Dwa wróbelkiDwa wróble siedziały zgodnie wśród gałęzi wierzby.Jeden usadowił się na czubku drzewa, drugi umieścił się dużo niżej, w zacisznym rozwidleniu gałązek. Po pewnym czasie wróbelek siedzący na górze, chcąc zawrzeć znajomość z drugim, powiedział: - Och, jakie piękne są te zielone liście! Wróbelek z dołu uznał to za prowokację i odparł sucho: - Czy jesteś ślepy? Nie widzisz, że te liście są białe? Ten z góry krzyknął zdenerwowany: - Sam jesteś ślepy! Liście są zielone! Wróbel siedzący na dole uniósł dziób i stwierdził: - Założę się o pióra z mojego ogona, że te liście są białe. A ty nic nie rozumiesz. Głupi jesteś! W tym momencie wróbelek z góry poczuł, że krew się w nim gotuje i nie namyślając się długo, sfrunął ku swemu przeciwnikowi, aby dać mu nauczkę. Ten zaś nawet nie drgnął. Kiedy tak dwa wróbelki siedziały naprzeciwko siebie, z piórami nastroszonymi ze złości, przed rozpoczęciem pojedynku miały jeszcze tyle rozsądku, by spojrzeć w górę. Wróbelek, który sfrunął ze szczytu wierzby, zawołał ze zdziwieniem: - Och! Zobacz, te liście naprawdę są białe! I powiedział do swego niedawnego wroga: - Polećmy tam, gdzie siedziałem przedtem! Oba wróble zgodnie orzekły: - Te liście są zielone! Nie osądzaj nikogo, jeżeli przedem nie maszerowałeś przez godzinę w jego butach. Bruno Ferrero
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |