| Ela | data: 20.12.2007, godz: 11:49 |
Do Moniki
Najlepiej Moniko zrobisz idąc do spowiedzi i po prostu opowiesz spowiednikowi całą sytuację i to co czujesz. Módl się o dobrego spowiednika i światło dla siebie. Odwagi, On na Ciebie czeka.
( 2640 )| Artur Wnęk / Artii, lat 32, e-mail: artur.wnek@vp.pl | data: 20.12.2007, godz: 11:20 |
Kazde zycie ludzkie jest Kalwaria i kazda dusza jest Golgota, na ktorej kazdy musi wypic w milczeniu kielich wlasnego zycia. Marta Robin
( 2639 )
Wczoraj usłyszałam od kapłana takie słowa : "Jeśli naprawdę kogoś kochasz, to pozwolisz mu odejść". To strasznie trudne - jeśli chce się być z kimś w określonej relacji .... a nie można. No cóż, chyba po prostu potrzebujemy czasu i ciszy, żeby złapać oddech i znów rozpędzić się w swoich fascynacjach, i zapomnieć, i złagodnieć, i dojrzeć, i zmężnieć. Życzę Wam dobrych Świąt - spokojnych i kojących.
( 2638 )
Marta Robin w skrucie:
Marta Robin urodzila sie w roku 1902, zmarla 6 lutego 1981. Jej zycie moze zadziwic kazdego. Juz w dziecinstwie miala klopoty ze zdrowiem; w wieku dwudziestu szesciu lat zostala calkowicie sparalizowana. Nie jadla, nie pila, nie spala – jej jedynym pokarmem byla Eucharystia. Przez okolo piecdziesiat lat co piatek przezywala Meke Panska. Nosila na swoim ciele stygmaty, upodabniajace ja do Chrystusa, ktoremu oddala cale swoje zycie. Byla unieruchomiona w lozku, ale nie bezczynna; zalozyla Ogniska Milosci. Odwiedzaly ja tysiace osob z calego swiata, szukajac u niej duchowych wskazowek, wsparcia w trudnych sytuacjach. Dla wielu osob zetkniecie sie z Marta bylo momentem przelomowym w ich zyciu dowodza tego swiadectwa.
( 2637 )| Artur Wnęk / Artii, lat 32, e-mail: artur.wnek@vp.pl | data: 19.12.2007, godz: 22:33 |
Zyczymy wam wszystkim Wesolych Swiat Bozego Narodzenia oraz pomyslnego, szczesliwego Nowego Roku :) zyczenia skladaja Asia, Artur i Martunia Wnekowie :)
PS.
Corcia ma 2,5 miesiaca, chowa sie nam wspaniale :) jestesmy happy cala trojeczka :) :) :)
http://kartki.net.pl/card.php?pok=6dcdc73ce16739c3fd4f9df8aebddad6
( 2636 )
Jak wasze adwentowe postanowienia?
( 2635 )| Artur Wnęk / Artii, lat 32, e-mail: artur.wnek@vp.pl | data: 19.12.2007, godz: 17:21 |
Wiara jest czyms cudownym. Wierzyc, nie widzac, bo Bog tak rzekl. Wiedziec, mimo ze sie nie widzi, wlewa to do duszy swiatlo,
wydobywajace swymi promieniami z ciemnosci caly swiat,
ktory nosilismy sobie, nie podejrzewajac nawet jego istnienia.
Przyklad wiary budzi w ludziach zawierzenie. Marta Robin, 25 styczen 1931 rok
( 2634 )| monika | data: 19.12.2007, godz: 11:20 |
A jeśli kłamałam bardzo często i tak się zaplątałam w to kłamstwo że nie umiałam z tym zerwać to czy to jest grzech cięzki czy lekki?
( 2633 )
Moniko...jesteśmy z Tobą...wytrwasz, ponieważ Bóg jest z Tobą...a On tak chciał
Ufaj - tylko w Nim prawdziwe ukojenie tak niewypowiedzianego bólu przeszywającego ludzkie serce...wiem - moja mama odeszła już pięć lat temu
( 2632 )| Tadeusz, lat 52, e-mail: nso-czi@wp.pl | data: 18.12.2007, godz: 23:06 |
Do szukającej. Grzech cięzki to świadome i dobrowolne łamanie przykazań i opowiedzenie się po stronie zła. Grzech lekki to nieświadome lub połowiczne złamanie przykazania. Teologiczne znaczenie grzechu ciężkiego i lekkiego oraz róznice między nimi:
Czym grzech ciężki różni się od lekkiego? 1 J 5,17
Św. Jan pisze: „Każde bezprawie jest grzechem, są jednak grzechy, które nie sprowadzają śmierci” (1 J 5,17). Śmierć duchową sprowadzają te grzechy, które całkowicie niszczą miłość lub wiarę. Kto bowiem powoduje zniszczenie miłości lub wiary, ten pozbawia się daru usprawiedliwienia, czyli daru życia Bożego. Grzech ciężki całkowicie niszczy miłość lub wiarę, grzech lekki natomiast tylko w jakimś stopniu je narusza. I tak np. niszczy wiarę w sobie ten, kto ją świadomie odrzuca, stając się ateistą z wyboru, kto oddaje się bałwochwalstwu itp. Kto natomiast gromadzi wielkie bogactwa, nie niszczy wprawdzie całkowicie wiary w Boga, jednak jego zatroskanie o sprawy doczesne objawia pewien brak zawierzenia Mu. Niszczy miłość w sobie ten, kto świadomie i dobrowolnie kieruje się nienawiścią do Boga i do ludzi. Kto zaś nie miłuje - jak poucza św. Jan — „trwa w śmierci” (1 J 3,14). Trudno natomiast mówić o całkowitym zniszczeniu miłości, czyli o grzechu śmiertelnym, zwanym także ciężkim, w przypadku, gdy ktoś np. troszczy się o chorą matkę, jednak - poniesiony chwilowym zdenerwowaniem — unosi się od czasu do czasu gniewem, albo też gdy miłujący się małżonkowie posprzeczali się ze sobą, a potem zaraz pogodzili, czy też — gdy dobrze wychowująca swoje dziecko matka, w zdenerwowaniu, niesłusznie je skrzyczała.
Różnica między grzechem ciężkim i lekkim polega na stopniu wewnętrznego, świadomego i dobrowolnego zaangażowania się człowieka w zło. Grzech ciężki, czyli śmiertelny, polega na tak świadomym i dobrowolnym opowiedzeniu się człowieka po stronie zła, że całkowicie zostaje zniszczona jego miłość, wiara albo obydwie te cnoty razem. Grzech lekki polega na tym, że człowiek czyni wprawdzie jakieś zło, jednak jego wewnętrzne zaangażowanie się w nie jest zbyt powierzchowne, by mogło doprowadzić do niewiary lub do zniszczenia miłości. To częściowe wewnętrzne opowiedzenie się po stronie zła - czyli grzech lekki - ma miejsce wtedy, gdy człowiek działa wprawdzie zupełnie świadomie i dobrowolnie, jednak dopuszcza się zbyt małego zła, by mogło ono zrujnować jego miłość lub wiarę, np. ktoś świadomie dopuszcza się drobnego kłamstwa, grzeszy łakomstwem lub osłabia swoją wiarę przez sporadyczne opuszczanie modlitw. Nie grzeszy ciężko i ten, kto popełnia wprawdzie wielkie zło, jednak niezupełnie świadomie lub niezupełnie dobrowolnie, np. ktoś w przypływie nagłego szału zabił człowieka. Grzech ciężki wyraża się w wewnętrznym zdeprawowaniu serca, w pełnym, świadomym i dobrowolnym przylgnięciu do wielkiego zła. W ten rodzaj grzechu nigdy nie popada się „przypadkowo” ani „niechcący”.
( 2631 )| Tadeusz, lat 52, e-mail: nso-czi@wp.pl | data: 18.12.2007, godz: 22:04 |
Kiedyś, dawno temu pisałem uż to na źródelku, ale czytając wpis Moniki zdecydowałem napisać jeszcze raz. Tracimy kogoś bliskiego. Odchodzi ktoś z kim byliśmy tyle lat, a może kilka chwil. Odchodzą nie tylko dorośli, odchodzą również dzieci. Odchodzi ktoś kogo bardzo kochałeś. Wielu z nas po stracie kogoś bliskiego popada w rozpacz, a nieraz i odsuwa się od Boga, bo jak Bóg mógł mi zabrać bliską osobę. Czynimy tym samym największy błąd. Czynimy krzywdę nie tylko sobie ale i duszy osoby bliskiej. Pan Jezus też uronił łzę nad Łazarzem ale nie rozpaczał. Do rodziców dziewczynki powiedział "czemu rozpaczacie, ona tylko zasnęła". Pewnej kobiecie zmarł synek. Kobieta bardzo rozpaczała. Którejś nocy synek przyśnił się jej. Szedł drogą ubitą kamieniami a przed nim łąka i zieleń nadnaturalnej piękności. W oddali widać było ogród pełen zieleni i dom. Dom jak z marzeń. Dziecko dźwiga wiadra pełne wody, chce wejść na tę łąkę, chce dojść do tego ogrodu, tego domu, ale co się zbliży droga wydłuża się i łąka się oddala. Dziecku chce się pić a nie może napić się nawet kropli z wiader musi dojść do łąki i napić się wody źródlanej, ale dojść nie może. Matka podchodzi do dziecka i mówi: Syneczku postaw wiadra i pobiegnij na łąkę i możesz napić się wody z wiadra, będzie Ci lżej". "Nie mamusiu nie mogę Te wiadra to nie wiadra wody to wiadra twoich łez, a jedna łza waży tyle co tysiące wiader wody". Matka obudziła się, przestała rozpaczać a pomodliła się za swojego synka. Następnej nocy synek znowu jej się przyśnił. Tym razem szczęśliwy, uśmiechnięty biegał po łące, bawiąc się ze zwierzętami, a dalej stał ładny domek. Matka spytała synka czemu taka zmiana. Synek jej odpowiedział: "Widzisz mamo każdy z nas popełni jakiś grzech, choćby najmniejszy. I żeby dojść do tej łąki, do tego domu musimy odbyć pewną drogę. Droga ta zależy też często od naszych bliskich. Jeśli popadają w rozpacz tak jak Ty droga nasza się wydłuża. Każda łza jest ciężarem nie do zniesienia i długością nie do zmierzenia. Każda modlitwa skraca drogę. Gdybyś nie rozpaczała już dawno bym tu był. Musisz też wiedzieć że często rozpacz zamyka nam na zawsze możliwość spotkania i zamieszkania razem w tym domu." Po czym synek zniknął a matka obudziła się. I jeśli naprawdę kogoś kochamy prawdziwą miłością, jeśli kiedyś chcemy być razem z tym kimś nie popadajmy w rozpacz, żeby duszy tej kochanej osoby umożliwić szybsze dojście do tej łąki do tego domu, a wtedy ona będzie prosiła też naszego Ojca za nami i o możliwość przyszłego spotkania. Większym szczęściem dla niej jest nawet minuta modlitwy niż godzina rozpaczy. A cierpienie bliskiej osoby z pokorą i wiarą w Boga jest oczyszczeniem dla Jej duszy. To czy trafimy do tego domu, czy spotkamy osoby które kochaliśmy zależy tylko od nas samych. One odchodząc muszą pokonać pewną drogę do tego domu, do ogrodu jaki Pan otwiera przed nami. Ale kiedy tam dotrą, jak długa będzie ta droga zależy od nas. Od tych co pozostają.
( 2630 )| karina | data: 18.12.2007, godz: 21:05 |
Moniko, modliłam sie cały czas za Twojego tatę.. Bóg wysłuchał inaczej... to był jego czas..
Musiałas miec wspaniałego tatę bo tak walczyłas o jego życie.. ON bedzie Ciebie wspierał teraz jeszcze bardziej gdyż jest blisko Boga.
Czas żałoby jest bardzo trudny..nie zapominaj ze Tata pragnie abyś była z nim myślami jakby żył,tylko teraz w nowym świecie, i nie chce rozpaczy po nim, powiedz tatowi to czego nie zdążyłas mu powiedziec.. mów do niego...
Trzymaj się Moniko dzielnie.
Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie.
( 2629 )| Szukająca | data: 18.12.2007, godz: 19:53 |
Witam wszystkich źródełkowiczów :) Mam do Was malutkie pytanie, które ostatnio dręczy mnie dosyć często... A mianowicie - co to jest grzech ciężki? Jaki jest to grzech? Czym się różni od grzechu lekkiego? Na czym to polega? Z góry dziękuję za odpowiedź :)
( 2628 )
Dziekuje wszystkim za modlittwe moj tata odszedl dzis do Boga. Prosze modlcie sie za mnie bym miala sile i dala rade bo On kazal mi sie trzymac ...
( 2627 )
Moze to dziwne ale obejrzalam przed Bozym Narodzeniem Pasje Mela Gibsona. Panie Jezu Ty narodziles sie i cierpiales za mnie. Naprawde wierze w Ciebie.
Wszystkim Zrodelkowiczom zycze abysmy od Maryi i Jozefa uczyli sie przyjmowac Jezusa i stali sie tak ubodzy w duchu jak pasterze, ktorzy przywitali Dzieciatko Jezus. Ojcu Swietemu BenedyktowiXI dziekuje za wspaniala ksiazke Jezus z Nazaretu.
( 2626 )| Ela, lat 34 | data: 18.12.2007, godz: 10:11 |
BŁAGAM Was Wszystkich o modlitwę za mnie...i za ludzi, z którymi pracuję...Bym nie straciła Wiary, Nadziei i...nie przestała starać się Żyć DOBRZE...nadal "pod prąd"...BŁAGAM...To psychiczne znęcanie się nade mną...bardzo mnie juz łamie :( na chwilę myślałam, że się podnoszę, że daję radę...Ale nie...Gdy ranią niegdyś Najbliżsi Ludzie..ból jest nie do zniesienia...Zwłaszcza, gdy nie wie się DLACZEGO...Boże, POMÓŻ MI... :((((((((((
( 2625 )
Do Asi
Zbliża się Boże Narodzenie - Święta kiedy na świat przychodzi prawdziwa i największa Miłość i Nadzieja. Życzę Ci abyś w Twoim serduszku poczuła radość tych Świąt i aby nowo narodzony Jezus przygarnoł Cię do Swojego Serca i uleczył ze smutku i trosk.
( 2624 )| Asia | data: 17.12.2007, godz: 21:53 |
Błagam o modlitwę, błagam ... ja już nie mogę ;((((((((((((((((((
( 2623 )| Tadeusz, lat 52, e-mail: nso-czi@wp.pl | data: 17.12.2007, godz: 21:33 |
Ja nie porównałem księdza i dziewczyny. Zadałem tylko pytanie jak wytłumaczyć ich zachowanie. A to od kogo będzie Bóg więcej wymagać nie nam oceniać. Jak napisała już Karina; My nie znamy ludzkich serc, nie znamy motywów. Zna je tylko Bóg i ocena nalezy do Niego.
( 2622 )| karina | data: 17.12.2007, godz: 20:32 |
wiecie chyba nie ma sensu przekomarzanie się kto ma większą winę za gwałt, ani w przypadku księdza ani w przypadku normalnego świeckiego człowieka nie jest to do wyważenia. Zło jest złem. Zło trzeba nazwać po imieniu...ale co z człowiekiem??
Ksiądz więcej otrzymał, więcej będą od niego wymagać...i to własciwie nie nasz problem!....problem w tym by nie potępiać czyj grzech jest gorszy.. Pan Bóg zna serce człowieka, motywy..
ksiądz to też człowiek, wywodzi sie z ludu..z nas..
nie wiemy czy jego powołaniem było służenie Bogu..? ale tez moze błądzić nie jako ksiądz ale jako słaby człowiek skażony grzechem. Ksiądz nie jest ideałem z racji swego stanu , św Piotr zaparł się Chrystusa,Judasz zdradził, inni zostawili Go i uciekli..a jednak byli apostołami..
chodzi o to ze potepiając księdza, niszczymy obraz dobrego kapłana, bo przeciez dobrych kapłanów mamy, tak jak mamy ludzi którzy zyją dobrze i tych którzy błądzą i zadają gwałt..
można porównywac grzechy różnych znaczących stanów, nie tylko księdza, ale profesora, nauczyciela, prawnika, sędziego, polityka... a nawet samego siebie.. kazdy z nas grzeszy...czasem mniej "oficjalnie" ale grzeszymy i nieraz nasze systematyczne grzechy składaja się na czyjeś cierpienie latami..
Nie ma przepisu ze niektórym z racji swego stanu wolno grzeszyć mniej a drudzy mogą się usprawiedliwić i grzeszyć . Takich przykazań Pan Bóg nam nie zostawił..
Potępiając człowieka nie wnosimy nic.. ale rozsyłamy nienawiść, .. to tak jak Magdalena, chcieli ją ukamienować, Jezus powiedział: Ja cię nie potępiam..
dostała szansę,
Potepiając kogoś nie dajemy mu żadnej szansy obrony ani nawet chrzescijanskiej zyczliwosci jak Jezus Magdalenie.. jak Jezus nam w kazdej spowiedzi św. Nie bądźmy bardziej surowi od Jezusa ..dla innych !
bo wtedy rzucamy kamieniami.. i obciążamy swoje sumienie..i za to musimy odpowiedziec przed Bogiem.
Tak wiec potępianie szkodzi nam samym przede wszystkim..
Modlitwa za kogoś..to najlepsza ofiara, to jest własnie miłośc bliźniego. Daję mu szansę, bo to mój brat w Panu, grzeszny i słaby ale chcę jego dobra, jego zbawienia
i tylko wtedy ja otrzymam przebaczenie...i zbawienie. Ja- o czystym sercu wobec bliżniego.
( 2621 )| pchełka | data: 17.12.2007, godz: 20:25 |
Poswięcilam jeden dzień zgody z koleżanką po to by przecistawić się jej nienawiści do innej dziewczyny z naszego otoczenia. zareagowałam zbyt energicznie ale to już zbierało się we mnie. Oczywiscie ja na tym najgorzej wyjde zgodnie z myślą - jeżeli nie jesteś z nami jesteś przeciwko nam.
( 2620 )| Do Tadeusz | data: 17.12.2007, godz: 19:36 |
Wszystko to pięknie napisałeś, tyle że komu więcej dano, od tego więcej wymagać się będzie. Nie próbuj porównywać zatem księdza dopuszczającego się gwałtu z przeklinającą nastolatką.
( 2619 )
Boze ratuj, brak mi sily nadzieja i wiara skad brac sile, tato nie zostawiaj mnie boje sie....
( 2618 )| Dorota | data: 17.12.2007, godz: 15:59 |
Bardzo proszę o modlitwę za moją mamę, która po raz trzeci zachorowała na raka...
( 2617 )
Razem ze znajomymi ze wspólnoty "Wiara i Światło" szukamy ośrodka, domu wypoczynkowego, szkoły, itp. - po prostu miejsca, które byłoby przystosowane dla wypoczynku osób upośledzonych niepełnosprawnych, (także tych jeżdżących na wózkach). Wyjazd jest planowany na wakacje i bardzo chętnie zabralibyśmy naszych przyjaciół do górskiej miejscowości. Jeśli wiecie, gdzie mogłaby wyjechać około 30 osobowa grupa - proszę o namiary na takie miejsce. Może ktoś podrzuci ciekawa propozycję.
Pozdrawiam
( 2616 )
Witam. Czy jest tu ktoś znający się na prawie pracy? Mam problem i chciałabym prosić o radę.
Pozdrawiam wszystkich Źródełkowiczów :)
( 2615 )| Tadeusz, lat 52, e-mail: nso-czi@wp.pl | data: 17.12.2007, godz: 14:41 |
Do ... Pyasz jak wytłumaczyć zachowanie księdza. A jak wytłumaczysz zachowanie ojca gwałcącego swoją córkę? Jak wytłumaczysz syna zabijającego matke czy ojca? Jak wytłumaczysz 17-to letnia dziewczynę idącą na ulicy palącą papierosy i klnacą lepiej niż przysłowiowy warszawski szewc? Znajdziesz wytłumaczenie takiego zachowania? Tylko tego raczej nie dostrzegamy bo to człowiek taki jak my. Co innego gdy chodzi o księdza. O osobę duchowną. Tu dostrzegamy od razu. tylko nie dostrzegamy jednego. Że ten ksiądz jest takim samym człowiekiem jak my. Tak samo narażonym na pokusy, na słabości, na grzechy. A nawet jako osoba duchowna, oddana Bogu, będąca w pewnym sensie jakby Jego przedstawicielem w kościele jeszcze bardziej narażona na pokusy niż zwykły człowiek. My nie potrafimy unikać pokus i tak samo i ksiądz może nie uniknąć będąc kuszony z podwójną siła przez szatana niż my. Zbyt łatwo, zbyt szybko nauczyliśmy się osądzać innych, potępiać ich nie zauważając naszych błędów, nie zauważając naszych pokus jakim ulegamy. W wielu przekazach Maryjnych, w wielu objawieniach powtarzają się słowa, że nie potepiajmy księzy. módlmy się za nich podwójnie gdyż stokroć bardziej narażeni są na pokusy, stokroć bardziej atakowani przez szatana niż zwykły człowiek. Odpowiadając sobie na pytanie: Dlaczego zwykły człowiek dopuszcza się takich czynów odpowiesz tym samym sobie czemu i ksiądz może się dopuścić.
( 2614 )
Witam wszystkich cieplutko w Panu :)
Dziekuję wam za odp. na mojego posta, sprawiliscie mi dużo radości.
I mam nadzieje,ze kiedys dojdzie do spotkania w Krakowie.
Jeśli znalazła by sie jakaś duszyczka która należy do wspólnoty,to prosze o kontakt.
A może pragnie poprostu kogos poznac to ja również jestem otarta na nowe znajomości w Krakowie.
Pozdrawiam
( 2613 )| ... | data: 17.12.2007, godz: 00:53 |
A jak ktoś wytłumaczy zło uczynione przez księdza, brak skruchy po tym co zrobił a inni księża jego zwierzchnicy chyba zatuszowali całą sprawę - chodzi o próbę gwałtu ... i jak coś takiego może umacniać jak czuje się urazę bynajmniej do tego zakonu, który tak ładnie się przedstawia jak to dba o dzieci itp ... tego co także powiedział ten ksiądz nawet wstyd opisywać ... jak osoba duchowna może mówić i czynić takie rzeczy a to naprawdę odbija się negatywnie na wierze....
( 2612 )| koniczynka Amarantka:):):):):), lat 17 | data: 16.12.2007, godz: 23:42 |
Chciałam sie podzielić z Wami swoją wielką radością płynącą z mojego serduszka:):):) Właśnie dziś miałam spotkanie opłatkowe swojej grupy Amarantowej i szczerze mówiąc nie nastawiałam się jakoś szczególnie na nie. Ale ta atmosfera, ta dobroc:) płynąca od wszystkich pielgrzymów była taka porażająco pozytywna:):) że czułam się bardzo wyjątkowo. Wzajemnie sobie składaliśmy zyczenia, pełne usmiechu, miłości i pogody ducha. Każdy czuł sie potrzebny i kochany:) Czuć było obecność Boga:) Dla takich słow...dla takich chwil...dla takich ludzi warto żyć. A przecież sami stworzyliśmy taki nastrój i potrzeba było tylko otwarcia na drugiego człowieka i usmiechu na twarzy. Cudowny dzień:)
( 2611 )| alf | data: 16.12.2007, godz: 22:44 |
Do mg-Nic dodać nic ująć.Tak trzymaj,życzę powodzenia i uśmiechu,mimo wszystko.
( 2610 )| Agnieszka, lat 24 | data: 16.12.2007, godz: 22:38 |
Do Bartka (lat 33)
Bartku, dziekuję Tobie serdecznie za ten fragment homilli.Może mi bardzo pomóc i jest dla mnie niezwykle wartościowy.Ja należę do tych osób,które na co dzień tkwią w zamkniętym kręgu nienawiści do siebie. Co nie zrobię wydaje mi się złe, niedostatecznie dobre, za co jeszcze bardziej siebie nie lubię..Dużo pracuję nad sobą, ale wszystko traktuję jako zadanie, którę muszę perfekcyjnie wykonać..Nie potrafię być dla siebie miłosierna i w związku z tym akceptacja siebie też jest dla mnie zadaniem i krag się znowu zamyka.Nie potrafię zaakceptować siebie z tą zadaniowością, przymusami bycia idealną i moimi słabościami. Wiem, że podejście jakie mam do siebie wynika z dysfunkcyjnego domu, w którym się wychowałam i którego też nie akceptuję. Twój wpis jest dla mnie ogromną nadzieją. Ten fragment homilii jest taki prawdziwy i zyciowy..
( 2609 )| Tadeusz, lat 52, e-mail: nso-czi@wp.pl | data: 16.12.2007, godz: 22:19 |
I jeszcze na radosny nowy tydzień krótka anegdotka zaczerpnieta z naszej gazetki parafialnej:
Pewien parafianin tłumaczył księdzu:
- Wie ksiądz, ja to jestem katolik wierzący, ale nie praktykujący.
Na to ksiądz:
- A wie pan, ja to jestem nudysta, ale też nie praktykuję.
- Przecież to bez sensu – zdziwił się parafianin.
- No właśnie – odparł ksiądz. :)))
( 2608 )| Tadeusz, lat 52, e-mail: nso-czi@wp.pl | data: 16.12.2007, godz: 22:15 |
Nawiązując jeszcze do mojego wpisu z 14.XII chciałbym podać dwie krótkie modlitwy. Jedną zaczynającą dzień i drugą kończącą, przed samym snem. Modlitwy krótkie a pełne swojego zawierzenia Bogu. Poranna, rozpoczynająca dzień: "Cześć Ci oddaję Boże Jedyny, któryś mnie stworzył i do tej chwili zachował. Miłuję Cię nad wszystko i składam Ci dzięki za łaski, którymi świat cały i mnie obdarzasz. Ofiaruję na chwałę Twoją ten dzień ze wszystkimi myślami, słowami i uczynkami. Będę się starał aby dziś żadnym grzechem dobrowolnym Cię nie obrazić i życiem swym wielbić nieustannie. Amen" I modlitwa przed snem: "Gdy głęboki sen mnie zmorzy, strzeż mej duszy Dobry Boże. Jeśli śmierć mnie weźmie w nocy, duszę moją miej w Swej mocy."
( 2607 )
Chętnie poznam osoby z Krakowa( bo tu obecnie egzystuję:D), może jest ktoś kto chciałby należeć do duszpasterstwa akademickiego tylko tak jak ja nie może zebrać się i wybrać się na spotkanie, albo chciałby z kimś napić się kawy i pośmiać się:D.
pozdrawiam :D
( 2606 )
Nie zawsze udaje nam się osiągnąć cel, do którego dążymy. Bóg widzi nasze starania i za jakiś czas da nam drugą szansę by wykazać się cierpliwością. Pomimo mojej choroby i złego samopoczucia 5 grudnia przyszłam na próbną maturę z języka polskiego. Przed wczoraj otrzymaliśmy wyniki, nie zaliczyłam, zabrakło mi 4 punktów. Nie czuję się zawiedziona, przyszłam, napisałam tyle na ile moje siły mi pozwalały. Czułam, że to jednak za mało i mogę nie zdać próbnej z polskiego. 6 grudnia pisałam rosyjski a 7 rozszerzoną biologię, rosyjski zdałam, z biologii jeszcze nie podano wyników. jednak dziękuję Bogu, że byłam w stanie przyjść na próbną. w marcu kolejne próbne, mam nadzieję, że będę zdrowa i uda mi sie zaliczyć.
nawet, jeśli poniesiemy porażkę, nie zrzucajmy winy na nikogo, Bóg nas kocha i da nam drugą szansę. trzeba wierzyć, że nam się uda. Pozdrawiam serdecznie
( 2605 )| Bartek, lat 33 | data: 16.12.2007, godz: 13:49 |
Wielu ludzi siebie nie lubi. Spogląda we własne serce i dostrzega w nim szereg słabości: brak konsekwencji i odwagi, skłonność do wygodnictwa, słabości w dziedzinie namiętności, kompleksy. To wystarczy, by człowiek nienawidził samego siebie. Wówczas wiele wysiłku wkłada w to, by swoje słabości ukryć, by uchodzić przed ludźmi za lepszego niż jest w rzeczywistości. To z kolei w jego oczach wydaje się być zakłamaniem, za co jeszcze bardziej siebie nienawidzi. Krąg jest zaklęty i nie widać z niego wyjścia. Nic bowiem nie wskazuje na to, że wady znikną i twarz stanie się piękna
Istnieje jednak możliwość wyjścia z tego zaklętego kręgu, może się to dokonać przez ukochanie siebie razem ze swymi słabościami. Chodzi o akceptację siebie takim, jakim człowiek jest w chwili obecnej i jakim był, bez względu na to, jaka była droga jego życia. To trudne przeżycie. Akceptacji siebie sprzeciwia się przede wszystkim niezdrowa ambicja.
Jak to uczynić? Po pierwsze trzeba sobie uświadomić, że Bóg nas kocha i jesteśmy dla Niego wielką wartością. Po drugie, trzeba zrobić dokładny wykaz wartości, które posiadamy. Należy to uczynić w spotkaniu z człowiekiem, który nas kocha. On widzi nasze talenty. Jest ich zawsze o wiele więcej niż słabości. Po trzecie, należy znaleźć człowieka, który jest niezadowolony z siebie i trzeba mu pomóc w zaakceptowaniu siebie. Oto najlepsza i najkrótsza droga do pojednania z sobą.
Czas Adwentu jest wezwaniem do pojednania z sobą. Warto jednak dostrzec, że nie zawsze tradycyjne pojednanie z Bogiem w sakramencie pokuty jest równoznaczne z pojednaniem z sobą. W sakramencie pokuty oczyszczamy się z grzechów, to znaczy umywamy swoje ręce z brudnych czynów. Niewielu jednak chce ze spowiednikiem porozmawiać na temat swej twarzy i tego, że siebie nie lubi. Niewielu też spowiedników jest przygotowanych do takiej rozmowy. Sakrament pokuty nie usuwa wad, nie zmienia twarzy. Może jednak ukazać, mimo słabości, jej piękno.
Dla Boga nasza twarz jest zawsze piękna, nawet jeśli została przez zło zniekształcona. Ona jest zawsze doskonałym dziełem sztuki – i za jedną żywą twarz, nawet najbardziej zniekształconą – Bóg odda nie tylko wszystkie arcydzieła, jakie wyszły spod pędzla genialnych artystów, ale odda na śmierć swego Jednorodzonego Syna. Tak niewiele trzeba, wystarczy dotknięcie Jego zbawczej ręki, by nasza zniekształcona twarz, uczyniona na obraz i podobieństwo Jego Boskiej Twarzy, znów ukazała się w całym swoim blasku.
Czym więc jest brak akceptacji siebie? To znak, że złym okiem spoglądamy na siebie, dowód, że nie znamy prawdziwej wartości własnej twarzy.
Ks. Edward Staniek - fragment homilii na III niedzielę Adwentu (http://mateusz.pl/czytania/20071216.htm)
( 2604 )| berenika | data: 16.12.2007, godz: 10:56 |
Ten sam dzień
Budzisz się rano wypijasz kawe spoglądasz za okno a tam ten sam dzień
Spoglądasz zaspanymi oczami na ten dziwny świat i myślisz dlaczego ten sam
dzień?
Te same czynności te same myśli - Ten sam dzień!!!
Dlaczego tak jest? czy Ja lub Ty nie mamy wpływu na przeznaczenie czy jest
jakaś siła która kieruje naszym wyborem i losem.
Być wolnym jak ptak to jest moje marzenie, nie dbać o pieniądze, prace i
szaleństwo dzisiejszych czasów być po prostu wolną istotą.
Gdzie jest nasze miejsce, gdzie dążymy i w jakim celu oto jest pytanie.
Mówią nam człowiek jest najmądzejszą istotą na świecie ale czy na pewno?
Dlaczego istnieje pogoń za pieniedzmi, pracą i wszelkim dobrem dzisiejszych
czasów, po co nam to!!
Może tak to ma być, może zostaliśmy stworzeni w tak głupim celu, albo sami
wybraliśmy tą droge.
Myślę że kiedyś to się zmieni, że ludzkość dojrzeje i postawi sobie inne wartości
za swoje najważniejsze cele, ale teraz wypijam łyk kawy spoglądam za okno, a
tam ten sam dzień i te same myśli i plany
( 2603 )| Tadeusz, lat 52, e-mail: nso-czi@wp.pl | data: 15.12.2007, godz: 22:44 |
Karino wymieniłaś Matkę Teresę w ostatnim wpisie. Jak wielu z nas twierdzi że nie czuje obecności Boga, że Bóg go opuscił. Chciałbym tu zamiescić fragmenty artykułu z numeru 47/2007 Gościa Niedzielnego. Są tam fragmenty listów i wspomnień Matki Teresy z Kalkuty z ksiązki Come be My light” (Pójdź, bądź Moim światłem) która została obecnie wydana w USA (czeka na tłumaczenie na język polski): "...Była światłem dla innych, ale sama żyła w ciemnościach. – W moim sercu nie ma wiary, nie ma miłości, nie ma zaufania, jest tylko ból tęsknoty, ból bycia niechcianą – pisała. Ta noc trwała 50 lat. Tylko nieliczni wiedzieli o walce wewnętrznej, którą toczyła... Pierwsza wzmianka o „ciemnościach” pojawia się w liście z 1937 r. Matka Teresa ma wtedy 27 lat,...Tuż przed ślubami wieczystymi pisze do spowiednika: „Niech ojciec nie myśli, że moje duchowe życie jest usłane różami – nie wiem, czy kiedykolwiek znalazłam choć jedną. Wręcz przeciwnie, o wiele częściej mam za towarzyszkę »ciemność«. I kiedy noc staje się tak gęsta, że wydaje mi się, że skończę w piekle, wtedy po prostu ofiaruję siebie Jezusowi”... „Ciemność jest tak ciemna – a ja jestem samotna, niechciana, opuszczona. Samotność serca, które pragnie miłości, jest nie do wytrzymania. Gdzie jest moja wiara? Nawet głęboko we mnie nie ma nic prócz pustki i ciemności. Mój Boże, jak bolesny jest ten nieznany ból. Boli nieustannie. Nie mam wiary. Nie potrafię wykrztusić słów i myśli, które kłębią mi się w głowie i zadają ból niewypowiedzianej agonii. Tak wiele pytań bez odpowiedzi żyje we mnie. Boję się je odsłonić, boję się bluźnierstwa. Jeśli jest Bóg, niech mi przebaczy. (…) Kiedy próbuję wznieść moje myśli do nieba, pojawia się taka więzienna pustka, te myśli wracają jak ostre noże i ranią głęboko moją duszę. Miłość – słowo, które nic nie mówi. Powiedziano, że Bóg mnie kocha, a tymczasem ciemność, chłód i pustka są tak wielkie, że moja dusza nic nie czuje. Zanim zaczęła się praca, była tak wielka jedność: miłość, wiara, zaufanie, modlitwa, ofiara. Czy popełniłam błąd, poddając się ślepo wezwaniu Najświętszego Serca?”. Matka Teresa przyznaje, że jej uśmiech i pogoda ducha okazywane siostrom i ludziom, których spotyka, to „płaszcz, którym zasłania swą pustkę i nędzę”...W moim sercu nie ma wiary, nie ma miłości, nie ma zaufania, jest tak wielki ból, ból tęsknoty, ból kogoś niechcianego. (…) Moja dusza nie jest już jedno z Tobą (Jezu). Moja praca nie daje radości, nic mnie w niej nie pociąga, nie ma w niej gorliwości”... „Po raz pierwszy od 11 lat zaczęłam kochać ciemności. Ponieważ wierzę teraz, że to jest część, bardzo, bardzo mała część Jezusowych ciemności i Jego cierpienia na ziemi. (…) „Cieszy mnie to, że nie mam nic, nawet obecności Boga. Żadnej modlitwy, żadnej miłości, żadnej wiary – nic, tylko nieustający ból tęsknoty za Bogiem”. To wewnętrzne ubóstwo Matka Teresa czyni swoją siłą. „Opuszczona” przez Boga, staje się jeszcze bliższa ubogim. Powtarza siostrom i światu, że to nie jest jej, ale Jego dzieło, że człowiek musi stać się pustym, by wypełniła się w nim Boża wola. „Cierpienie, ból, niepowodzenie to są pocałunki Jezusa, to znaki, że już jesteś tak blisko Jezusa na krzyżu, że może Cię pocałować” – mówi jednej z sióstr..." Chciałbym te fragmenty zakończyć komentarzem Ks. Tomasza Jaklewicza: "... A więc można zbudować świętość najwyższej próby na samej tylko tęsknocie za Bogiem, a więc można wytrwać w powołaniu, nie mając żadnej duchowej pociechy, a więc można bez obłudy dawać innym światło, nadzieję, uśmiech, pozostając samemu w udręce.
Nie potrafimy się modlić, ciężko nam wierzyć, kochać, czujemy się opuszczeni przez innych i przez Boga? Rada Matki Teresy jest jedna: poddać się ślepo Jezusowi! Iść do przodu mimo mroku. Z samego pragnienia Boga uczynić siłę, która przeniesie nas nad przepaścią nocy." Może w tym okresie adwentowym warto też przysiąść na chwilę i zastanowić się nad "ciemnosciami" jakie ogarniaja nasze dusze. Może to też jak powiedziała Matka Teresa to są Pocałunki Chrystusa dla nas. Gdyby ktos chcial przeczytać cały artykuł podaję linka http://goscniedzielny.wiara.pl/index.php?grupa=6&cr=0&kolej=0&art=1195646229&dzi=1104785534&katg=
( 2602 )| Tadeusz, lat 52, e-mail: nso-czi@wp.pl | data: 15.12.2007, godz: 22:25 |
Poszukujący ateista
„Starszy człowiek, który był ateistą, udał się do pewnego znanego księdza. Miał nadzieję, że w ten sposób rozwiąże problemy swojej wiary. Nie był w stanie uwierzyć, że Jezus z Nazaretu naprawdę zmartwychwstał. Szukał dowodów, które pozwoliłyby mu uwierzyć w zmartwychwstanie. Kiedy dotarł do domu parafialnego, w którym mieszkał ksiądz, znajdował się już u niego jakiś gość. Ksiądz dostrzegłszy przez uchylone drzwi oczekującego człowieka, wyszedł z kancelarii i z uśmiechem podał mu krzesło. Pożegnawszy się z przebywającym u niego gościem zaprosił starszego człowieka do siebie. Wysłuchał uważnie jego wątpliwości, a potem przez długi czas rozmawiali. Po burzliwej dyskusji ateista stał się wierzącym człowiekiem. Powrócił do przyjmowania sakramentów, wypełniania Słowa Bożego i uwierzył w Matkę Bożą.
Szczęśliwy i trochę zdziwiony ksiądz zapytał go kiedyś:
- Niech mi pan powie, co w tej długiej rozmowie stało się dowodem, przekonującym pana, że Chrystus naprawdę zmartwychwstał, że Bóg rzeczywiście istnieje?
- Sposób w jaki podał mi ksiądz krzesło, abym nie zmęczył się oczekiwaniem – odpowiedział starzec.”
(autor nieznany)
Często chcąc coś przekazać drugiemu człowiekowi, chcąc przekazać naszą wiarę szukamy słów, które by to wyraziły. Często też dobierając słowa nie osiągamy rezultatu jaki byśmy chcieli. A jak często wystarczy drobny, wydawałoby się mało znaczący gest, który więcej wyrazi niż nasze słowa. Wiara to nie tylko słowa, to również gesty, czyny. To również nasz uśmiech. Pamiętajmy o tym.
( 2601 )
To znowu ja moj tata jest w stanie krytycznym podlaczony do respiratora i tysiecy innych urzondzen ratujcie blagam o modlitwe on musi zyc..............
( 2600 )| karina | data: 15.12.2007, godz: 20:15 |
chciałam podziękowac Tadeuszowi za ten wpis pełen ważnych treści...
Januszowi przyznam rację, na nasze życie nie składają się tylko same sukcesy radości ale też niepowodzenia, krzyże, one czegos nas uczą... jesteśmy uczniami Jezusa .
Bardzo dziekuję Aguś za wpis o szczęściu!!!
ja dorzucam słowa także mądre słowa Matki Teresy :
"jesteśmy kroplą w wielkim oceanie nędzy, ale gdyby tej kropli zabrakło, to nędza byłaby jeszcze większa"
i dalej cytuję z artykułu ks.S.Cyrana:
" nie wiele trzeba by wokół nas zrobiło się trochę jasniej i cieplej, z powodu małej kropli dobroci, którą można rozchlapywać wokół siebie..
Gdyby nuta powiedziała: jedna nuta nie czyni muzyki
......nie byłoby symfonii
Gdyby słowo powiedziało: jedno słowo nie tworzy stronicy
....nie byłoby książki
Gdyby cegła powiedziała: jedna cegła nie tworzy muru
...nie byłoby domu
Gdyby kropla wody powiedziała: jedna kropla nie może utworzyć rzeki
.....nie byłoby oceanu
Gdyby ziarno zboża powiedziało: jedno ziarno nie może obsiać pola
......nie byłoby zniwa
Gdyby człowiek powiedział: jeden gest miłości nie ocali ludzkości
....nie byłoby nigdy na ziemi sprawiedliwości i pokoju, godności i szczęścia
Jak symfonia potrzebuje każdej nuty
Jak ksiązka potrzebuje każdego słowa
Jak dom potrzebuje każdej cegły
Jak ocean potrzebuje każdej kropli wody
Jak żniwo potrzebuje każdego ziarna zboża
Tak cała ludzkość potrzebuje CIEBIE
Tam, gdzie jesteś jedyny, a więc NIEZASTĄPIONY!
( 2599 )
W natłoku zdarzeń,różnych sytuacji,zmagań między szarym oddechem dnia - kryje się szczęście,które jest nieocenione.
Tam jest,ono tam jest !
- W ciepłym uśmiechu drugiego człowieka,który może rozjaśnić ciemny dzień.Uśmiech,który topi serce,który przebija "mury",od którego mięknie serce i na duszy robi się lekko.
- W wielu codziennych radościach,których nie dostrzegamy i są błache,a tak istotne
- Szczęście jest w tym,że chodzisz,że masz nogi i możesz pójść na spacer,pojeździć na rowerze,biegać,iść do rodziny,bliskich Ci osób,możesz grać w piłkę,pójść odwiedzić kogoś potrzebującego pomocy,samotnego...
- Szczęście jest w tym,że możesz widzieć,masz oczy,które są w stanie zobaczyć tyle piękna, kolory,przyrode,możesz patrzeć na kwiaty,las,góry,przyjazną Ci twarz,na uśmiech
- Szczęście jest w tym,że masz słuch,możesz słuchać odgłosów ptaków,przyrody,ulubionej piosenki,możesz usłyszeć coś dobrego od przyjaciela
- Szczęście jest w tym,że potrafisz mówić,wydobywać z siebie dźwięk,składać słowa,zdania,powiedzieć - cześć,witaj,dziękuje,przepraszam ...
- Szczęście jest w tym,że masz zmysł powonienia,możesz czuć piękne zapachy jak piękną woń niesie powietrze,zapach wiosny,lata,woń kwiatów,lasu,morskiej bryzy
zapach jedzonka,kiedy jest się głodnym
- Masz szczęście mając jedzenie,mogąc zaspokoić głód,swoje pragnienie
- Masz szczęście mając rodzine,bliskich,dom,ciepłe łóżko,bezpieczeństwo,masz szczęście nie doświadczając bezdomności
- Masz szczęście,że masz uczucia,emocje bo to czyni Cie wyjątkowym,niepowtarzalnym
- Masz szczęście,że jesteś wrażliwy |a ,że Twoje serce czuje i nie jest pustynią,bo wtedy jesteś dla innych
- Masz szczęście mogąc czuć zagubienie,samotność,żal,apatie,beznadzieję,bo to co złe buduje dobre i odwraca sytuację
- Masz szczęście,że żyjesz,że czujesz,że myślisz bo jesteś człowiekiem,a nie robotem,który robi automatycznie wszystkie czynności bo jest zaprogramowany.
Szczęściem jest żyć,kosztować,czuć,myśleć to czyni Cie nietuzinkowym i jedynym na świecie
-Szczęściem jest móc nabrać powietrza w płuca,zaczerpnąć go,poczuć jak wlatuje i daje tlen,oddech
- Szczęściem jest móc pogłaskać zwierze,pieska na przykład,spojrzeć w jego oczy,szczęściem jest być kochanym przez niego,bo on Cie kocha,jest i trwa przy Tobie,przyjdzie,pomyrda ogonkiem,poda łapę,ładnie się uśmiechnie do Ciebie przez swoją obecność,swoje oczy,które mówią jesteś i dobrze mi z tym
-Szczęściem jest pisać,rysować,myśleć,lepić z plasteliny,rzeźbić,grać w piłkę,jeździć na rowerze,łyżwach,sankach,snowboardzie
- Szczęściem jest móc czytać,aby wiedzieć
- Szczęściem jest znaleźć pomoc,zrozumienie,wsparcie
- Szczęściem jest to,że szukasz czegoś i nagle możesz to znaleźć
- Szczęściem jest zgubić się aby się odnaleźć,podnieść się po upadku,przejść przez trudne sytuacje,pokonać swoje słabości,grzech aby wstać i wyjść z satysfakcją
- Szczęściem jest mieć wspomnienia,móc do czegoś wracać,pamiętać chwile
- Szczęściem jest widzieć ciemnosć aby móc dostrzec jasność
- Szczęściem jest stracić sens aby móc go odnaleźć
- Szczęściem jest przytulić się do drzewa,wziąć kwiat,zobaczyć jego płatki,kolory ,delikatność,kruchość, słyszeć dźwięk strumyka,szum morza,odgłosy lasu,widzieć tęcze,zachody i wschody słońca,chmury
- Szczęście jest w umięjętności przeżywania,doznaniach bo nie jest się nieświadomym wegetującym człowiekiem,który umarł dla wszystkich dla świata ...
- Szczęściem jest spojrzeć w oczy dziecka,w jego uśmiech,wziąć dziecko na kolana i przytulić
- Szczęście jest gdy możesz dzielić się tym co czujesz z drugą osobą,dzielić wszystko smutek,ból,zwątpienie,żal,radość,szczęście
- Szczęściem jest płakać z kimś łzami szcześliwości
- Szczęście to zrozumienie dla drugiego człowieka,na które trzeba się zdobyć,wniknąć w przeżycia,emocje,odczucia
- Szczęściem jest myśleć o kimś nie tylko o sobie,szczęściem jest zapomnieć siebie,a być dla innych
- Szczęście tworzy dystans do własnych problemów,pomniejszenie ich
- Szczęściem jest mimo,że brakuje sensu znajdywać go mozolnie kawałek po kawałeczku
- Szczęściem jest położyć się,zasnąć,zamknać oczy aby obudzić się ponownie i coś tchnąć w dzień,w życie,chwile
- Szczęściem jest móc wpatrywać się w noc,ciemność aby nadszedł poranek,nowy dzień świt nowego spojrzenia
- Szczęściem jest obecność słońca,czuć ciepło,którym ogrzewa świat i daje życie
- Szczęściem jest znaleźć przyjaciela,który będzie,nie odejdzie nawet gdy będzie tak bardzo ciężko,nawet w najgorszych chwilach gdy pozostanie on przy Tobie,szczęściem jest móc współdzielić chwile i te dobre i te gorsze
- Szczęściem jest kochać całym sercem kogoś i być przy tej osobie aby wzrastała wewnętrznie,uczynić drugiego człowieka szczęśliwym
- Szczęściem jest możliwość uczenia bo to czego jeszcze nie umiesz,masz szanse nauczyć się i objąć
- Masz możliwość nauczyć się bawić,czuć szczęście,radość
- Szczęściem jest nauczyć się kochać,czuć ciepło,przebaczać
masz możliwość uczyć się kształtowania siebie
- Szczęściem jest kształtowanie siebie
- Szczeście daje nauka trwania,cierpliwości,rozmowy,dzielenia się wszystkim z drugą osobą
- Szczęściem jest możliwość aby uczyć się być dobrym,lepszym każdego dnia
- Szczęściem jest odkrywanie tajemnic życia
- Szczęściem jest pracowanie nad sobą aby się rozwijać
- Szczęście jest kiedy pogłębiasz się duchowo,próbujesz dotrzeć do sfery metafizycznej i ją lepiej rozumieć
- Szczęście leży w poznaniu Boga,Jego miłości do ludzi
- Szczęściem jest zaufanie i więź pomiędzy Stwórcą,a człowiekiem
- Szczęście buduje rozbudzanie dobra,miłości,nadziei,pozytywnych uczuć w sobie i innych
- Szczęście jest związane z posiadaniem wartości w sobie i kształtowaniem ich w innych
- Szczęściem jest każde ciepło,uśmiech,dobroć,którą dajemy drugiemu
- Szczęściem jest pokora i zachowanie w swoim wnętrzu łagodności
- Szczęściem jest przyjmowanie cierpienia z łagodnym sercem i pogodą ducha
- Szczęściem jest mierzenie się z przeciwnościami i nie poddawanie się
- Szczęściem jest wola walki o siebie i innych w strone dobra
- Szczęściem jest troska o drugą osobe,pomoc bliźniemu
- Szczęściem jest dar życia
Chciałabym jeszcze dodać - masz możliwość próbowania każdego dnia,zaczynania od nowa,nikt nie zabierze Ci tej szansy aby próbować, wiele zależy od Ciebie,od Twojego podejścia.
Możesz mieć odwagę,wiarę,nadzieję odnawiać to w sobie.
Możesz żyć,być i jest to Twoim ogromnym szczęściem,darem dla Ciebie.
Zaczynaj każdy dzień na nowo i miej światło w sercu,kochaj ludzi,przede wszystkim trzymaj z Bogiem,to On daje miłość,życie,siły,nadzieje,to On odradza człowieka i buduje w nim dobro,troske,serdeczność.Bóg Ciebie kocha,jest z Tobą,chce dla Ciebie wszystkiego co najlepsze i co da Tobie zbawienie.
Przez sakrament pojednania,pokuty jednaj się z Jezusem i odnawiaj swoje serce,wtedy wszystko jest początkiem,nowe i świeże.Odczuj ten ogromny pokój,który Jezus zostawia jednocząc się z człowiekiem.
Ile tylko możesz przyjmuj Komunie,to jest niezwykła siła dobra,Komunia daje życie i wzmacnia,jest światłem,otuchą dla duszy.To zjednoczenie Jezusa z Tobą,przytulenie i wlanie ciepła,miłości w serce.
Proś o wszystko czego Ci trzeba,ale także dziękuj za wszystko i darz zaufaniem Jezusa :)
Pozdrawiam wszystkich serdecznie:)
( 2598 )
poprawka, w adresie zamiast 70 ma byc 75.
odwagi dla wszystkich i dzielcie się odwagą, nie tylko smutki, ubolewania które przeważają, nie moze to forum zamienic się w bagno smutków i narzekań, potrzeba też podzielenia się sukcesami, trudnymi ale zdobytymi szczytami... to moze duzo wiecej zdziałac niż wypłakiwanie.
( 2597 )
dzieki za ostatnie wpisy.. Tadeusz, o.Adam, Carlos,Karina...brakuje tu takich wpisów...brakuje tej ufności zapalającej...
czy wszystko musi isc jak po maśle? czy zawsze ma się nam udawac? czy wszyscy muszą nas kochać....a co z krzyżem? jesteśmy chrześcijanami, to do czegoś zobowiązuje.. czyż nie do odwagi niesienia swego krzyża? do zapierania się siebie?..
prawdziwy chrześcijanin przyjmuje a nie żąda i popada w depresję.
czasami za długo śpimy...trzeba się obudzić..
( 2596 )
Wtam.Dziekuje wszystki za modlitwe moj tata czuje sie lepiej, w pon ma zabieg i bedzie dobrze.Mam teraz sila wiare i przenikajaca nadzieje.Nie zdadane sa nasze losy,wiele mnie to nauczulo.W prawdzie dalej odczuwam lek,ale daje rade.Dziekuje i prosze o modlitwe w ponidzialek.Podrawiam.Boze dziekuje.
( 2595 )
Szczęść Boże ! Jezu ufam Tobie bezgranicznie, tak jak ufa dziecko swoim Rodzicom!O.Adam, franciszkanin, duszpasterz z Poznania !
( 2594 ) | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |
