Czy trzeba bać się mieć dzieci...? - Rodzina

Mariola: Ja sama muszę przyznać, że wychowałam się w ka-walerce, obie z siostrą miałyśmy mikroskopijny "pokoik" wydzielony w kuchni za pomocą ścianki z dykty. Nie było mowy o wstawieniu dwóch łóżek - więc spałyśmy na specjalnie skonstruowanych przez tatę piętrowych (!) tapczanopół-kach (składały się płasko na ścianę). Jak w pociągu. Drzwi naszego pokoiku były zasuwane (jak w pociągu), a zamiast biurka miałam tylko opuszczany stolik (jak w pociągu). Moja siostra uczyła się w szkole dla wychowawczyń przedszkolnych i musiała ćwiczyć na instrumencie. Robiła to po prostu na górnym łóżku. No i co? Miałyśmy szczęśliwe dzieciństwo i wyrosłyśmy na osoby nie tylko wykształcone, ale jak to się mówi "na porządnych ludzi".

Oczywiście, nie chcemy powiedzieć, że tak być powinno, ale nie przeszkadzało to w naszym "godnym" wychowaniu. Natomiast życzylibyśmy sobie, aby u nas ludzie nie rozpuścili się tak, jak to ma czasami miejsce w krajach zachodnich. Np. już przeszło 10 lat temu wyobrażenie Niemców o minimalnym standardzie życia odzwierciedlał Ust, który przeczytałam wówczas w czasopiśmie dla rodziców: "Droga Redakcjo! Proszę mi poradzić, co będzie lepsze dla naszych dzieci, bo tak trudno nam podjąć decyzję oczekując drugiego dziecka. Wiem, że dla dzieci ważne jest świeże powietrze - ale nasz domek z ogródkiem ma tylko trzy pokoje. Czy zrobimy lepiej przeprowadzając się do większego mieszkania w mieście, bo jest to jedyna finansowa perspektywa".

Dla lepszego zrozumienia dodamy, że 3 pokoje oznaczają 3 pomieszczenia, z których każde ma co najmniej 12 m kw. Wszelkie mniejsze pomieszczenia to po prostu pomieszczenia gospodarcze, czyli np. garderoby i spiżarnie, które zaoszczędzają miejsca w pokojach. Teraz chcielibyśmy przejść do drugiej przyczyny, która naszym prywatnym zdaniem przeszkadza ludziom w otwartości na życie (pragnienie liczniejszego potomstwa). Otóż obserwujemy, że - podobnie jak w dawnych czasach, dziecko nie było wcale szanowane, nie znano jego potrzeb, co było nieraz tragiczne w skutkach - teraz popada się w drugą skrajność i zaczyna traktować dziecko jak bożka. W konsekwencji ludzie bywają nieraz przekonani, że muszą całkowicie skończyć z poprzednim, normalnym trybem życia i traktują dziecko jak kulę u nogi.

Owszem, musimy przyznać, że jest w tym trochę prawdy - poczynając dziecko, musimy być świadomi, że to nie zabawka i trzeba będzie przez wiele lat być za nie całkowicie odpowiedzialnym. Owszem, to prawda, że może (choć nie musi) budzić nas po nocach oraz zgodnie z prawami Murphiego będzie chciało koniecznie do toalety dopiero w chwili, kiedy już ubierzemy je do końca w zimowy kombinezon (oczywiście dwuczęściowy ze spodniami na szelkach pod spodem) i naciągniemy nie tylko czapkę i szalik, ale i rękawiczki na każdy paluszek. Owszem, tak bywa, ale lepiej się wtedy pośmiać z sytuacji niż złościć i narzekać. Jedno chcemy Ci przekazać: jeśli zakopiesz się w pieluchy, to będzie to jedynie Twój własny wybór. Zasadniczo nie musisz rezygnować z tego, co Bóg ci przygotował, abyś mógł się cieszyć tym i korzystać z tego.

Mariola: Dziękuję Bogu za pozytywne wzorce, które miałam blisko siebie, zanim rodziły się nasze dzieci. Moje koleżanki zachodziły w ciążę podczas studiów, broniły się, potem np. rodziły dzieci i wszystko było u nich w porządku (co nie znaczy, że szło zupełnie bez problemów). Wobec tego my również poczęliśmy nasze dzieci świadomie w trakcie studiów i to w dodatku u mnie przez pewien czas "podwójnych" - dziennych i zaocznych. Rodzice Piotra obawiali się nawet, że sam ślub może spowodować przerwanie studiów. Ale po prostu mylili się.

Mariola i Piotr Wołochowiczowie Tekst pochodzi z Tygodnika Młodziezy Katolickiej 18 IV 1999 r. Wasze komentarze: asia###: 22.03.2010, 19:26 Gdyby panstwo omagało rodzinom to ludzie decydowaliby sie na 3 lub 4dzieci .Ja obecnie mam 3 dzieci zastanawiam się czy jeszcze kiedys miec następne bo w Polsce 4 dzieci to niby dużo a znam rodziny z 7,8 dziecmi.......................... Gośka: 18.09.2009, 10:46 Mam 4 dzieci, ale młodym ludziom się nie dziwię.Teraz wystarczy donos złośliwych sąsiadów o hałas, nawiedzonej położnej , że np ktoś nie ma warunków i dzieci mogą wylądować w sierocińcu.Więc jak tu wybrać właściwą drogę? KAsia: 17.08.2009, 08:37 Ja też chce mieć dzieci :( wiatr: 11.10.2008, 20:34 Gdy Rodzina JEST ZDROWA ... czyli ...Źródłem Miłości między Małżonkami ... Jest Duch Święty ...wówczas ...Każde ... Dzieciątko ...Będzie Przyjęte... z Miłością ... Jako ... Najcenniejszy SKARB ... a warunki ... zewnętrzne ... nie będą w tym żadną przeszkodą ! Kochający się Rodzice ...Poradzą ...Sobie ... gdy Jest ...Ciasno ...lub też nie ... ! Ania: 11.10.2008, 16:00 My mamy na razie jeden pokój i mieszkamy w nim we troje z dzieckiem:)Jeśli będzie nas stać na 3 pokoje -mam nadzieje ze dochowamy się czwóreczki:) (1) Autor Treść Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna