Tylko miłość nadaje sens cierpieniu

Carcinoma - jesteś częścią mnie Mieszkamy pod jednym dachem, karmimy się tą samą biedą. Chcę się z tobą zaprzyjaźnić, nauczyć się żyć w twojej obecności. Zadrżały mi ręce. Byłam przygotowana na wiele, ale nie na wszystko. Carcinoma - próbowałam wprowadzić to hasło do mojej świadomości. Panie, pomóż mi uwierzyć. Nieśmiało przytuliłam się do krzyża. Teraz będziemy już razem. Na zawsze. Łazarzu, który syciłeś się odpadkami ze stołu bogacza, a psy lizały twoje wrzody - jakże często myślałam o tobie, czekając na kolejne podanie cytostatyków. Panie, to nic. To jeszcze nic wobec Twojego cierpienia. Ja wszystko mogę w Tobie; nawet gdy bezradność poprawia mi poduszkę, a niepewność skrada się jak kot. Wystawiłeś mnie na próbę. Zaufałam Twojej miłości. Chciałam dzielić się nią z innymi. Nie przyjęli. Nie uwierzyli miłości naznaczonej krzyżem. To nie moja sprawa wiedzieć - dlaczego. Umieć przyjąć - tylko to się liczy. Moi przyjaciele trwali na modlitwie jak uczniowie w dniu Pięćdziesiątnicy. Tak, wiem. Wszystko, czego pozwalasz mi doświadczyć - jest dobre. Wiem też, że miłość dojrzewa w cierpieniu, a gdy pozwoli przybić się do krzyża, jest jak cudowny zachód słońca. Jeżeli chcesz - wyciągnę ramiona. Jeżeli chcesz... bądź ze mną... Moi przyjaciele trwali na modlitwie. "Pan jest mocą swojego ludu... moja tarcza i moja moc, On jest mym Bogiem i nie jestem sam..." - śpiewałam tak, by nikt nie usłyszał mojej radości. Bo czy można cieszyć się, stojąc na krawędzi życia? Można. Wystarczy tylko zaufać Jezusowi. Uwierzyć, że On, Król królów i Pan panów, pochyla się nade mną i jak kruszynę chleba - zamyka w swoich dłoniach. "Za pełną radość poczytujcie to sobie, bracia moi, ilekroć spadają na was różne doświadczenia. Wiedzcie, że to, co wystawia waszą wiarę na próbę, rodzi wytrwałość" (Jk 1,2-3). Jeżeli chcesz, możesz mocą swojego Krzyża i Zmartwychwstania uzdrowić moje ciało. Możesz jednym spojrzeniem zmienić moją rzeczywistość... Ale Ty, Panie, podarowałeś mi coś więcej niż uzdrowienie fizyczne. Pochyliłeś się nad moim wnętrzem. Przemieniłeś je w hymn uwielbienia. Przekonałeś mnie, że ciało, prędzej czy później, i tak obróci się w proch. Miłosiernym Samarytanom opatrującym moje rany i przyjaciołom, którzy jak uczniowie w dniu Pięćdziesiątnicy trwali na modlitwie - błogosław, Panie. Amen. siostra Alma CSNJ Wasze komentarze: kochająca: 03.09.2010, 17:48 przepiękne:)nic dodać, nic ując (1) Autor Treść Nowości św. Ekspedyt Modlitwa do św. Ekspedyta Litania do św. Ekspedyta św. Elfeg św. Leon IX Urodziny jeżyka Jasia Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 [ Powrót ] Następna

[ Strona główna ]

Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt