Rozpoznajemy karty w ciemności
Wykorzystując dowolną, dobrze potasowaną talię kart, wręczamy ją dowolnemu widzowi. Światło zostaje zgaszone i wybrana osoba daje nam do ręki wyciągniętą przez siebie kartę. Natychmiast mówimy, jaka to karta, a gdy światło pojawia się ponownie okazuje się, że mówimy prawdę. Sztuczkę można parokrotnie powtórzyć.
Korzystając z jakiejkolwiek nadarzającej się okazji, na przykład w trakcie sztuczki, przy której musimy być odwróceni tyłem do widzów, wybieramy z talii dwie lub trzy górne karty i, po zapamiętaniu ich, wsuwamy do kieszeni. Zanim światło zostanie zgaszone, trzymamy wyciągniętą rękę blisko widza, który ma talię, tak iż może on łatwo położyć nam na dłoni wybraną kartę. Gdy światło gaśnie i otrzymujemy tę kartę, natychmiast wyjmujemy jedną z kart trzymanych w kieszeni, zamieniamy z kartą na dłoni i wyciągamy rękę w ten sam, co poprzednio, sposób.
Sztuczka daje się powtarzać i choć jest bardzo prosta, można ją znacznie urozmaicić przez wprowadzenie "pseudonaukowej" przemowy np. na temat postępu w badaniach nad zmysłem dotyku, itp.
Jerzy Żebrowski
|