O powołaniu...

I dlatego wierzę w ideę powołania. Bóg powołuje. Ale nie wygląda to tak, że odzywa się dzwonek telefonu, podnoszę słuchawkę i słyszę, jak po drugiej stronie Bóg mówi do mnie: "Pójdż Tymoteuszu". To kwestia znacznie bardziej ontologiczna, to coś, co dotyka głębi naszego jestestwa. Ja również nie słyszałem żadnego głosu, ale nie powiedziałem też sobie: "O tak, to jest zawód, który chciałbym wykonywać". Zrozumiałem, kim mam być i do czego zostałem powołany."

"Wszystkie rzeczy mają swój szczególny cel. Wszystkie rzeczy są posłuszne jednemu prawu. Wszystko rozwija się ku z góry ustalonemu celowi. Także dla każdego z nas Bóg wytyczył drogę, powołanie i podarował oprócz życia fizycznego, życie łaski. Przychodzi dzień kiedy zauważamy, że wokół nas są inne stworzenia i gdy zauważamy to poza sobą, nowe stworzenie rozwija się w nas. Jest święty i tragiczny moment przejścia z dzieciństwa do młodości. Stawiamy przed sobą problem naszej przyszłości. Nie mamy go rozwiązywać w wieku 15 lat, ale jest dobrze ukierunkować całe życie ku tej drodze, na którą Bóg nas wzywa. Od podążania za naszym powołaniem zależy nasze szczęście na ziemi i w wieczności".

"Co to jest powołanie? Jest darem Bożym, czyli pochodzi od Boga. Jeśli jest darem Bożym to powinniśmy się troszczyć, by rozpoznać wolę Bożą. Musimy wkroczyć na tę drogę: jeśli Bóg chce, nigdy nie wyważając drzwi, kiedy Bóg zechce, jak Bóg zechce".

"Każde powołanie jest powołaniem do macierzyństwa, fizycznego, duchowego, moralnego. Bóg złożył w nas instynkt życia. Kapłan jest ojcem, siostry zakonne są matkami, matkami dusz. Biada tym młodym ludziom, którzy nie przyjmują powołania do rodzicielstwa. Każdy musi przygotować się do własnego powołania: przygotować się aby być dawcą życia przez poświęcenie jakiego wymaga formacja intelektualna; wiedzieć, czym jest małżeństwo "sacramentum magnum"; poznać inne drogi; kształtować i poznawać własny charakter"

"Wszystkie drogi Pana są piękne, byle tylko prowadziły do takiego celu: zbawić naszą duszę i doprowadzić wiele innych dusz do nieba, aby oddać chwałę Bogu".

Bł. Gianna Beretta Molla

Wasze komentarze:

do Chmurki: 04.08.2011, 09:02  Witaj Chmurko ... wybacz, że dopiero odpisuję... nie zaglądałam na adonai. Artykuł jest z "idziemy", nr20(297), z 15.05.2011r... tytuł artykułu: DROGI POWOŁANIA, str. 20 - 23. www.idziemy.com.pl ... gdybyś nie znalazła to proszę o namiary mailowe... i adres jeśli chcesz... wówczas prześlę Ci gazetę. pozdrawiam pierwszoczwartkowo zielonooka  s. Anna: 01.08.2011, 18:34  do Rafała: Szczęść Boże Rafał! Rozumiem, że Twoja sytuacja nie należy do najciekawszych. Trudno wybierać między pragnieniem serca a Rodziną. Proś Ducha Świętego o światło i zaufanie Bożej Opatrzności. Ja będę modlić się z tobą i za Ciebie. Pozdrawiam:)  s Celina kanoniczka Ducha Św.: 31.07.2011, 14:55  W czasie wakacji jest więcej czasu, aby poczytać i więcej się dowiedzieć. Zapraszam do zajrzenia na naszą stronę www.kanoniczki.pl Odkryjcie, jak wciąż Duch Święty ożywia wielowiekowe Zgromadzenie :)  she: 30.07.2011, 16:56  Siostro Mileno, na jakim etapie formacji Siostra jest obecnie? :)  Chmurka do Zielonookiej: 26.07.2011, 23:50  A gdzie przeczytałaś ten tekst? Bardzo mnie to interesuje, bo mój kolega broni się przed powołaniem, mówiąc, że jest " za stary" na wstąpienie:(.  -Siostra Milena: 25.07.2011, 08:37  Kochani zapraszam Was serdecznie na naszą stronkę na któej znajduje sie nasz czat www.dar.religia.net codziennie spotykamy sie tam by rozważać to wszystko co mói nam nasze serce... Serdecznie zapraszam atmosfera jest bardzo rodzinna i sympatyczna... Pamietam w modlitwie:) gg:510753  Rafał : 24.07.2011, 16:16  Kochani mam problem w rozeznaniu swojego powołana rok temu byłem w Postulacie u OO. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej, już na koniec postulatu wystąpiłem a raczej powróciłem do domu rodzinnego z tego powodu gdyż moja mama miała trudną sytuacje materialną. Wróciłem i znalazłem jakąś prace,pracuje i pomagam mamie jak tylko mogę, ale cały czas myślę o życiu zakonnym, moje serce pragnie być bliżej Boga naszego zbawiciela, ale cały czas zastanawiam się co będzie z moja mamą, czy da sobie rade jak po wrócę do Zakonu. Proszę o jakieś wskazówki i o modlitwę. Rafał  s. Ania: 21.07.2011, 09:26  do MaKa: oczywiście, że tak:) Mój mail to: sr.a.kaczmarczyk@gmail.com a gg 25508160. Pozdrawiam serdecznie i pamiętam w modlitwie:)  MaKa: 20.07.2011, 16:47  do s. Anii ... moge prosić o Siostry mail albo gg żeby napisać prywatnie :)  s. Ania: 18.07.2011, 18:58  do MaKa: Rzeczywiście jest często tak, że "kto może zrozumieć, rozumie" a dla innych jest to zakryta przestrzeń. Mającym powołanie to zrozumienie przychodzi łatwiej: jest odpowiedzią miłości. Dla nie mających powołania to naprawdę tajemnica wiary. Myślę, że mogę sobie pozwolić na takie śmiałe stwierdzenia, bo sama doświadczyłam "oporu" ze strony Rodziców i argumentu: "bo teraz to już i twoje studia i na nic, będziesz zamiatać i sprzątać...:)". Jest to myślenie bardzo racjonalne i kierowane troską o nas:) Potrzeba więc wiele się modlić, by rodzice pozwolili dzieciom odejść i realizować swoją drogę życiową:) Będę się modlić za Ciebie i Twoją Rodzinę.  -Siostra Milena: 17.07.2011, 17:42  Powołanie – przygodą miłości... Bóg przygotował dla nas ekscytujący, cudowny plan – pragnie, abyśmy przeżyli nasze życie w szczęściu, wewnętrznej wolności i miłości – i zaprasza do tej „wielkiej przygody miłości”... A ja...? Czego pragnę...? Kogo szukam...? Jakie są pragnienia mojego serca? Na takie i inne pytania spróbujemy sobie odpowiedzieć podczas Czat-owego spotkania... 21 – czwartek od godz. 15 - tej Otwarcie! www.dar.religia.net Zapraszamy do tej „wielkiej przygody miłości”... i do miłego spotkania:) Serdecznie pozdrawiam i mam nadzieję że do miłego czatowania:):):) Z modlitwą...  - Siostra Milena do Kasia: 16.07.2011, 15:27  Droga Kasiu pytasz jak u nas mniej więcej wygląda dzień to tak, praktycznie codziennie wstaje się o 5.30 oprócz czwartków i niedziel- wtedy wstajemy troszkę pozniej tak aby zdążyc na 6.45 na Jutrznię. Codziennie oprócz tych 2 dni mamy medytację przed Jutrznią o 6.15. Po Jutrzni jest Msza Św., a poźniej śniadanie. Śniadanie kończy się ok 8.00. Po śniadaniu idziemy do pokoi zrobić sobie porządek jeśli np. ktoś nie pościelił łóżka to wtedy może to zrobić- odsłaniamy żaluzje, myjemy ząbki itp. O godz. 8.45 mamy już być w szpitalu na posłudze u Chorych. W szpitalu jesteśmy do 12 pozniej o 12.10 mamy modlitwy południowe ( Brewiarz) a następnie obiad. Po obiedzie tez mamy taki czas aby się ogarnąć czy też wyjsć do ogrodu. o 13.30 mamy wspólną rekreację tzn, my Siostry Polki razem z Matką ( jeśli nie ma zebrania w szpitalu i pzyjdzie) to oglądamy jakiś film, a jeśli ma zebranie to przez poł godziny mamy taką rekreację same tzn możemy porozmawiać pograc w coś, zjeśc coś słodkiego po prostu pobyć razem- a pozniej jest czas na Liturgię artystyczną tzn. ja np. idę pograć w tym czasie na flecie albo na klawiszach albo idę po pracowac na komputerze czy tez wyjde do ogrodu inne Siostry robią kartki, haftuja itp. Kiedy natomiast oglądamy film to w zależności od tego ile on trwa pozniej ukladamy sobie dalszy plan co robic. Zazwyczaj kończą się takie filmy prze 15 to o 15 mamy wtedy podwieczorek do 15.30 pozniej wychodzimy do ogrodu i każda do swoich prac. W czwartki jest sprzątanie ogólne- korytarzy, swoich pokoi i robienie dekoracji w Kaplicy, tez praca powołąniowa przy kompie-przygotowywanie nowych tekstów na stronke, wstawienie zdjęć. W czwartki tez piszemy listy do domów. O godz 16.30 my Polki mamy konferencję w Kaplicy puszczaną z płytki ( Pawlukiewicza, Pelanowskiego, albo innego jakiegoś Kapłana) a o 17 idziemy do szpitala do Chorych do godz 19. O 19.20 idziemy na kolacje i po kolacji mamy wieczorne modlitwy ( Nieszpory) i pozniej jest cisza... Idziemy jeszcze do ogrodu na modlitwe ( kto chce) mamy wtedy czas na pobycie sam na sam z Panem w ciszy. Niektore Siostry mają zmywanie- codziennie po modliwach wieczornych. To tak mniej więcej wygląda nasz dzień- choć czasami ten plan ulega zmianie... Pozdrawiam Cie serdecznie i pamiętam w modlitwie:) Zapraszam do kontaktu gg: 510753  s. Celina (kanoniczka Ducha Sw: 16.07.2011, 10:47  do MaKa: Piszesz o sprzeczności w podejściu do powołania. Myślę, że gdy ktoś podchodzi do powołania jak do idei - wtedy patrzy pozytywnie i nawet może 'być pod wrażeniem" ale gdy ktoś bliski realnie odkrywa i chce iść za Jezusem, wtedy pojawia się lęk niezrozumienia. "Nie po to kończyłaś studia...' Życie w zakonie jest dawaniem siebie, dzieleniem się zdolnościami, które posiadamy, umiejętnościami, ktore zdobyliśmy. Studiowałam po to, aby tym służyć życzę ci odkrycia swojego powołania. Pozdrawiam serdecznie (celiroza@interia.pl)  :):): 16.07.2011, 09:20  Piękny wpis s.Weroniko!Dziękuję:*  Kasia: 15.07.2011, 19:02  Siostro Mileno bardzo dziękuję za odpowiedz:) A może napisze nam Siostra jak mniej więcej wygląda Wasz dzień we Wspólnocie? Weszłąm na Waszą stronkę jest prześłiczna i mozna tam wiele rzeczy znaleźć dla ducha. Pozdrawiam Siostrę i życzę wytrwałości i wielu potrzebnych łask  Siostra Weronika: 13.07.2011, 17:42  Aby pójść za Jezusem trzeba usłyszeć Jego wołanie, spotkać człowieka, który wskaże prawdziwe Światło - Jezusa. Jak uczniowie Jana, którzy na jego wyznanie: „ Oto Baranek Boży” poszli za Jezusem... Może z ciekawości, z lękiem w sercu... Ale jedno wiedzieli, że czeka ich wielka przygoda, przygoda miłości, spotkanie z Bogiem, którego nie można przegapić. Spotkanie Jezusa z przyszłymi uczniami toczy się w klimacie codziennej krzątaniny, ludzkich gestów, spojrzeń, spotkań, rozmów... Jezus przychodzi w codzienności życia, pragnie ją uświęcić swą obecnością, nadać jej nowy sens. Czy Twoje serce jest na tyle otwarte, aby usłyszeć Jego wołanie... On pierwszy wychodzi do Ciebie i kieruje słowa „Pójdź za Mną.” On pierwszy pociąga Cię za sobą, zaprasza do przyjaźni z Nim. Pójście za Jezusem niesie za sobą obawy, lęk, pytania, które się pojawiają jedno za drugim jak fale oceanu rozbijające się o skałę serca pozostawiając echo - wołanie do Pana oczekujące odpowiedzi... Tylko Jezus może uspokoić Twe serce, „Nie lękaj się Jestem z Tobą, Pójdź za Mną.” „Panie Jezu błogosławiona dusza, która dała się oczarować Twym Obliczem. Jej miłość odnajduje wszędzie ślady Twej obecności.” Serdecznie zapraszam na naszą stronkę www.dar.religia.net. Zapraszam do kontaktu GG 36090869  Justyna Hdyj: 12.07.2011, 12:16  Polecam Szensztacki Instytut Sióstr Maryi : Przyjedź : Szensztacki Instytut Sióstr Maryi - Świder/ k.Warszawy 05-402 Otwock, Czecha 9/11 woj. Mazowieckie, pow. Otwocki, gm. Otwock Zadzwoń: Tel.: 22 779 34 24 POLECAM !  zielonooka do Alberta: 12.07.2011, 11:30  witaj Albercie... wczoraj czytałam artykuł o Kapłanie, który przyjął święcenia w wieku 69 lat.  - Siostra Milena do Kasia: 12.07.2011, 08:47  Droga Kasiu, u nas we Wspólnocie Siostry Francuskie i Siostry Polki żyją RAZEM... Wszystko mamy wspólne- modlitwy, posiłki, Liturgie Chorych, Liturgie życia Wspólnotowego i żyjemy razem w radości służąc Panu:):):) Nie ma u nas czegoś takiego, że Siostry Francuskie nie przepadają za Polkami- my się UZUPEŁNIAMY! Jak można żyć nie tworząc Wspólnoty?! Gdyby gdziekolwiek tak było to Wspólnota by się rozpadła... Wiadomo że jest różnie i czasem trudno ale na tym polega życie Wspólne tak jak w Rodzinie... Pozdrawiam serdecznie:) Z darem modlitwy...  MaKa do s. Ania: 11.07.2011, 20:39  Myślę, że brak modlitwy jesy dużym problemem ale dostrzegam jeszcze jeden problem, są osoby, które modlą się nawet o powołania ale jeśli takie powołanie znajdzie się w ich rodzinie to nie chcą do tego dopuścić bojąc się straty córki/ syna, wnuczki/wnuka motywując, że owszem inni niech idą ale nie moje ukochane dzieco, że nie chcą go stracić. Uważam, że należy też modlić się o zrozumienie i docenienie daru jakim jest powołanie czy to do życia konsekrowanego czy do kapłaństwa. Sama zastanawiam się jeszcze nad wyborem drogi poświęconej na wyłączność Panu Bogu i jak na razie spotykam się z większym niezrozumieniem... słyszę, że nie po to robiłaś studia, żeby iść do zakonu szkoda cię, zmarnujesz się, a równocześnie takie osoby twierdzą, że życie konsekrowane jest tak bardzo potrzebne same sobie zaprzeczając.

[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32] [33] [34] [35]

Autor Treść

Nowości św. Agnieszka z Montepulciano Modlitwa do św. Agnieszki z Montepulciano Litania do św. Agnieszki z Montepulciano Do La Salette przybywają pielgrzymi z całego świata Drugi znak - wielki smok (Ap 12,3-6) Czy apostolskie zalecenie powstrzymywania się od krwi dziś już nie obowiązuje?

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna