Ku górom

Wielu lubi góry właśnie ze względu na to poczucie. Trudno mu się oprzeć, skoro przymiotami gór są stałość, nieskończoność i majestat, moc, potęga i panowanie. A gdzież pod słońcem można ich doświadczyć z większą intensywnością niż w u stóp ośmiotysięczników? Krzysztof opowiedział mi kiedyś o pierwszych wrażeniach z turystycznej eskapady do Nepalu. Wybrał się tam z grupą znajomych trzydziestolatków, gnany ciekawością, co to właściwie znaczy - ten szczyt świata. Po późnym przylocie, a potem przejeździe na miejsce, czekali pożerani niecierpliwością. Rano wreszcie zobaczyli. Ich oczom ukazała się góra. Niewypowiedzianie potężna. Porażająca ogromem. Większa niż cokolwiek kiedykolwiek widzieli. Sięgała swym wierzchołkiem wprost i najdokładniej do wyobrażeń o najwyższych górach świata. Na ten widok zaczęli w uniesieniu jak szaleni wiwatować i bić brawo! Ale po chwili okrzyki satysfakcji zamarły im na wargach. Stanęli jak skamieniali. Oto spadały zasłony nocnych mgieł i blask wschodzącego słońca ukazywał, że ów niebosiężny kolos jest... tylko pagórkiem u podnóży Himalajów.

Góry dają wyobrażenie o wieczności. Ale wieczność musi przerastać wszelkie wyobrażenia, jakiekolwiek by były. Skoro jedno spojrzenie ku najwyższym górom może powodować tak miażdżące, a zarazem tak wyzwalające doznanie tego, czego oko nie widziało - cóż dopiero ku Miłości, która jest od nich jeszcze wyższa.

Lidia Molak

Tekst pochodzi z Tygodnika
Idziemy, 31 października 2010

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna