Z śnieżnobiałych lilii, 
poświaty nadziemskiej
Twa postać bieluchna
- rozłożone ręce.

W moim sercu - bóle 
błogość Twa przetyka 
A usta, szukają
- Twego medalika.

I serce się cieszy 
każdym prostym słowem. 
Bądźże pozdrowiona 
Madonno - na nowiu.

Krzysztof Kołtun