Nasze czekanie

Adwent (łac. 'przyjście'), który dziś rozpoczynamy, jest czasem oczekiwania i przygotowania naszych serc na święta Narodzenia Pańskiego. Jest to również oczekiwanie na powtórne przyjście Chrystusa na końcu czasów. Dlatego Kościół zachęca do udziału w tych dniach w rekolekcjach organizowanych w każdej parafii oraz do sakramentu pokuty i pojednania.

Ten kilkutygodniowy okres oczekiwania na Chrystusa uświadamia nam, że całe nasze życie jest czekaniem na coś lub na kogoś. Rodzice czekają na narodziny dziecka, później na jego pierwsze samodzielne kroki, na pierwsze słowo - czy powie "mama", czy "tata". Dziecko oczekuje na pójście do szkoły podstawowej, następnie do gimnazjum i liceum, może na studia. Rodzice czekają na jego wybór drogi życiowej, ich dorosłe już dziecko na wymarzoną miłość, sakrament małżeństwa i swoje dzieci, a dziadkowie na wnuki. I tak koło oczekiwania się zamyka. Mijają pokolenia, a człowiek wciąż na coś lub na kogoś czeka.

Pytanie tylko, czy czekając na to wszystko, czekamy na Boga? Czy w czasach kryzysu, kiedy mówi się wyłącznie o finansach, polityce i problemach, w nawale naszych obowiązków, znajdujemy jeszcze czas, by czekać na przyjście Boga? Przecież jako chrześcijanie powinniśmy przede wszystkim oczekiwać naszego spotkania z Chrystusem, który tak jak pan domu z dzisiejszej Ewangelii wróci kiedyś do swojej własności. A my mamy wtedy być w pełnej gotowości. Nie wiemy, kiedy to nastąpi, ponieważ nikt nie zna dnia ani godziny ostatecznego przyjścia Chrystusa. Może w czasie wesela czy zakupów, a może przy pracy lub na zasłużonym urlopie. W każdym przypadku przyjdzie niespodziewanie.

Jezus mówi do nas dzisiaj: "Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie". Mamy więc zrobić wszystko, aby Pan nie zastał nas śpiących, czyli zajętych wyłącznie swoimi sprawami. Nie możemy koncentrować się na sobie, jeśli tyle rzeczy dla innych jest do zrobienia. Nasze czuwanie nie może być bierne - to nie ma być stan hibernacji i przeczekania w spokoju, aż czas się wypełni. Chrześcijanin, oczekując przyjścia Chrystusa, powinien w każdej chwili życia pomnażać dary i talenty otrzymane od Boga, aby zdać Mu relację ze swego życia. Nasze oczekiwanie powinno być więc pełne aktywności i dostrzegania oczami wiary problemów najważniejszych, które będą decydowały o naszej wieczności - o zbawieniu lub potępieniu.

ks. Łukasz Szkarłat

Tekst pochodzi z Tygodnika
Idziemy, 27 listopada 2011

Wasze komentarze:

Jeszcze nikt nie skomentował tego artykułu - Twój komentarz może być pierwszy.

Autor Treść

Nowości św. Agnieszka z Montepulciano Modlitwa do św. Agnieszki z Montepulciano Litania do św. Agnieszki z Montepulciano Do La Salette przybywają pielgrzymi z całego świata Drugi znak - wielki smok (Ap 12,3-6) Czy apostolskie zalecenie powstrzymywania się od krwi dziś już nie obowiązuje?

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzednia

[ Powrót ]

Następna