|
Pokuta
Powody pokuty? Odpokutowanie, zadośćuczynienie, przebłaganie, dziękczynienie: sposoby, aby dokonać postępu...: dla ciebie, dla mnie, dla innych, dla twojej rodziny, dla twojego kraju, dla Kościoła... I tysiąc innych powodów. (J. Escriva)
Bez dyscypliny nie ma człowieka. Bez pokuty nie ma chrześcijanina. (Jan XXIII)
Pokuta jest pierwszym stołem ratunku dla tych, którzy się zagubili i jest pierwszą cnotą do praktykowania dla tych, którzy chcą porzucić swoją winę. (Św. Albert)
Chcecie, abym podpowiedział wam sposób czynienia pokuty, dostosowanej do waszego wieku i kondycji? Niech poszczą wasze oczy. Oczy są nazywane oknami, przez które do duszy wchodzi szatan. (Ks. Bosko)
Największa pokuta polega na akceptowaniu wszystkich trudności, które napotykamy, głównie w zwykłych, codziennych i nudnych pracach, jako wyraz woli Bożej oraz znoszenie ich bez narzekania. (E. Poppe)
Pokuta na tym świecie jest istotnym elementem dobrego życia i koniecznym środkiem do pełni szczęścia po śmierci. (Jan XXIII)
Należy opłakiwać ignorancję tych, którzy nakładają na siebie nadzwyczajne pokuty i wiele innych dobrowolnych ćwiczeń, przekonani, że to wystarczy, aby osiągnąć zjednoczenie z Bożą mądrością. Jedności, natomiast nigdy nie osiągną, jeżeli nie wyprą się gorliwie własnych apetytów. (Św. Jan od Krzyża)
Pierwszą zewnętrzną pokutą, którą wszyscy musimy czynić, jest przyjęcie od Boga z pogodzoną i ufną duszą wszystkich bólów, i cierpień, które napotykamy w życiu oraz tego wszystkiego, co niesie trud i kłopoty w dokładnym wypełnianiu obowiązków naszego stanu w naszej codziennej pracy. (Jan XXIII) |
[ Powrót ]
|
|