Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Maryja w poezji polskiej

Od zarania naszych dziejów Maryja jest obecna w polskiej poezji. Pierwszym utworem, napisanym w polskim języku, jest Bogurodzica. Jan Długosz, w Dziejach narodu polskiego z VI w., opisując wojnę polsko-krzyżacką, dwukrotnie, pod 1410 r. wzmiankuje, że rycerstwo polskie śpiewało pobożnie pieśń ojczystą Bogurodzica: zaraz po wejściu do Prus, a potem przed rozpoczęciem zwycięskiej bitwy pod Grunwaldem

W polowie XVII w. ukazują się przepiękne hymny na uroczyste s'więta Najświętszej Maryi Panny. Ich autorem jest Bartłomiej Zimorowicz, który w prostych i serdecznych słowach, z ufnością zwraca się do Tej Pocieszycielki strapionych, która nikogo nie opuszcza i nikim nie gardzi.

O Matko, nasza Maryjo, o Pani,
Przez Ciebie chwały dostali wybrani:
Przez Ciebie laski, źe grzeszni doznali.
Nadzieję mamy.

Inni poeci tego okresu, opiewający godność i pokorę Najświętszej Maryi, to Mikołaj Sęp Szarzyński i Wespazjan Kochowski. Wychwalając Maryję, przedstawiają Ją również jako Tę, która tuląc nas do siebie ukoi smutki i bóle.

Te oczy plączą, twarz łzami skrapiają,
Które na Polskę łaskawie wzglądają,
Te oczy płaczą Matki naszej drogiej
Dla napomnienia nam
i dla przestrogi.

W epoce romantyzmu wzrasta znaczenie kultu Najświętszej Maryi Panny. Nasi poeci, Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Zygmunt Krasiński i inni, poświęcają Matce Bożej przepiękne strofy. Jakże nie wspomnieć tu o "Panu Tadeuszu" i mistrzowskim skojarzeniu przez Mickiewicza uczucia religijnego i żarliwej tęsknoty do Ojczyzny.

Panno Święta,
co Jasnej bronisz Częstochowy...

"Dziady" to kolejny utwór, w którym autor co pewien czas przedstawia postać Bożej Rodzicielki, jako Matki pełnej dobroci i miłosierdzia.

Może najpiękniej swoje uwielbienie dla Matki Najświętszej przedstawił Mickiewicz w utworze napisanym w 1842 roku, pt. "Słowa Najświętszej Panny".

I wypowiedziałam światu całą miłość moją,
jednym słowem Pańskim, które stało
się Ciałem, odtąd żyłam w Synie moim i Synem moim.

Przedziwnym odzwierciedleniem naszej kultury i maryjnej pobożności niewątpliwie jest także wiersz "Anioł Pański" Kazimierza Przerwy-Tetmajera:

Na Anioł Pański biją dzwony,
niech będzie Maria pozdrowiona,
niech będzie Chrystus pozdrowiony...
Na Anioł Pański biją dzwony...

Sława i uwielbienie dla Bożej Rodzicielki, jak refren pieśni przewijają się w polskiej poezji.

 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej