Podpiwek

Podpiwek dla wielu ma smak lata. Żniwnego południa lub podwieczorku pod gruszą. Wakacji spędzanych u cioci Jadzi we Wrocławiu czy u babci Nadzi w Moszczonie.

Warzenie podpiwku to był ceremoniał. Z rekwizytami takimi jak ogromne sagany, dwudziestolitrowe bańki, tetrowe "cedziłko", blaszana kwarta, którą babcia odmierzała, przelewała... Gotowy wywar znikał na kilka dni "w chłodnym miejscu", czyli w piwnicy, po czym następowała udręka oczekiwania. Kiedy wreszcie krachle - staromodne butelki z ceramicznym korkiem na drucianej obejmie - wjeżdżały na stół, następowała chwila pełna emocji: wystrzeli czy nie wystrzeli? Wujkowie czupurnie szli w zawody, kto szybciej i bezpieczniej otworzy butelkę, ale i tak brązowy napój pryskał i buzował wśród śmiechu i pisku, zanim w końcu można było umoczyć usta w zimnej i gęstej kremowej pianie.

Największy kłopot zawsze stanowiło zdobycie mieszanki suszu, na bazie której podpiwek się przyrządzało. Nawiasem mówiąc, charakterystyczne opakowanie z dzierżącym pienisty kufelek Kujawiakiem nie zmieniło się do dziś ani na jotę. Prawdopodobnie jest to ostatni taki relikt na polskim rynku.

W naszym domu podpiwkowym przełomem stał się genialny pomysł, by trudno dostępny półprodukt zastąpić kawą zbożową, która ma niemal te same składniki. Nie mówiąc już o tym, że kawa rozpuszczalna znakomicie uprościła mozolny proces parzenia i odcedzania litrów gorącego naparu. Gorzej z chłodnym miejscem w mieszkaniu w bloku. Chociaż i bez niego można się obejść. Wystarczy butelki wstawiać w miarę konsumpcji do lodówki, by schłodzić je przed spożyciem. I tak zostaną opróżnione wcześniej niż zawartość sfermentuje. Lata płyną, coraz bardziej jakby upalne, a podpiwek zawsze tak samo smakuje i orzeźwia. A że przy okazji przywoła pogodne wspomnienie albo stworzy nową rodzinną tradycję? Tym bardziej - niech żyje podpiwek!

Składniki: 10 l wody paczka kawy zbożowej pół kilo cukru 2 dkg świeżych drożdży Sposób przyrządzenia: Wodę zagotować. Jeśli ktoś lubi, z kawałkiem korzenia imbiru. Kawę w torebkach zaparzyć we wrzątku, chyba że mamy inkę - tę lepiej wsypać później. Zostawić do przestudzenia. Dodać cukier i drożdże doktadnie rozpuszczone w pół szklanki przygotowanej wody. Wymieszać. Od razu rozlewać do szczelnie zamykanych butelek, wypełniając je do % pojemności. Podpiwek nadaje się do picia już następnego dnia, choć najlepszy jest po 2-3 dniach, schłodzony.

Lidia Molak


Tekst pochodzi z Tygodnika
Idziemy, 1 sierpnia 2010

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna