Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Rozyna

Na ostatnim piętrze wysokiego, wąskiego domu, mieszkała dziewczynka o pięknych włosach, złotych jak kłosy dojrzałego zboża.

Na imię jej było Rozyna. Cały dzień siedziała przy oknie, gdyż nie mogła się poruszać. Jej nóżki były bezwładne. Była zmuszona ciągle przebywać na wózku inwalidzkim.

W swym wielkim nieszczęściu była jednak uprzywilejowana, gdyż miała małą przyjaciółkę. Na imię jej było Lucia; codzinnie przychodziła ją odwiedzić, przynosiła jej też swoje kolorowe książki i zabawki.

Ale pewnego dnia Lucia zwierzyła się Rozynie, że zacznie chodzić do przedszkola. Była już je zobaczyć. Przedszkole jest duże, o wielu salach. Są tam, umieszczone w koszach, rozmaite zabawki, na ziemi rozłożone są kolorowe poduszki, na ścianach wiszą długie i kwadratowe lustra.

- Chciałabym i ja tam chodzić - powiedziała Rozyna. Ale Lucia już otworzyła drzwi mieszkania i zbiegła szybko po schodach.

- Mamusiu, mamusiu, dlaczego Rozyna nie może pójść do przedszkola?

- Ona nie może chodzić - odpowiedziała matka.

Lucia zamilkła. W przedszkolu przyjęła ją bardzo miła pani, która wzięła ją za rękę i pokazała miejsce, gdzie dziewczynka mogła zawiesić swój ręcznik, położyć szczoteczkę do zębów; potem pozwoliła jej wziąć taką zabawkę, jaką sobie wybrała i dzień minął bardzo szybko.

Każdego dnia, po powrocie do domu, Lucia opowiadała o wszystkim, czego się nauczyła w przedszkolu. Rozyna słuchała z otwartą buzią.

- Naprawdę pani nauczycielka każe ci robić koziołka? I oglądacie filmy? I tyle tam dzieci?

Lucia potakiwała główką i równocześnie udawałą ze robi wspaniały tort ze śmietany i truskawek, które potem "na niby" miały zjeść. Również w przedszkolu bawiła się, przygotowując na niby kawę, podając ją pani nauczycielce, która też udawała, że ją pije. Ale pewnego wieczoru przyszło jej na myśl coś niesłychanego. Pomysł był tak piękny, że Lucia chciała od razu pójść do przedszkola opowiedzieć o nim swej nauczycielce. I rzeczywiście, następnego dnia Lucia powiedziała swojej pani wychowawczyni:

- Proszę pani, jest jedna dziewczynka, która chciałaby przyjść tu ze mną, ale nie możę.

- Dlaczego nie może?

- Ponieważ nie chodzi

- Ale my jednak możemy sprowadzić ją tutaj!

Lucia spojrzała na panią, aby przekonać się, czy czasami nie żartuje, ale jej twarz była zupełnie poważna, nie taka, jaką miałą, pijąc na niby kawę.

- Pani tak myśli naprawdę?

- Naturalnie. Poślemy autobusik, który codziennie przywozić będzie twoją koleżankę, potem każemy zrobić specjalną ławkę i będzie mogła rysować lub bawić się plasteliną, ilekroć zachce.

I tak się stało. Rozyna była uszczęśliwiona. Również ona, tak jak wszystkie inne dzieci, mogła wreszcie chodzić do przedszkola. Wszyscy chcieli być razem z nią, gdyż umiała robić łódeczki-harminijki z papieru. Umiała też robić wachlarze.

Lucia i Rozyna mogły teraz opowiadać sobie o wielu sprawach. Codziennie przychodziła przyjaciółka pani nauczycielki i bawiła się z Rozyną. Układała ją na materacu i gimnastykowała jej nóżki. Ćwiczenia były bardzo męczące i Rozyna aż się pociła.

Któregoś ranka stała się rzecz wspaniała: przez kilka minut mogła utrzymać się na nogach, oparta o ławkę.

Nauczycielki powiedziały jej, że kontynuując ćwiczenia gimnastyczne, któregoś dnia zacznie chodzić sama.

Flora Bresciani Nicassio



Wasze komentarze:
 Guchkcgj hvi: 29.12.2017, 23:14
 Fajna bajka 👍🏻🥜
 Ron: 19.08.2016, 21:07
 Czadowa baja
 Szewczyk dratewka: 28.02.2016, 21:24
 Szewczenki dratewcz pomogli mruwki
 iza: 27.06.2014, 22:38
 A ja jak zwykle sie poplakalam :(
 Jula: 28.02.2013, 17:50
 Bajka jest świetna ale imię Rozyna jest dla mnie nie spotykane.
 kaka: 18.11.2009, 16:20
 bardzo fajna baja
 Dominika: 04.10.2009, 16:43
 Bardzo interesujące opowiadanie. Jak dorosnę też będę pisała książki. Już napisałam i zilustrowałam pierwszą historyjkę
 ilona: 20.03.2009, 19:38
  ale ta bajka ma taki wzruszający tekst
 adi: 10.02.2009, 10:36
 ale jazda


 patrycja: 14.01.2008, 09:18
 bajka super :)bardzo prawdziwa ja chodze do szkoły integracyjnej i jest swietnie razem z niepełnosprawnymi swietnie sie bawimy i wspolnie uczymy :)
 Madzia: 08.12.2007, 19:33
 mam 7lat i bardzo lubię takie pouczające bajki. Zrozumiałam, że dzieci niepełnosprawne też mogą chodzić do szkoły, i że mogą wyzdrowieć.
 Mati: 06.09.2007, 11:29
 Pewnie tak powstały przedszkola integracyjne :) Podoba mi sie to opowiadanie.
 ala: 21.07.2007, 14:40
  Bardzo ładna bajeczka, ciekawa i trochę wzruszająca.
(1)


Autor

Treść

Nowości

Nowenna do Miłosierdzia Bożego - dzień 1Nowenna do Miłosierdzia Bożego - dzień 1

Pieśń o ukrzyżowaniu PanaPieśń o ukrzyżowaniu Pana

Śladami męki Jezusa na Via DolorosaŚladami męki Jezusa na Via Dolorosa

Wielki Piątek - dziań ukrzyżowaniaWielki Piątek - dziań ukrzyżowania

Wizja Ukrzyżowania według objawień Marii ValtortyWizja Ukrzyżowania według objawień Marii Valtorty

Gdyby Judasz rzucił się do stóp Matki...Gdyby Judasz rzucił się do stóp Matki...

Najbardziej popularne

Modlitwa o CudModlitwa o Cud

Tajemnica SzczęściaTajemnica Szczęścia

Modlitwy do św. RityModlitwy do św. Rity

Litania do św. JózefaLitania do św. Józefa

Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się JezusowiJezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi

Godzina Łaski 2023Godzina Łaski 2023

Poprzedni[ Powrót ]Następny
 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej