Nieodwołalne...

Nie bój się 
tego co nieodwołalne!
Gdy lud się zgromadzi 
w kaplicy cmentarnej
I ksiądz będzie mszę 
święta odprawiał 
nad Twym ciałem,
Ty będziesz się 
radował w wiecznej chwale...

I pójdą z trumną 
na plac cmentarny,
Wypełnić obowiązek 
- nieodwołalny.
Rzucą Twe ciało 
do ziemi,
Zakopią w grobie,
Nie będą już 
myśleć o Tobie...

Lecz tam w tym 
grobie nie ma 
już Ciebie,
Bo Ty się radujesz 
ze świętymi 
w niebie...
Jesteś z Bogiem 
pełnym miłości....

A Twoje kości...
I to ciało 
leżące w ziemi?
Niedługo w 
proch się zamieni...

I niech się 
tak stanie,
Byle by dusza 
była z Panem...

Łukasz O. 14 lat

Wasze komentarze: Magdalena: 02.05.2015, 20:02 Jezu, nie boję się śmierci!Dla mnie śmierć jest zyskiem!Bo będę z Tobą! aleksab: 06.09.2008, 20:08 bardzo podoba mi sie ten wiersz wiatr: 01.09.2008, 11:06 O Panie ... niech się tak stanie !!! bo wieczność To moje Mieszkanie ... , to nieodwołalne i niezniszczalne ...Miłuje Je Panie ; od dzieciństwa pamięć mi o nim towarzyszyła , chociaż łatwą nie była ... , ale nigdy lęku nie wywoływała ...bo w Tobie Jezu mieszkała . O ciszy cmentarna ... wzruszaj swą powagą ..., ucz wybierać tym żyjącym ...TO , co Najważniejsze , bo gdy tu zamieszkają ...już więcej szansy nie dostaną ! (1) Autor Tresć Poprzednia [ Powrót ] Następna

[ Strona główna ]

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt