Moje doświadczenie z chat'a - Świadectwa

Minęło trochę czasu i nieco zmieniła się moja sytuacja osobista. Przyszedł czas bardzo trudnych doświadczeń dla mnie. Często czułam się sama, nie miałam co ze sobą zrobić, nie radziłam sobie z ilością problemów. Do tego doszło pewne nieuporządkowanie w sprawach sexu, łatwość wchodzenia w wyobrażenia, męczące pożądanie, uleganie "niewinnym" pokusom. I tu pojawił się chat jak wybawiciel. Doskonale zapełniał dziurę w moich niespełnionych potrzebach (łatwego kontaktu z kimś, zajęcia sobie czasu i myśli, zabawy, odprężenia i wreszcie flirtu i nadziei na spotkanie).

Wchodziłam na różne portale, prawie za każdym razem z nowym nickiem. Zawsze udawałam kogoś innego niż jestem. Początkowo nikogo nie zagadywałam, rozmawiałam na "forum" czekając, aż ktoś zagada do mnie. Coraz częściej wchodziłam na strony, na których pewna byłam spotkać chętnego do flirtu faceta, potem już tylko obsesyjnie myślałam jak poprowadzić grę by znaleźć kogoś odpowiedniego do umówienia się na jedną noc. Obmyślałam strategie selekcji. Pisałam ogłoszenia kogo szukam na forum i czekałam na odzew, potem odrzucałam tych, którzy wydawali mi się "nieodpowiedni". Po jakimś czasie okazało się, że nie zawsze było ważne z kim rozmawiam, ważny był ten szmerek podniecenia, który prawie zawsze odczuwałam.

Przez te wizyty na chacie często chodziłam całe dni półprzytomna, z nadmiernie rozbudzonymi pragnieniami i pożądaniami. Przestałam panować nad myślami i nad wyobraźnia, zaczęłam snuć coraz śmielsze plany i kilka razy otarłam się o ich realizację. Wiem, że gdybym weszła w fazę realizacji to byłoby to już poważne obsunięcie, prawdopodobnie byłby to niekończący się ciąg wchodzenia coraz głębiej i w coraz większe poniżenie. Widziałam z jaką prędkością przekraczam własne granice (granice przekonań i własnej godności) na chacie. Działo się to z nieprawdopodobną prędkością i łatwością.

Postanowiłam, że nie będę wchodzić na chat. Ale nic z tego nie wyszło. Wiele razy zaglądałam na strony z odnośnikami do chatów mówiąc sobie, że szukam jakichś informacji (oczywiście w tle wiedząc po co tam zaglądam) - i wchodziłam; czasem mówiłam sobie "tylko tam zajrzę zobaczyć czy kogoś nie ma znajomego, lub tylko zobaczę ile jest osób" - i wchodziłam; czasem też robiłam cokolwiek innego na komputerze i strona z chatem "sama" się otwierała, "nie wiadomo kiedy". Nie dawałam sobie też rady z myślami i wyobraźnią. Takie jazdy napędzających się myśli i napięcia zaczęły się pojawiać coraz częściej. Często w ciągu minuty potrafiły roznieść w pył moje postanowienia, zasady, stawałam się zupełnie innym człowiekiem.

W końcu musiałam uznać, że nie potrafię nad tym panować, że jest w tym cos nienormalnego. Zdałam sobie sprawę do czego to prowadzi - że wciąż chce się więcej i nie ma w tym końca, że może mnie doprowadzić tylko do prawdziwego upadku (który przecież nie wydawał się taki straszny, a wręcz kuszący). Tylko fakty - jak bardzo mogłoby to rozbić moje życie, zniszczyć przyjaźnie i całkiem zabić już i tak nadwątlone poczucie wartości -jakoś do mnie dotarły. A chat był narkotykiem, który mnie w to wciągał. Dopiero zdanie sobie sprawy, że to jest jakiś chory mechanizm, nad którym nie mam już kontroli, i że nie ma dla mnie możliwości wchodzenia na chat "na chwilę" lub z jakimiś stawianymi sobie ograniczeniami, a także rozmowa z osobą, która miała ten sam problem, pozwolił mi podjąć odpowiednie, wreszcie konstruktywne postanowienia. Powiedziałam przyjacielowi o tym, co robiłam na chacie i w jaki sposób, zlikwidowałam fikcyjne konta e-mail, omijam strony na których są chaty (niestety nie udało się zablokować do nich dostępu w moim komputerze). Nie było łatwo. Przez jakiś czas w ogóle nie mogłem się skupić podczas pracy na komputerze, wciąż chcąc zajrzeć na chat, a internet prawie całkiem stracił swój blask. Ale się trzymam tego postanowienia i nie żałuję straty, bo powoli zaczynam odzyskiwać przytomność umysłu i nie czuję już takiego przymusu i bezbronności wobec chęci wejścia tam znowu. Wiem, że nieuporządkowanie w sferze seksualności wymaga ode mnie jeszcze przyjrzenia się mu i pracy, ale przynajmniej nie wchodzę w niekontrolowane jazdy myśli i planów związanych z chatem. Czuję się przez to wolniejsza i spokojniejsza, no i cieszę się, że nie wpadłam w to dużo głębiej.

Jadwiga, 20 lat Prosimy Portal Fronda o nie kopiowanie tekstów Wasze komentarze: Ola: 01.12.2018, 18:30 Ja myślę że to będzie dobry czat pozdrawiam♥️♥️ Krystyna: 25.09.2016, 09:14 Dzięki że to napisałaś bo będzie mi łatwiej z tym zerwać,wszystko co napisałaś zaczęło się też u mnie i też sobie powtarzam że kończę z tym ,ale teraz to już definitywnie,póki jeszcze mam jakiś szacunek do siebie i innych. rafał: 21.03.2009, 19:46 NO NO spoko opis chat jest bardzo wciągający Ewa: 13.02.2009, 22:17 Macie racje to strasznie wciąga, ale warto z tego wyjść... Myślę, że dobrym sposobem jest postanowić sobie, że nie będę tego robić jakiegoś konkretnego dnia i tak postanawiać to codziennie, może będzie prościej... Mi też pomagałam taka myśl, że każde wejście na pornograiczną stronę to kolejny gwóźdź w ciało Jezusa, a przecież tego nie chcemy prawda?... Sylwia: 21.07.2008, 02:47 Jadziu dziekuje Ci za to świadectwo.Jestem zstarsza od ciebie o klinanascie lat od ciebie ,ale dotknełam tego samego problemu co ty nawet dzis tam bylam nie mogac sie opszec tej pokusie.Wiele razy obiecałam ZE JUZ NIGDY A JEDNAK...wiem ze to jest zło trace przez to swoja rodzine a mimo to nie moge sobie z tym poradzic.Jezu Matenko dopomórzcie.KURLA to nie dokonca jest tak jak piszesz jesli rozmawiasz na luzie na rózne tematy pomijajac erotyke to jest ok ale uwierz mi to wszystko wciaga jak magnez.Pozdrawiam wszystkich Kurla: 12.09.2007, 23:29 Co w tym złego???? Czart jest tak samo jak zwykły komunikator internetowy. Mam rezyfnować z GG i Tlena? Ania: 25.08.2007, 21:04 Dobrze, że wyszłaś z tego. Ja jestem w podobnym wieku, tez czat mnie wciągał, częśto wchodziłam na randka, podryw i romans, ale to już na szczęście przeszłość. Teraz skupiam się na bardziej ambitnych rzeczach. pozdr :) (1) Autor Treść Nowości św. Agnieszka z Montepulciano Modlitwa do św. Agnieszki z Montepulciano Litania do św. Agnieszki z Montepulciano Do La Salette przybywają pielgrzymi z całego świata Drugi znak - wielki smok (Ap 12,3-6) Czy apostolskie zalecenie powstrzymywania się od krwi dziś już nie obowiązuje? Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna