Z bólem spotkał się każdy z nas i chociaż tak jest popularny, zwykle nie zastanawiamy się, w jaki sposób powstaje. Istnieją różne rodzaje czucia. Powierzchowne - na które składają się czucie dotyku, ciepła, zimna i bólu - powstaje przy pobudzeniu zakończeń nerwowych, tzw. receptorów na powierzchni zewnętrznej ciała. Głębokie to odczuwanie ułożenia, ruchu, wibracji - wówczas zakończenia nerwowe znajdują się w mięśniach, ścięgnach, kościach i stawach. Każdy rodzaj czucia jest przewodzony specjalnymi drogami tzw. szlakami: od miejsca powstania, przez różnie umiejscowione drogi w rdzeniu kręgowym do wielu sruktur mózgu, by w końcu dotrzeć do kory mózgowej. Dopiero wtedy jest przez nas uświadomiony. Istnieją dwa sposoby przekazywania bólu. Pierwszy - fizjologiczny, szybki - przekazuje informację do kory mózgowej o istniejącym zagrożeniu. Tak dzieje się na przykład przy ukłuciu igłą, ból trwa krótko i ustępuje w chwili ustania bodźca. Drugi to ból patologiczny, przewodzony innymi, wolnymi włóknami. Związany jest zwykle z toczącym się procesem chorobowym. Może go spowodować na przykład silne uderzenie doprowadzające do stanu zapalnego.Ten rodzaj bólu trwa długo, a dodatkową przyczyną utrzymywania się dolegliwości są substancje uwalniane z uszkodzonych tkanek, nasilające nieprzyjemne odczucie mimo ustąpienia bodźca. Gdy uderzymy się w miejsce wcześniej zranione, gdzie jest zaczerwienienie, obrzęk lub inne uszkodzenie tkanki, ból odczujemy znacznie silniej niż przy uderzeniu w zdrowe miejsce (teraz, w okresie Wielkiego Postu, samo nasuwa się skojarzenie z męką Pana Jezusa). Już z tych krótkich informacji widać, że ból, który bez wątpienia jest nieprzyjemnym odczuciem, ma do pewnego stopnia korzystne działanie - informuje o zagrożeniu, o tym, że dzieje się coś niedobrego.To właśnie ból jest najczęściej przyczyną wizyty u lekarza.
W leczeniu bólu ważne jest rozpoznanie jego rodzaju. Podstawowa informacja to jak długo trwa; jeśli ustąpił, to co spowodowało ustąpienie - czy wystarczyła na przykład zmiana pozycji ciała, może leki. Istotne jest, czy ból pojawia się w spoczynku czy przy ruchach, czy jest zlokalizowany, czy też rozlany, gdzie promieniuje. Ważne jest także określenie charakteru bólu. Może być kłujący, piekący, pulsujący, rozsadzający. Istotne jest, czy towarzyszą mu jakieś inne objawy, na przykład nudności, wahania ciśnienia, zblednięcie. Wszystkie te informacje pomogą postawić lekarzowi diagnozę i wdrożyć odpowiednie leczenie. Trzeba przyznać, że leczenie bólu jest w dzisiejszych czasach bardzo częstym wyzwaniem dla lekarza, czasem niełatwym. Za tydzień opowiem o sposobach lecznia bólu. Wszystkim czytelnikom życzę dużo zdrowia.
Izabela Pakulska lekarz medycyny Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 29 marca 2009
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |