnieniach o nim podkreślają wielką ludzką godność i ufność, z jaką walczył z chorobą nowotworową. Publicznym dawaniem świadectwa wierze zaskarbił sobie szacunek i sympatię odbiorców swego talentu.

Mirosław Winiarczyk


Tekst pochodzi z Tygodnika

16 stycznia 2011

Wygnać Chrystusa! [opr. miękka] Rosa Alberoni "Wygnać Chrystusa" to ostry i pełen werwy pamflet, który znakomicie wpisuje się w toczącą się właśnie debatę na temat relatywizmu kulturowego i upadku moralności. Autorka stara się odpowiedzieć na wiele trudnych pytań, stawianych przez współczesny świat. Począwszy od Kartezjusza, przez Rousseau i Hegla, przez wieki, człowiek wiele razy próbował wyrzucić Chrystusa ze swojego życia... » zobacz więcej

Wasze komentarze:

Gabbi: 23.01.2011, 02:37  To rzeczywiście był człowiek wielkiego kalibru... Pokolenia o nim nie zapomną.Niech dobry Bóg go przyjmie do swego Królestwa

(1)

Autor Treść

[ Powrót ]