Wszyscy grający zasiadają po obu stronach długiego stołu. Na jednym końcu siada kierownik zabawy. Siedzący z prawej strony wyobrażają niemych, z lewej - głuchych. Kierownik zadaje pytania po kolei każdemu z grających (pierwszemu na prawo, pierwszemu na lewo; drugiemu na prawo, drugiemu na lewo i.t.d.). Niemi powinni odpowiadać mimiką i gestami, a głusi dawać odpowiedzi jak najniedorzeczniejsze. Np. - O której wyjechałeś pan z domu? Odpowiedź. "Dlatego, że dziadek mojej matki miał dwa miasta i trzydzieści folwarków." Pytanie. Jak się pan nazywasz? Odpowiedź. "Zawsze mi brak pieniędzy." Pytanie. Czy pani dobrze się bawi? Odpowiedź. Lusterko? O, mamy aż sześć luster w domu! i.t.p. Im odpowiedzi mimiczne są trafniejsze i im niedorzeczniejsze są odpowiedzi głuchych, tern zabawa jest weselszą i bardziej ożywioną. Ażeby grający nie mogli się zbyt długo przygotowywać, kierownik często zmienia role stron. -głusi znienacka stają się niemymi, a niemi przybierają nazwę głuchych, kilka razy w ciągu zabawy.
Głusi płacą fant za każdy objaw słuchu, a niemi za każde słowo, powiedziane w ciągu zabawy.
|
[ Strona główna ] |
|
|
|