Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Jeszcze o liczebnikach głównych

Przed tygodniem na tych lamach pisałem o niektórych kłopotach, jakie sprawiają użytkownikom języka liczebniki główne. Dziś dalszy ciąg tych uwag.

Warto pamiętać, że liczebniki główne odmieniają się m.in. przez rodzaje (trzej mężczyźni - trzy kobiety, siedmiu mężczyzn -siedem kobiet itp.). Liczebnik dwa wyjątkowo ma trzy formy rodzajowe: dwie kobiety, dwa stoły, dwaj mężczyźni (albo: dwóch mężczyzn). Wyjątkowość liczebnika dwa sprawia trudności w niektórych formach przypadkowych. Nie wszyscy wiedzą choćby, że wzorcowo powinniśmy rozróżniać postaci narzędnika: dwiema (charakterystyczną dla rodzaju żeńskiego, np. z dwiema koleżankami) i dwoma (charakterystyczną dla rodzajów męskich i rodzaju nijakiego, np. z dwoma kolegami, z dwoma oknami). W języku potocznym forma dwoma może być używana do wszystkich typów rzeczowników (z dwoma kobietami, mężczyznami, psami, oknami itp.). Nie wszyscy też zdają sobie sprawę z tego, że w celowniku możliwe są następujące formy: przyglądał się dwóm psom / dwu psom / dwom psom. Oczywiście, trzecia z nich dziś już ma charakter książkowy, ale także jest poprawna - choć już nacechowana stylistycznie, a więc może wystąpić tylko w wyjątkowych kontekstach.

Wbrew powyższym przykładom najczęstsze błędy w zakresie używania liczebników głównych dotyczą liczebników złożonych. Zgodnie z normą wzorcową konieczna jest odmiana wszystkich członów takich liczebników. Powinniśmy zatem mówić i pisać np. Brakowało nam tysiąca dwustu dziewięćdziesięciu siedmiu złotych, Przyglądała się dwustu siedemdziesięciu czterem tysiącom sześciuset osiemdziesięciu siedmiu ziarenkom ryżu, Wyjechał z czternastoma tysiącami pięciuset dziewięćdziesięcioma ośmioma notatnikami czy: Marzył o czterdziestu dwóch tysiącach czterystu pięćdziesięciu ośmiu książkach. W języku potocznym często nie odmieniamy żadnego z członów takich liczebników (mówimy np. *Brakowało nam tysiąc dwieście dziewięćdziesiąt siedem złotych), co jest rażącym błędem.

Od powyższej zasady istnieje jeden ważny wyjątek: jeżeli liczebnik wieloczłonowy kończy się wyrazem jeden, to wyraz ten zawsze pozostaje w formie podstawowej, np. Brakowało nam tysiąca dwustu dziewięćdziesięciu jeden złotych, Wyjechał z czternastoma tysiącami pięciuset dziewięćdziesięcioma jeden notatnikami czy: Marzył o czterdziestu dwóch tysiącach czterystu pięćdziesięciu jeden książkach.

 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej