Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki
kard. Franz König

(1905 - 2004)


     Mija pięć lat od śmierci kard. Franza Königa, długoletniego arcybiskupa Wiednia, jednej z najwybitniejszych postaci Kościoła XX w., wielkiego przyjaciela Polski.

     Urodził się 3 sierpnia 1905 r. w Rabenstein (diecezja Sankt Pölen) w skromnej wiejskiej rodzinie. Był wszechstronnie wykształcony. Studiował na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i Papieskim Instytucie Biblijnym, a także na uniwersytetach w Lilie i w Wiedniu. W 1933 r. przyjął święcenia kapłańskie. Podczas II wojny światowej był kapelanem jeńców austriackich.

     W 1948 r. został profesoremna Wydziale Teologii Uniwersytetu w Salzburgu, gdzie wykładał historię porównawczą religii.

     W połowie 1952 r. w trudnym dla Austrii czasie obecności Armii Czerwonej, papież Pius XII mianował go biskupem pomocniczym i koadiutorem z prawem następstwa jego rodzinnej diecezji w Sankt Pólten. Diecezji tej nigdy nie objął, gdyż w 1956 r. został mianowany arcybiskupem Wiednia oraz ordynariuszem dla wiernych obrządku bizantyjskiego mieszkających w Austrii. W dwa lata później papież Jan XXIII włączył go do Kolegium Kardynalskiego. Z woli tegoż papieża w lutym 1959 r. kard. Kónig został też biskupem polowym Austrii. Funkcję tę pełnił przez 10 lat.

     Jako arcybiskup Wiednia uczestniczył w Soborze WatykańskimII. Wywarł duży wpływ na soborowe nauczanie o ekumenizmie oraz o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich. W-1965 r. papież Paweł VI mianował go przewodniczącym utworzonego wówczas Sekretariatu ds. Niewierzących. Funkcję tę pełnił 15 lat. Było czymś wyjątkowym, by stojący na czele dykasterii Kurii Rzymskiej kardynał przebywał poza Rzymem, kierując swoja diecezją.

     Utrzymywał kontakty z biskupami katolickimi i prawosławnymi w krajach rządzonych przez komunistów. Jeździł do Polski, Czechosłowacji, Jugosławii, na Węgry i do Rumunii. To on wynegocjował z władzami węgierskimi nowe nominacje biskupie oraz doprowadził do bezpiecznego opuszczenia Węgier przez nieugiętego Prymasa kard. Jozsefa Mindszenty'ego, od interwencji sowieckiej przebywającego w ambasadzie USA w Budapeszcie. Ze strony komunistów węgierskich groziło mu długoletnie więzienie.

     Przyjaźnił się m.in. z kardynałami Stefanem Wyszyńskim, Karolem Wojtyłą, Bolesławem Kominkiem. Kilkakrotnie przyjeżdżał do Polski, odwiedzał nasze diecezje, był też przyjmowany przez władze PRL. Jak sam przyznawał, podczas konklawe, które 16 października 1978 r. wybrało na papieża kard. Karola Wojtyłę, "w prywatnych rozmowach" z kardynałami wskazywał "na jego szczególne kwalifikacje".

     "Jego świadectwo Chrystusowego przesłania i oddanie sprawie pokoju i pojednania promieniowało daleko poza granice jego ojczyzny. Ze szczególną troską organizował pomoc dla wietrzących we wschodniej Europie w niechlubnym okresie politycznego podziału kontynentu. Na uznanie zasługuje jego wkład w rozwijanie relacji z Kościołami tradycji wschodniej" - podkreślał po śmierci kardynała Jan Paweł II.

     W 1980 r. - po ukończeniu 75. roku życia - złożył rezygnację z funkcji arcybiskupa Wiednia. Ojciec Święty Jan Paweł II przyjął ją dopiero pięć lat później.

     Kardynał Franz König zmarł 13 marca 2004 r. w Wiedniu.


Wojciech Świątkiewicz


Tekst pochodzi z Tygodnika
Idziemy, 8 marca 2009



[ Powrót ]
 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej