Franciszek Salezy jest wybitnym teologiem i Doktorem Kościoła, założycielem Zakonu Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny /Sióstr Wizytek/, człowiekiem bez reszty oddanym sprawom Bożym i posłudze drugiego człowieka.

     Urodził sią w dniu 21 sierpnia 1567 r. w Sabaudii w rodzinie Franciszka i Franciszki Salezych; był najstarszym z trzynaściorga dzieci. Studiował prawo w Padwie i Paryżu, a potem wbrew woli ojca, który chciał mu zapewnić świetną posadą jako prawnikowi, poświęcił się stanowi duchownemu. W 1593 r. zostaj kapłanem; pracował niezmordowanie jako kaznodzieja, spowiednik, odwiedzał chorych i ubogich, katechizował dzieci i rrłodzież - oddając się całkowicie pracy duszpasterskiej.

     Szczególnie poświęcił się pracy w nawracaniu odpadłych od Kościoła, którzy przeszli do kalwinizmu. W czasie swojej misji ewangelizacyjnej pokonywał najrozmaitsze trudności; nawiedzał wioski i miasteczka, pukając do poszczególnych osiedli i zagród, nawiązywał kontakty z poszczególnymi rodzinami - a miał wielki dar przekonywania i zjednywania sobie ludzi. W ten sposób - jak podają niektórzy - miał pozyskać dla Kościoła około 70 tysięcy odpadłych od katolicyzmu do kalwiniz-mu. To było także przyczyną zamachu na jego życie, z którego wyszedł cało i szczęśliwie. Na polecenie Papieża Klemensa VIII udał się - w przebraniu - do samego ówczesnego przywódcy kalwinizmu - Teodora z prawem następstwa dla Genewy. Po powrocie posłany do Paryża, również tam głosił kazania i konferencje, prowadził rekolekcje. Po powrocie do diecezji zwizytował wszystkie jej parafie w liczbie 450.

     W 1604 r. podczas kazań pasyjnych w Dijon poznał Joannę. Franciszkę de Chantal i wspólnie z nią założył zakon Sióstr Wizytek w roku 1610. Będąc we Francji, w klasztorze sióstr wizytek, poznał tam św. Wincentego a Paulo, któremu zlecił kierownictwo duchowe nowozałożonego zakonu.

     Franciszek zmarł nagle, na atak serca w Lyonie dnia 28 grudnia; ciało jego złożono w klasztorze sióstr wizytek w Annecy.

     Święty Franciszek zostawił po sobie bogatą spuściznę literacką z zakresu duchowości chrześcijańskiej. Franciszek nie tylko pięknie pisał na temat prawdziwej pobożności, której wyrazem jest miłość ale także ukazał praktycznie jak ją należy realizować w swoim codziennym życiu.

     Oprócz miłości bliźniego, odznaczał się wielkim nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu; bardzo cząsto nawiedzał Kościoły gdzie był wystawiony Najświętszy Sakrament i tam pozostawał długie godziny na adoracji i modlitwie; zawsze na klęczkach i w budującej postawie.

     "Niech żyje Jezus, Umiłowany mój" - to zwykły okrzyk jego serca; propagował także nabożeństwo zarówno do Najświętszego Sakramentu - zaprowadził w swej diecezji czterdziestogodzinne nabożeństwo adoracyjne, jak również szerzył cześć Najświętszego Serca Pana Jezusa.

     Często wołał do Zbawiciela: "Panie, we wszystkim chcą Ciebie jedynie mieć na wzór, wszystko chcą spełniać w Tobie i dla Ciebie!".

     Papież Jan XXIII tak scharakteryzował Jego osobę: "Wielka miłość do Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła, niezmącony spokój duszy, nieporównana łagodność wobec bliźnich - oto wszystko!". W 1665 r. Franciszek został ogłoszony świętym, w 1887 r. doktorem Kościoła a w 1923 r. patronem prasy katolickiej, uroczystość liturgiczna 24 stycznia.

     W 1850 r. św. Jan Bosko założył Towarzystwo św. Franciszka Salezego, zwane dziś Stowarzyszeniem Księdza Bosko Księża Salezjanie; w 1838 r. powstali we Francji Misjonarze św. Franciszka Salezego w Annecy a w 1871 r. zgromadzenie zakonne - Oblaci św. Franciszka Salezego.

[ Powrót ]