Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Dla mamy nie ma rzeczy niemożliwych

Mama to ktoś, dla kogo nie ma rzeczy niemożliwych. Przekonuję się o tym, pracując jako pedagog w szpitalu dziecięcym.

W szpitalu dziecięcym, na oddziale chorób płuc, od rana panuje wielki ruch. Mamy zbierają z podłogi materace, na których spały obok łóżek swoich dzieci. Szybkie mycie w szpitalnej łazience, potem bułka i łyk wody mineralnej na śniadanie... Zaczyna się kolejny dzień. Kiedy mali pacjenci zabierani są przez pielęgniarki na badania i zabiegi, mamy porządkują ich łóżka, wietrzą sale, układają zabawki i obmyślają plan dnia...

Dzielne maluchy - dzielne mamy

Gdy rozpoczynałam pracę w szpitalu dziecięcym jako pedagog, z wielkim podziwem i pokorą obserwowałam postawy matek. Podporządkowały swoje życie trudnemu zadaniu opieki nad chorymi dziećmi. Tak często spotyka się dziś młode mamy, które narzekają na depresje związane z "siedzeniem w domu z dzieckiem". Jakże bardzo bym im wszystkim zalecała kontakt z tymi szpitalnymi, cichymi bohaterkami...

Mama Pawełka czułaby się w szpitalu prawie jak w domu, gdyby nie tęsknota za dwuletnim Bartkiem. Jej sześcioletni synek ma ciężką postać bardzo zaawansowanej mukowiscydozy, w szpitalu jest od kilku lat niemal bez przerwy. Całe życie jego mamy toczy się wokół szpitalnej rutyny - tu dni tygodnia i miesiące są do siebie podobne. A jednak za każdą kolejną - pozornie smutną, uciążliwą - godzinę gorąco Bogu dziękuje. Pawełek żyje, jest pod dobrą opieką, a ona może przy nim być. Nauczyła się maksymalnie wykorzystywać czas - na rozmowę, czytanie bajek, zabawę przy kąpieli, rysowanie. Kiedy Pawełek śpi, robi na szydełku śliczne serwetki, które zdobią stoliki w dyżurce pielęgniarskiej i lekarskiej. "To moje małe hobby, takie tylko dla mnie" - uśmiecha się, jakby przepraszając. Mama sześciomiesięcznej Weroniki, dwuletniego Kubusia, trzyletniego Łukaszka, pięcioletniej Emilki i sześcioletniego Konradka zachorowała na gruźlicę. Musiała poddać się długiemu leczeniu w szpitalu, a jej dzieci trafiły na badania do dziecięcej kliniki chorób płuc. Z wielkim wzruszeniem obserwowałam, jak niezwykle silna jest więź matki z dziećmi. Maluchy dzielnie się trzymały, pomimo oddalenia od domu i przykrych zabiegów, wciąż rysowały laurki i pisały listy do mamy, aby podczas spotkania wręczyć kochanej mamusi. Z kolei mama, która była daleko, chora, bez możliwości kontaktu z dziećmi, na różne sposoby wysyłała im sygnały swojej obecności - a to zadzwoniła na oddział dziecięcy pielęgniarka z pozdrowieniami od mamy, a to przyjechał ktoś z rodziny z owocami, słodyczami i dołączoną kartką od mamy. Aż wreszcie któregoś dnia zadzwoniła sama mama, która już lepiej się czuła, i ze łzami zapewniała, że przez te wszystkie dni otacza bez przerwy swoje dzieci najczulszą opieką - modlitwą.

"Pani syn czeka na panią"

"Moja mama jest bardzo piękna" - mówi do mnie z powagą Bartek, który trafił do szpitala z domu dziecka. "Zajmuje się domem, gotuje obiady, sprząta i czeka na mnie. Proszę pani, czy mogę do niej zadzwonić?" - prosi. Kiedy dzwonimy do mamy, okazuje się, że nie może rozmawiać z synkiem. Jest zajęta. "Sprawa jest beznadziejna" - mówi do mnie lekarka prowadząca chłopca, którą zapytałam o sytuację Bartka. "Proszę się w to nie angażować. Ta kobieta jest w ciężkim stadium choroby alkoholowej. Nie jest w stanie zająć się dzieckiem". Postanowiłam jednak porozmawiać z tą panią. Byłam przekonana, że każda mama ma w sercu swoje dziecko, nawet jeśli to serce jest bardzo poranione. Zadzwoniłam więc do mamy Bartka. Odebrała telefon. "Czy wie pani, że dla swojego synka jest pani najpiękniejsza?" - zaczęłam rozmowę dość niekonwencjonalnie. Cisza w słuchawce. "Pani syn czeka na panią, dla niego jest pani całym światem. Czy wie pani o tym?". Cisza. A potem urywany szloch i potok słów, że ona też go kocha, ale nie radzi sobie sama ze sobą i nie potrafi tego zmienić. "Z miłości można wszystko - powiedziałam wtedy. - A przecież nie ma lepszej miłości niż miłość matki. Pani o tym wie, prawda?". "Tak" - odpowiedziała. A w jej głosie, oprócz łez, zabrzmiała nadzieja i jakaś nuta stanowczości. Następnego dnia dowiedziałam się od lekarki prowadzącej chłopca, że jego mama zgodziła się na leczenie. "To cud, do tej pory nie było o tym mowy" - dziwiła się pani doktor. "A teraz jest nadzieja". Mama to ktoś, dla kogo nie ma rzeczy niemożliwych - pomyślałam i uśmiechnęłam się. Dlatego Bóg też chciał mieć mamę.

Pytania do refleksji i rachunku sumienia...

Czy potrafię się cieszyć i dziękować Bogu za łaski, jakimi obdarzył mnie i moją rodzinę? Czy nie narzekam bez powodu lub z byle powodu?
Czy widząc problemy innych, staram się im zaradzić - choćby modlitwą - czy raczej poprzestaję na samozadowoleniu, że mnie i moich bliskich takie problemy ominęły?

Anna Czerwińska-Rydel

Tekst pochodzi z Miesiecznika
Formacji Różańcowej "Różaniec"
maj 2010



Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.



Autor

Treść

Nowości

Nowenna do Miłosierdzia Bożego - dzień 1Nowenna do Miłosierdzia Bożego - dzień 1

Pieśń o ukrzyżowaniu PanaPieśń o ukrzyżowaniu Pana

Śladami męki Jezusa na Via DolorosaŚladami męki Jezusa na Via Dolorosa

Wielki Piątek - dziań ukrzyżowaniaWielki Piątek - dziań ukrzyżowania

Wizja Ukrzyżowania według objawień Marii ValtortyWizja Ukrzyżowania według objawień Marii Valtorty

Gdyby Judasz rzucił się do stóp Matki...Gdyby Judasz rzucił się do stóp Matki...

Najbardziej popularne

Modlitwa o CudModlitwa o Cud

Tajemnica SzczęściaTajemnica Szczęścia

Modlitwy do św. RityModlitwy do św. Rity

Litania do św. JózefaLitania do św. Józefa

Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się JezusowiJezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi

Godzina Łaski 2023Godzina Łaski 2023

Poprzednia[ Powrót ]Następna
 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej