Czy w XXI wieku krzywica może jeszcze zagrażać naszym dzieciom? Dawniej uważana była za chorobę społeczną towarzyszącą biedzie, złym warunkom mieszkaniowym i higienicznym, złemu odżywianiu małych dzieci. Jako jednostka kliniczna znana jest od połowy XVII wieku, przez długie lata była nazywana chorobą angielską - "angielką", bowiem często występowała tam, gdzie rzadko świeci słońce. Poprawa warunków życia i szeroko stosowane zapobieganie i leczenie zmniejszyło zagrożenie krzywicą, ale jej nie wyeliminowało. Współcześnie nie widzi się już krzywicy pełnoobjawowej: dzieci z dużymi "kwadratowymi" główkami, wydętym wiotkim brzuchem, zniekształconymi pałąkowato nóżkami. Obecnie choroba przebiega skrycie z takimi objawami, jak słabsza siła mięśniowa, wolniejszy rozwój ruchowy, dłużej otwarte duże ciemię, skłonność do próchnicy zębów, zmniejszona odporność na choroby infekcyjne. Najnowsze badania nad działaniem witaminy D wskazują, że odgrywa ona również istotną rolę w profilaktyce schorzeń takich jak cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, niektóre nowotwory, wiele chorób autoimmunologicznych. Witamina D u kobiety w ciąży wpływa korzystnie na rozwój fizyczny dziecka. Dlatego profilaktyczne stosowanie witaminy D stanęło w centrum uwagi przede wszystkim lekarzy pediatrów, ale również ginekologów-położników. Stosowanie witaminy D jest łatwe. Dostępnych jest obecnie kilka preparatów w kroplach, kapsułkach, tabletkach i iniekcjach (zastrzykach). Każdy zawiera inne dawki witaminy D. Stosowanie jej zależy od potrzeb konkretnego dziecka czy osoby dorosłej, dlatego o doborze może decydować wyłącznie lekarz. Obowiązująca obecnie dawka profilaktyczna witaminy D dla zdrowego niemowlęcia wynosi 400 jednostek na dobę. Taka dawka to jedna kropla preparatu Devikap lub jedna kapsułka Vita D. Powinna być podawana przez cały pierwszy rok życia, o ile dziecko karmione jest wyłącznie piersią, gdyż pokarm matki jest ubogi w tę witaminę. Jeżeli dziecko jest karmione sztucznie i wypija w ciągu doby około 1 litra mleka modyfikowanego, które jest wysoko witaminizowane, nie należy podawać witaminy D, chyba że lekarz prowadzący zadecyduje inaczej.
U dzieci powyżej pierwszego roku życia stosowanie witaminy D obowiązuje od października do końca kwietnia. W okresie wiosny i lata pod wpływem promieni słonecznych zachodzi w skórze synteza witaminy D i jej uzupełnianie nie jest konieczne. Aby działanie słońca było skuteczne, dziecko powinno mieć odsłonięte około 20% powierzchni skóry (np. rączki i nóżki) przez 15 minut bez stosowania filtrów ochronnych.
Stosowanie witaminy D w okresie jesienno-zimowym jest zalecane u wszystkich dzieci, a w szczególności w okresie dojrzewania, gdy wzrastanie jest przyspieszone.
Lek. pediatra Teresa Kibalenko-Nowak Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 4 październik 2009
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |