Czy to osteoporoza?
Definicja tytułowej choroby, "w zależności od aktualnej wiedzy, ulega modyfikacjom. Najlepiej jednak osteoporozę definiuje stwierdzenie, że jest to "za mało kości w kości" - stan, który predysponuje do złamań. Podczas swojego życia budujemy - poprzez odpowiednie odżywianie, higieniczny tryb życia, aktywność fizyczną - tzw. szczytową masę kostną, której potencjał ma nam zapewnić twarde kości do późnego wieku. Są też inne czynniki wpływające na gęstość mineralną kości, od nas niezależne: genetyczne, wiek, płeć czy schorzenia wpływające na metabolizm kości. Powyżej 30. roku życia proces niszczenia kości zaczyna przeważać nad procesem jej tworzenia. Tym samym nasza "odporność" na złamania ulega osłabieniu. Ryzyko wystąpienia złamania u 50-letniej kobiety wynosi aż 40%. Osteoporoza występuje średnio u co czwartej kobiety po 50 roku życia, dwukrotnie częściej niż u mężczyzn. Dlatego też badanie powszechnie znane jako badanie densytometryczne - ocena stanu kości - jest zalecane u wszystkich osób po 65 roku życia. Celem leczenia w osteoporozie jest uniknięcie złamania. Jeżeli już do niego doszło, to najczęstszym złamaniem typowym jest złamanie kręgosłupa w dolnym odcinku piersiowym i/lub lędźwiowym. Mniej więcej połowa przypadków tych złamań jest "niema klinicznie" - po prostu nie boli. Jeżeli bóle pojawiają się, to są częściej skutkiem wtórnych zmian zwyrodnieniowych i ucisku na korzenie nerwowe. Dalszą konsekwencją tych złamań jest obniżenie wzrostu, nadmierna kyfoza piersiowa (wdowi garb), wtórnie niewydolność krążenia oraz zaburzenia pasażu jelitowego. Złamanie kończyny jest najczęściej skutkiem upadku, którego siła przekracza wytrzymałość mechaniczną kości. Szczególnie złamania bliższego odcinka kości udowej prowadzą do pogorszenia jakości i skrócenia życia oraz ryzyka następnych złamań. Prawdopodobieństwo takiego złamania jest największe u osób po 65 roku życia. Pomimo właściwego operacyjnego leczenia tych chorych, w ciągu roku od złamania umiera 20%, a z tych, co przeżyją 50% staje się osobami niepełnosprawnymi. Dlatego też zapobieganie upadkom jest najistotniejszym czynnikiem zmniejszającym ryzyko złamania. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia osteoporozy, powinniśmy pamiętać o odpowiedniej diecie (więcej wapnia), umiarkowanej a regularnej aktywności ruchowej, o ekspozycji na światło słoneczne oraz o ograniczeniu czynników szkodliwych: papierosy, alkohol czy nadmiar kawy.
Niestety, nie wynaleziono do chwili obecnej idealnego farmaceutyku, który regenerowałby tkankę kostną. Musimy o nią zadbać sami.
Lek. ortopeda Piotr Nowak Tekst pochodzi z Tygodnika Warszawsko-Praskiego "Idziemy" Idziemy, 21 grudnia 2009
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |