Wiktoria K. - Poezja

Wiktoria K.

Spowiedź Krzyża

Skonało życie wieczne tu, 
Umarło, błagając o wybaczenie 
Dla tych, co nie wierzyli Mu. 
Zabili za nic, okrutnie, w milczeniu. 
 
Tu, na tym haniebnym znaku 
Umarło Życie, by być zbawionym, 
By ludzkość doznała wieczności smaku, 
A krzyż był znakiem błogosławionym. 
 
O tak, niegdyś nie było
Gorszej kary niż śmierć na mnie, 
Wiele ludzi głowy swe skłaniało 
W ostatnim tchnieniu, bez skruchy żadnej. 
 
On jako Pierwszy i Ostatni, 
On jako Alfa i Omega 
Skłonił głowę w wyrazie niepowtarzalnym 
Z ufnością, wiarą i obietnicą zbawienia. 
 
I od tej chwili życie trwa 
I dal mnie i dla wielu. 
Wielbiony, szanowany wiszę ja 
Na szyi ludzkiej i w kościele. 
 
A On  Zbawienie i Chwała 
Króluje po prawicy Ojca, 
A miłość Jego wieczna, trwała, 
Od zawsze, bez początku i bez końca.

Wasze komentarze: darekpionki: 20.10.2010, 19:48 Utwór głęboki, przesycony wiarą i refleksją nad Wydarzeniem, które zmieniło bez wątpienia świat. Myślę, że komentarz Skrzydlatej oddaje pełnię utworu - czasami wystarczy tylko jedno słowo na oddanie czegoś ważnego i dobrego. Skrzydlaty: 09.07.2008, 00:06 Piękne... (1) Autor Treść Nowości św. Agnieszka z Montepulciano Modlitwa do św. Agnieszki z Montepulciano Litania do św. Agnieszki z Montepulciano Do La Salette przybywają pielgrzymi z całego świata Drugi znak - wielki smok (Ap 12,3-6) Czy apostolskie zalecenie powstrzymywania się od krwi dziś już nie obowiązuje? Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 [ Powrót ]

[ Strona główna ]

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt