Kochać Cię Muzyką - Muzyka

Przepraszam Spotkanie z Frasobliwym Przyjaciel Zachwyt Wyśpiewam Ciebie Lekcja Miłości Kochać Cię Muzyką Drogowskaz Wieczorny spacer Taka inna modlitwa Litania chwil Póki miłość w nas się pali

Wykonawcy: Monika Kowalczyk - śpiew Jarek Falba - muzyka, tekty, aranżacje, śpiew instrumenty klawiszowe, gitara Gościnnie wystąpili: Robert Suszko - gitara klasyczna Ewelinka Ładziak, Kasia Jankowska, Ewelina Bała Edyta Komola, - śpiew, chórki Nagranie: Katolickie Radio Lublin Produkcja: Muzyka Serca 1997 r. Przepraszam Świt mocnym blaskiem budzi mnie Spóźniony biegnę, wiem To kolejny takie dzień, kiedy Brakuje czasu przystanąć, by Choć zwykłe "Cześć" powiedzieć Ci Boże Biegnę więc dalej, drogę znam Na przejściach ulic czasem Ktoś potrąci mnie, lub kogoś ja Reklam kolorów wciąż inna treść Tylko mój świat nie zmienia się Lecz wiem, że gdy Powrócę, zbyt zmęczony sobą Dodasz mi sił I znowu wstyd przypomina mi Czekałeś na mnie Zamknięte były drzwi W słów labirynty wciskam się Zatapiam w nurty rwącą myśli Które niosą mnie gdzieś Słodkie dialogi, gniew, albo żal I pośpiech, który dobrze znam, Boże Może prosiłeś o coś mnie Może pytałeś, wybacz To kolejny takie dzień, kiedy W chaosie ważnych chwil brakuje tej By Twoich prawd usłyszeć szept Lecz wiem, że gdy Powrócę zbyt zmęczony sobą Dodasz mi sił I znowu wstyd przypomni, że Czekałeś na mnie... Przepraszam Cię Spotkanie z Frasobliwym Spotkałam Cię samego na dróg rozstajach Powiedz mi skąd wracasz, że Nogi tak zdrapane, oczy zapłakane Cierń różany w skroń wplątany Wspomnień budzi lęk Daleko stąd do stóp Golgoty, wieki nie te W niemodny strój dziś odziałeś się Jeszcze raz wracasz, by spotkać mnie, spytać Czy nie znalazłam marzeń Twych Wypadły Ci, gdy niosłeś krzyż Zgubiłeś je, gdy bito Cię Rozerwał je różany cierń Siądźmy więc, opowiedz O czym myślisz idąc tak? Znowu masz zbyt zajęty dzień Do chorych serc wezwano Cię W zdeptany piach Zmęczenie z ran wolno cieknie Spoglądasz w dal przez siebie W żalu rozpaczliwie milczysz Frasobliwy Wiatr w rozdarty bok zagląda Z wstydem spuszczasz wzrok Cicho wskazujesz blizn zgrubienia Mówisz wolno Jakieś marzenie każdy z nas ma Miałeś żyć właśnie nim, dziwnie tak wyszło Chciałeś Miłości wielki most Ze swego serca ludziom wznieść Nauczyć jak wyciągać dłoń Po śladach Twych do jutra przejść Chyba dobrze chciałeś tylko świat nie ufał Ci Wahasz się więc, czy warto dziś powracać I... marzyć znowu... Pozostań tu z marzeniem swym W tej kapliczce na rozstaju dróg odnajdę Cię - Frasobliwy mój Przyjaciel Tak dawno nikt nie pukał w drzwi W słuchawce wciąż ta sama cisza Pod progiem czeka jesień Smutny wrzesień wiatr smutny drży Przez okno rozmazane łzą Dzień ochlapany zadumany Oglądam wierzę mocno wrócisz z wiosną tu Błękitną mgłą jesień rzuca czary Ogniska mgłą a przyjaźń moknie nam Jarzębin słodkie łzy Policzki jej lekko tną Tak dawno nie pukałaś już Została świeżych wspomnień cisza W niepewność śmiech zmieniony Nieskończony dni naszych plan Za oknem rozmazanym łzą Nic się nie zmienia gdy ciebie nie ma Tylko wśród zdjęć zakurzonych Z nut spleciony został adres twój Tusz na kopercie wolno schnie Napiszę Ci jak boję się Jak łzy spóźnione zamyślone ranią mnie W kopertę włożę kilka słów nieśmiałych rozpłakanych Zrozumiesz mnie? Przepraszam cię Zachwyt Spójrz, zadziwiłeś świat cały sobą Gdy pokochałeś Tak jak nikt przed Tobą Starczy tej Miłości dziś By serca nam ogrzać w chłodne dni W jaki niemy szept Słowa mam zmieniać By nie mówiąc nic Ciebie móc sięgać? Jak tysiące spraw W jeden krzyża znam zmieścić Ciebie odnaleźć tam? Spójrz Zachwyciłeś świat pięknem swoim Noc srebrnooka chyli się w pokłony Milczę, by nie płoszyć snów Tak dziwi mnie palców Twoich cud Więc naucz Panie mnie Odkrywać każdy dzień Usłyszeć bicia ludzkich serc I nawet kiedy deszcz Policzków rosi biel Łzami naucz modlić się do Ciebie W jaki niemy szept... Wyśpiewam Ciebie Roztańczony świat Wiruje jak stubarwna ćma Cichy serca puls Żyje tańcem czarnych nut Akord dziwnych brzmień Zadziwia mnie, porywa mnie W takie właśnie dnie Ciebie Panie śpiewać chcę I nic nie liczy się Gdy jesteś obok. gdy czuję Cię Niech tę głuchą nocy ciszę Aż do śmierci rozkołysze radość Szczęście rozśpiewanych ust Otuli wiatru słodki chłód Kilku ciepłych fraz istnienie Niechaj ucieszy Panie Ciebie Srebrną kroplą deszcz Na bieli szyb rozmywa się Jak w pryzmatu szkle Piękno Twoje dziwi mnie Szkoda takich chwil Gdy można skryć w dźwięk i rytm W każdej z takich chwil Tobą Panie pragnę żyć I nic nie liczy się... Nim noc rozpłynie się Ostatni raz wyśpiewam Cię... Lekcja miłości Tu, w ciepłym małym kącie Nad milczącym stołem Pochylony piszę list do Ciebie Boże Nad ciągle białą kartką W serce zaglądając o Miłość pytam Znów smutek pod nogami plącze się uparty Znów uczucia głośno do drzwi pukają Tu między słów milczeniem Leży list do Ciebie Nim nadzieję zszywam, o Miłość pytam A Ty o krzyż oparty drżysz i czekasz na mnie Deszcz o belki dzwoni W błocie zamyślony łkasz Szymona dłoni brak I Weroniki szal nie zgoi świętych ran Znów zostałeś z krzyżem sam i czekasz Tu w ciepłym skryty kącie Pojąć chcę, nie mogę Miłość dróg, więc tylko proszę Tu, w dziwnej szarej pustce Na krawędzi wzruszeń Miłości wznoszę i burzę Ludzkich uczuć miasta, niewzruszenie własna Tych Miłości duma tak bardzo mała Gdy przez okno patrzę w błocie się wydajesz Bardziej od człowieka człowieczy Boże Gdy pod krzyża belką drżysz Prowadzisz mnie na szczyt Gdy z szat zerwany wstyd W cierpieniu moknie Gwóźdź zbyt mocno trzyma dłoń Rozdarty nagle bok odsłania prawdę mi Wielkiej lekcji miłości Jeszcze łkasz, z rozciętych bólem warg Szept cichy zrasza twarz: "Przecież kocha, abyś mógł pokochać ty..." Kochać Cię Muzyką Zbudziłeś mnie zanim świat przetarł oczy Pejzażem nut rannej rosy wielbił Cię świt Słowiczy tryl wysoko z chmur spływał, gdy Tęczowe łzy białych mgieł spadły z nieba Zaspany wiatr cicho śpiewał I pierwszy raz patrzyłam jak Wzruszony łkasz cicho drżysz Ty wielki Bóg - słaby liść Chciałabym mój słoneczny Panie Zorzą być Pod Twoimi dłońmi Rozlać setki barwnych brzmień Gdy lekko jak Preludium Marzeń Z nut Miłości tworzysz nowy dzień Przed chwilę pozwól mi trwać W tym zachwycie Nim wstanie dzień, nim po świcie W ogromie spraw rozpłyniesz się Ocalić choć chwilę chciej Na usta nieśmiały śpiew lekko złożę Subtelnych brzmień Wirtuozie Pod dachem gwiazd usiądziesz tu Otulisz mnie rankiem Ty - drżący liść - wielki Bóg Chciałbym w harfy zmienić łkanie Głosu szept Na muzyki progu pięknem Twoim dziwić się Umieć być akordem pragnień Który budzisz każdym nowym dniem Raz jeden pozwól mi być struny drżeniem Na której dłoń szuka Ciebie Dotykiem swym rozkołysz mnie Był czuła Cię do łez, perłowych łez Drogowskaz W najdłuższą z dróg Rankiem wyruszam Do nieznanych chwil Chcę znowu biec Tak wiele słów bawi i wzrusza I tak wiele rąk Poprowadzić gdzieś chce mnie W najdłuższy rejs Wypływam świtem W codzienny mój rejs dokoła dnia Kolejny brzeg kusi nim zniknie I sam nie wiem Dokąd dopłynąć mam, ale Ty, pomiędzy niebem ziemią Dłonie swoje rozciągasz Bym znów nie zbłądził Serca w sieciach głupich pragnień Nie splątał A Ty nad burzą wahań Światła promień lekko rozpylasz Bym wśród tysiąca labiryntów życia Ciebie odnalazł Woła mnie świat - lunapark marzeń Czar modnych dni i reklam blask Tylko gdy noc gasi kolory Na rozdrożach chwil wita mnie strach Świat, dziwny świat Bardziej krzykliwy niż zły Śmieszny lub rani po łzy I kiedy tak staję bezradny Nadziei płomień Wciąż jeszcze się tli, bo Ty pomiędzy niebem ziemią... Wieczorny spacer Pod neonami nadziei błyszczących Szukam Cię Panie Choć dzień już się kończy Ulice ślepe od jasnych świateł Prowadzą mnie na wieczorny spacer Pod neonami nadziei błyszczących Giniesz znów w tłumach postaci i cieni I nie wiem nawet Czy znajdziesz chwilę By w drodze swojej Zatrzymać się przy mnie Jak dziecko powoli Powtarzam Twe Imię - Równanie w sercu trudne i dziwne Tak chciałbym móc Ciebie do końca umieć Odnaleźć, zrozumieć Pod wielkim niebem Przykrytym mgłą nocy Miasto zmęczone do snu mruży oczy Marzenia gasną jak świecy płomień Nim zgasną raz jeszcze zatańczą dziwnie A ja nie chcę wracać Bez Ciebie tak pusto Chcę Ci powiedzieć, że ciężko Że smutno I lękam się tylko, czy w gwarze świata Mój szept nieśmiały Ciebie dogania? Jak dziecko... Ciche ulice dniem milczą zmęczone Miasto wysoko w przestrzeni uśpione I nawet serce rozkrzyczane zamilkło Znalazłem Ciebie, otuliłeś mnie cisza... Taka inna modlitwa Cześć... Wiem już późno na rozmowę, pytania ale zanim dzień zamknie oczy opowiem o nim ci: Nie był taki jakbym chciała szary, mdły i chyba nazbyt się starałam odnaleźć w nim skrawek marzeń Późno już gasną światła Westchnieniem cisza gra Późno, późno, późno już Lecz nie nazbyt by zrozumieć jak Jak pięknym może stać się szary dzień Gdy tylko chcesz... Wystarczy drogę z pragnień śmiało wznieść Chcę tak jak ty Łzy chować w słowa Chcę tak jak ty Melodią dzień malować Z ciepłych barw ułożyć krótki wiersz Pierwszy w życiu Z tysiąca gwiazd dwie mieć dla siebie Rozpalać je gdy słońce spochmurnieje Może świt zechce mi nadzieją być Chciałam z kimś radość dzielić Zabrakło czasu i nie słuchał nikt Chciałam na szklanej góry daleki szczyt Marzenia wnieść by świat zazdrościł mi ich By nie dotknął ich Lecz z bajki wprost na chodnik codzienności Świt sprowadził mnie Więc pragnę... Móc tak jak ty Łzy chować w słowa Móc tak jak ty Melodią dzień malować Z ciepłych barw ułożyć krótki wiersz Pierwszy w życiu Z tysiąca gwiazd dwie mieć dla siebie Rozpalać je gdy słońce spochmurnieje Może świt zechce mi nadzieją być Ciepły wosk liże dłoń A my tak, a my wciąż nad dniem Który który zasnął schylamy się Chodź przez lustra szept zagląda noc Płomieniem słów topimy chłód W półmroku cieniem zmierzch zaprasza nas, Tak subtelnie Chcesz tak jak ja Łzy chować w słowa Chcesz tak jak ja Melodią dzień malować Z ciepłych barw ułożyć krótki wiersz Pierwszy w życiu Z tysiąca gwiazd dwie mieć dla siebie Rozpalać je gdy słońce spochmurnieje Może świt zechce chociaż raz nadzieją być Litania chwil Nieśmiałej wiosny ciepły szept Rozgrzane lato znów zmieni w śmiech A potem jesień deszczem rozmyje świat Dywan liści pod stopy zimie złoży I tak kolejny minie rok Z nim moje dobro i moje zło Tych chwil litanię dziwną przyjmij jak śpiew Uśmiechem wybacz nie gniewaj się Bo wiem że mało zbyt Tych dobrych było chwil Zbyt szybko mijał dzień By miłość Twoją nieść Okruchy dobra tak jak chleb Można podeptać lub głodnym nieść A Ty codziennie więcej uczysz mnie Jak w dobry chleb choć spóźniony uśmiech zmieniać Więc zanim przyjdzie jeszcze raz Na wagę dobre złe chwile kłaść By ciężar łez, goryczy nie przygniótł mnie Otwórz mi serce zostań proszę Cię Każdy dzień rozpędzony świtem żyje w nas zawsze Każda z rzek płynie rzeźbiąc korytarze pod strumienie nowe Każdy ptak tylko jeden raz do słońca wzleci spadnie potem Ale Ty każdą z dobrych chwil uświęcisz Nie zapomnisz o niej Nim jesień zimie drzwi otworzy w srebrny świat Nim wiosna w słońcu znów przed latem skryje twarz Żadnego z pięknych dni które stworzyłeś mi Nie zgubię z drodze tej Ocalę dobrem je! Póki Miłość w nas się pali Gdyby świat pomalować dziecka pierwszym uśmiechem Tak jak klocków pudełko poukładać w kolory Dni dobrocią rozpalać ciągle więcej i więcej W miastach wielkie ogrody z serc milionów stworzyć Gdyby wykraść łodygom kwiaty piękne i strojne Wiatrom wpiąć je we włosy by tańczyły z radości Może wreszcie nad smutkiem błękit rozlałby słońce Może świat by wybuchnął szczerym śmiechem Miłości Bo jeszcze można dziś kochać, można ufać i wierzyć Topić serca zamarzłe, sięgać gwiazd, sięgać tęczy Póki nie jest za późno można tyle ocalić Jeśli Miłość w nas się pali Kiedy świat już wypłacze oczy ślepe nad dobro Gdy zakrztusi się wreszcie własną łzą i cierpieniem Kiedy przejrzy się w lustrze, zlęknie się samym sobą Może wtedy zrozumie, jego dusza skruszeje Nie potrzeba nic liczyć, ani stawać na głowie Lecz wystarczy drzwi okna jak najszerzej otworzyć Na tę Miłość co cicho w ciepłym geście i słowie Tak po prostu bez krzyku, wielkich reklam przychodzi Spróbuj świat pomalować dziecięcym uśmiechem Tak jak klocków pudełko poukładać w kolory Dni dobrocią rozpalać spróbuj więcej i więcej Znaleźć najpierw w swym sercu te tajemne ogrody Spróbuj wykraść łodygom kwiaty piękne i strojne Wiatrom wpiąć je we włosy by tańczyły z radości Może wtedy przez troski wyjrzy promieniem słońce Może wtedy wybuchniesz szczerym śmiechem Miłości Bo przecież możesz dziś kochać... Raz jeden spróbuj pokochać Wasze komentarze: Jarosław Falba: 12.03.2021, 23:38 Dla osób zainteresowanych utworami z płyty"Kochać Cię, Muzyką" podaję nowy adres mailowy: jarek.falba@wp.pl. Pozdrawiam, Jarek Falba. Ilona Skoczewska: 27.01.2020, 22:48 Jest może możliwość uzyskania tych nagrań? Pisałam do Pana Jacka ale niestety adres j.falba@onet.pl już nie istnieje. Jarek F: 28.10.2015, 21:57 Cieszę się z pozytywnego odbioru utworów z materiału "Kochać Cię, Muzyką". Ponieważ mam bezpośredni dostęp do tych nagrań, osoby zainteresowane proszę o kontakt: j.falba@onet.pl. Pozdrawiam, Jarek Falba. moniker: 22.12.2013, 19:14 Zastanawiam się czy gdziekolwiek można tego jeszcze posłuchać, to jeszcze zdobyć ... Ilona K: 25.01.2011, 13:43 Ja niestety zgubiłam tę kasetę a baardzo chciałabym posłuchac tych utworów. Niestety nie są dostępne w necie i nie wiem w jaki sposób mogłabym je zdobyć Andrzej: 23.01.2011, 12:46 To jest muzyka najwyższej klasy, a do tego tak bardzo przesycona wiarą, duchem. Muzyka, teksty i wykonanie to prawdziwy rodzynek. Kiedyś kupiłem kasetę i wiele wiele lat szukałem czegoś nowego Pana Falby i.... Niestety chyba znam przyczynę dlaczego ta kaseta niestała się hitem. Ponieważ nie dotarła do szerszego grona odbiorców. Pewna firma/hurtownia/ kupiła prawa autorskie itd ale akurat popsuła im się maszyna do powielania nagrań i... trzymali to w tajemnicy przed wykonawcami. Ale to już prehistoria. Bardzo serdecznie pozdrawiam twórców i zapewniam, że w pirackich wersjach kaseta była bardo znana. Namawim do ciągu dalszego Kasia J.: 17.12.2007, 00:02 Ojj pamiętam te czasy :) Teraz to bym pośpiewała. Nadal słucham tej kasety, do tej pory mi się nie znudziła :) (1) Autor Treść Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna

[ Strona główna ]

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt