Bóg w rodzinie
Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Bóg - człowiek pierwszy raz nawiedza swoją świątynię. Przybywa ze słabością małego dziecka. Przybywa po to, aby jako człowiek poddać się posłuszeństwu wobec Ojca - wypełnić przepisy Prawa. Przychodzi, aby spłacić nasz dług, ofiarując się Temu, Który obdarza nas wszystkim.
Nie jest tak, że Bóg wymaga ofiary od człowieka dla swojego majestatu - na tym właśnie polegało kłamstwo Adama. Kiedy człowiek ukazuje się przed Nim, wtedy przywracany jest samemu sobie. Każdy pierworodny należy do Boga, ale nie w tym znaczeniu, że On pragnie go jedynie dla siebie, lecz że składa z niego dar. Bóg nie jest źródłem, które pochłania wodę. Jest dawcą życia. Tylko ofiarowanie pierwocin życia Bogu pozwala uznać, że Bóg jest dawcą życia oraz że samo życie jest darem.
W przyjęciu daru życia ludzkiego biorą udział rodzice. Jak bardzo potrzeba im świadomości, że dziecko nie jest ich własnością! Mają otoczyć je czułą troską, pomóc mu rozwinąć się zgodnie z zamysłem Boga, współpracując stale z dawcą życia.
Ewangelie niewiele mówią o życiu Świętej Rodziny z Nazaretu. Tymczasem to tam Jezus nauczył się być obdarzany po ludzku czułością, był kochany i karmiony matczyną piersią, nauczył się mówić i używać różnych przedmiotów, chodzić, bawić się i pracować, nauczył się dzielić z człowiekiem jego minuty, godziny, noce, dni, święta, pory roku, lata, oczekiwania, trudności i miłość.
W ciszy, w pracy, w posłuszeństwie, w jedności z Maryją i Józefem oraz swoimi kuzynami, Bóg nauczył się od człowieka wszystkich ludzkich czynności i zachowań. Tajemnica życia Jezusa w Nazarecie objawia niezwykłą prawdę o całkowitym przyjęciu naszego życia przez Boga. Zespolił się z nami we wszystkim, czyniąc się jednym ciałem z każdą konkretną rzeczywistością ludzką. Nazaret jest tajemnicą, która wyzwala całe stworzenie z nieważności tego, co małe i ograniczone. W granicach czasu spotykamy wieczność, w granicach przestrzeni znajdujemy to, co nieskończone.
Jezus wychowywał się i wzrastał w ludzkiej rodzinie, Świętej Rodzinie. Dziś pragnie świętości naszych rodzin. By tak było, trzeba otwierać się na niezwykłą bliskość Emmanuela, trzeba nieustannie czerpać wzór z życia rodzinnego - Jezusa, Maryi i Józefa.
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |