Rozważania Miłość Modlitwy Czytelnia Źródełko Pomoc Duchowa Relaks Download Cuda Opowiadania Perełki

Podstępne choroby płuc

     Przewlekła obturacyjna choroba płuc to nowa nazwa dla dwóch znanych chorób: przewlekłego zapalenia oskrzeli i rozedmy płuc. Z małymi wyjątkami obie są spowodowane paleniem papierosów. Istotą choroby jest zapalenie, które toczy się w oskrzelach i miąższu płucnym jako reakcja płuc na wdychane pyły i gazy.

     Charakterystyczną cechą choroby jest jej podstępny przebieg. Rozwija się przez wiele lat, nie powodując żadnych objawów. Do jej wykrywania służy spirometria - badanie najczulsze, proste, nieinwazyjne, które każdy palacz powinien wykonywać co trzy lata. Polega ono na kilkakrotnym wykonaniu natężonego wdechu i wydechu przez aparat zwany spirometrem. Podczas badania mierzy się natężoną pojemność życiową (FVC) i natężoną objętość wydechową pierwszo-sekundową (FBV1 FVC). Spirometr automatycznie wylicza wskaźnik FEV1/FVC. Wynik badania pozwala na rozpoznanie obturacji oskrzeli, czyli ich zwężenia utrudniającego wydech, jeśli wskaźnik FEV1/FVC jest mniejszy niż 70 proc. Zmiany , w drożności oskrzeli wykrywane badaniem spirometrycznym pojawiają się po około 10 latach trwania nałogu. Konieczne także jest wykonanie badania radiologicznego klatki piersiowej dla wykluczenia innej choroby o podobnych objawach.

     Jednak chorzy pojawiają się u lekarza dopiero wtedy, kiedy zaniepokoi ich uczucie duszności podczas wysiłku, który do niedawna wykonywali bez trudności. Niestety, pojawia się ona dopiero w zaawansowanym stadium choroby, kiedy ponad połowa rezerw oddechowych płuc została bezpowrotnie utracona. Rozpoznanie stawia się zwykle u chorych znajdujących się między 50. a 60. rokiem życia, przy okazji wizyty u lekarza spowodowanej zaostrzeniem choroby. Szacuje się, że w Polsce jest około dwóch milionów chorych na przewlekłą obturacyjna chorobę płuc, a prawdopodobnie tylko dziesiąta część ma ją rozpoznaną i jest leczona. Pozostali chorzy lekceważą wczesne objawy choroby, przewlekły kaszel, i nie zgłaszają się do lekarza. Wkrótce potem chory zmuszony jest przerwać pracę i starać się o rentę inwalidzką. Palacze papierosów rekrutują się głównie z warstw społecznych o najniższym stopniu wykształcenia, najczęściej spośród pracowników fizycznych. Ci przechodzą na rentę najwcześniej. Jeśli chory nie przestaje palić, to choroba nasila się nieubłaganie, pomimo objawowego leczenia, prowadząc do przedwczesnego zgonu. W końcowym okresie choroby, w stadium niewydolności oddychania, leczenie jest bardzo kosztowne, lecz mało dla chorego efektowne. Składają się na nie domowe leczenie tlenem, częste hospitalizacje spowodowane zaostrzeniami choroby, stosowanie kosztownych antybiotyków, a niekiedy wspomagania oddechu respiratorem.

     Dlatego bardzo ważne jest wczesne rozpoznanie. Zaprzestanie palenia tytoniu we wczesnym lub umiarkowanym okresie choroby zatrzymuje jej postęp. Niedawno opublikowane wyniki badań pokazują, że nawet u chorych na bardzo ciężką postać choroby porzucenie palenia daje istotne wydłużenie życia w porównaniu z chorymi, którzy kontynuowali palenie. Aby jednak korzyści były jak największe, należy chorobę rozpoznać wcześnie.


 
[ Strona główna ]

Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty |

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt

© 2001-2024 Pomoc Duchowa
Portal tworzony w Diecezji Warszawsko-Praskiej