Przybądź, Duchu Święty,
Spuść z niebiosów wzięty
Światła Twego strumień.
Przyjdź, Ojcze ubogich,
Przyjdź, Dawco łask drogich,
Przyjdź, światłości sumień.
O najmilszy z gości, 
Słodka serc radości, 
Słodkie orzeźwienie!
W pracy Tyś ochłodą, 
W skwarze żywą wodą, 
W płaczu utulenie.
Światłości najświętsza,
Serc wierzących wnętrza
Poddaj Twej potędze.
Bez Twojego tchnienia
Cóż jest wśród stworzenia, 
Jeno cierń i nędze.
Obmyj, co nieświęte, 
Oschłym wlej zachętę, 
Ulecz serca ranę.
Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde, 
Prowadź zabłąkane.
Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym
Siedmiorakie dary.
Daj zasługę męstwa, 
Daj wieniec zwycięstwa, 
Daj szczęście bez miary.

O Stworzycielu, Duchu, przyjdź, 
Nawiedź dusz wiernych Tobie krąg, 
Niebieską łaskę zesłać racz 
Sercom, co dziełem są Twych rąk.
Pocieszycielem jesteś zwan, 
I Najwyższego Boga dar, 
Tyś namaszczeniem naszych dusz, 
Zdrój żywy, miłość, ognia żar, 
Ty darzysz łaską siedemkroć, 
Bo moc z prawicy Ojca masz, 
Przez Boga obiecany nam, 
Mową wzbogacasz język nasz.
Światłem rozjaśnij naszą myśl,
W serca nam miłość świętą wlej,
I wątłą słabość naszych ciał
Pokrzep stałością mocy Twej. 
Nieprzyjaciela odpędź w dal 
I Twym pokojem obdarz wraz. 
Niech w drodze za przewodem Twym 
Miniemy zło, co kusi nas. 
Daj nam przez Ciebie Ojca znać, 
Daj, by i Syn poznany był, 
I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch, 
Niech wyznajemy z wszystkich sił.
Niech Bogu Ojcu chwała brzmi,
Synowi, który zmartwychwstał, 
I Temu, co pociesza nas, 
Niech hołd wieczystych płynie chwał. 
Amen.