Panie, racz nie omijać twego sługiJezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go w swoim domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa. Marta zaś uwijała się około rozmaitych posług. A stanąwszy przy Nim, rzekła: "Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła". A Pan jej odpowiedział: "Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będziepozbawiona". (Łk 10,38-42)Czy ktokolwiek wyobraża sobie Boga przychodzącego do jego domu w gościnę? Tego zaszczytu doświadczyli Abraham i Sara, podejmując w swoim obozowisku wysłanników Bożych, oraz Marta i Maria, które gościnnie otworzyły swój dom dla Jezusa i Jego uczniów. Bóg, przychodząc w osobach swoich wysłanników, a przede wszystkim w Jezusie Chrystusie, z szacunkiem i wdzięcznością przyjmuje dar serca wyrażany przez szczerą gościnność gospodarzy miejsca. Na zaproszenie Abrahama i propozycję gościny w jego namiocie wysłannicy Boga odpowiadają: "Uczyń tak, jak powiedziałeś" (Rdz 18,5); podobnie uczynił Jezus przyjmując gościnę zaproponowaną przez Martę (por. Łk 10,38). Przyjmując zaproszenie, Bóg odwdzięcza się darem dzielenia się swoimi tajemnicami, które wyjawia i tłumaczy. Bogactwo daru Bożego od razu odkryła Maria, siostra Marty, gdy zasłuchana w słowa Jezusa, zagłębiła się całkowicie w mądrość i światło Słowa Bożego wraz z innymi słuchaczami. Tę samą możliwość miała także jej siostra Marta, bo również do niej, w jej własnym domu, przemawiał Pan. Marta jednak, przejęta liczbą gości, pragnie spełnić podstawowe zasady gościnności, usługując Jezusowi i Jego uczniom. Postawa Marty, spieszącej z posługą, nie została przez Jezusa odrzucona. Jednakże w chwili, gdy ta skarży się na ; brak pomocy ze strony Marii, otrzymuje Jezusowe pouczenie, które niesie istotną naukę: Jezus, wdzięczny Marcie za jej troskę o gości, wskazuje, że spotkanie z Bogiem i Jego Słowem jest ważniejsze niż nawet wypełnienie prawa gościnności. Dziś wyraźnie' jesteśmy pouczeni, że sprawy Boże mają stać w życiu człowieka na pierwszym miejscu, a sam Bóg ma zajmować miejsce najważniejsze. Dlatego Jezus pochwala wybór, jakiego dokonała Maria, zasłuchana w Jego nauczanie. Podobnie, przyjmując gościnę od Abrahama i Sary, Bóg obdarza swoich gospodarzy darem obietnicy, która domaga się ich _ wiary i jest odpowiedzią na wiarę Abrahama wobec obietnicy wypowiedzianej wcześniej, przy jego powołaniu. Także w tym przypadku otrzymujemy ważną naukę, że Bóg w relacji z człowiekiem * nigdy nie igra jego losem, ale zawsze traktuje każdego z należną mu powagą i szacunkiem, potwierdzając to spełnieniem dawanej obietnicy. Dziś głoszącym Słowo Boże i objawiającym tajemnice Boga jest Kościół Jezusa Chrystusa. Święty Paweł Apostoł wzywa, aby . przyjąć tę Bożą tajemnicę, jaką jest sam "Chrystus pośród nas - nadzieja chwały" (Kol 1,27). To On jest dla nas darem, i Jego mamy głosić. ks. Dariusz Kaliński Autor jest proboszczem parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Zduńskiej Woli
Tekst pochodzi z Tygodnika
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2025 Pomoc Duchowa |