Bp Winceny Urban - Życiorys

Zmarły 25 lat temu bp Wincenty Urban należał do najwybitniejszych historyków badających dzieje Kościoła w Polsce, zwłaszcza na Śląsku i w archidiecezji lwowskiej.

Pochodził z diecezji przemyskiej. Urodził się 13 lutego 1911 r. w wiosce Grodzisk k. Przeworska. Po zdaniu matury w Leżajsku, w 1931 r. wstąpił do Arcybiskupiego Seminarium we Lwowie. Jednocześnie podjął studia z historii Kościoła na miejscowym Uniwersytecie Jana Kazimierza. Święcenia kapłańskie przyjął w 1936 r. z rąk arcybiskupa metropolity lwowskiego Bolesława Twardowskiego. Został wikariuszem i katechetą w Sokolnikach k. Lwowa. Pod kierunkiem znanego historyka ks. prof. Józefa Umińskiego, u którego wcześniej obronił pracę magisterską, kontynuował badania naukowe. Bywał często w archiwach i bibliotekach lwowskich. W 1938 r. został wikarym w Biłce Szlacheckiej, gdzie rozwijał akcje trzeźwościowe wśród młodzieży. Pod koniec 1939 r., już w warunkach wojny, został wikariuszem i nauczycielem religii w Kamionce Strumiłowej, aby w 1940 r. powrócić do Bitki w charakterze administratora parafii.

W 1945 r., kiedy jego parafia znalazła się poza terytorium Polski, repatriował się wraz ze swoimi parafianami na Śląsk Opolski. Uzyskał roczny urlop naukowy, podczas którego obronił pracę doktorską na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1946 r. na stale związał się z Wrocławiem. Tu pełnił wiele ważnych funkcji. Najpierw dyrektora Archiwum i Muzeum Diecezjalnego oraz Biblioteki Kapitulnej. Od 1948 r. wykładał historię Kościoła w seminarium duchownym we Wrocławiu i Nysie, a potem w Papieskim Wydziale Teologicznym. W 1953 r. uzyskał habilitację na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, którą władze państwowe formalnie zatwierdziły dopiero po 19 latach. Od kiedy kard. Stefan Wyszyński na mocy specjalnych uprawnień nadanych mu przez Stolicę Apostolską utworzył we Wrocławiu kapitułę archi-katedralną (1952) został jej kanonikiem gremialnym.

Papież Jan XXIII mianował go biskupem tytularnym Abitine i sufraganem arcybiskupa gnieźnieńskiego kard. Stefana Wyszyńskiego. Sakrę przyjął w katedrze wrocławskiej 7 lute-go-1960r. z rąk Prymasa Wyszyńskiego oraz arcybiskupów Eugeniusza Baziaka i Bolesława Kominka. Odtąd z woli Prymasa Wyszyńskiego wspomagał abp. Kominka w zarządzaniu przez niego rozległą archidiecezją wrocławską. Uczestniczył w Soborze Watykańskim II. Formalnie sufraganem wrocławskim został w 1967 r. Po śmierci kard. Kominka od 11 marca 1974 do 12 stycznia 1976 r. zarządzał archidiecezją wrocławską w charakterze wikariusza kapitulnego.

Jako biskup nie zrezygnował z posługi kapelańskiej u sióstr elżbietanek we Wrocławiu, którą pełnił od 1946 r. Zajmował się też duszpasterstwem inteligencji wrocławskiej.

Od 1972 r. związany był też z warszawską Akademią Teologii Katolickiej, gdzie prowadził wykłady z historii teologii i historii Kościoła. W 1972 r. został profesorem nadzwyczajnym, a 1982 r. profesorem zwyczajnym. Przez wiele lat był przewodniczącym Sekcji Historii Kościelnej Polskiego Towarzystwa Teologicznego.

Pozostawił cenne dzieła, m.in. "Duszpasterski wkład księży repatriantów w archidiecezji wrocławskiej" i "Dzieje archidiecezji wrocławskiej".

Wojciech Świątkiewicz Tekst pochodzi z Tygodnika Warszawsko-Praskiego "Idziemy" Idziemy, 7 grudnia 2008 Wasze komentarze: Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy. Autor Treść Nowości św. Agnieszka z Montepulciano Modlitwa do św. Agnieszki z Montepulciano Litania do św. Agnieszki z Montepulciano Do La Salette przybywają pielgrzymi z całego świata Drugi znak - wielki smok (Ap 12,3-6) Czy apostolskie zalecenie powstrzymywania się od krwi dziś już nie obowiązuje? Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna