Księżna Wieliczki
Wieliczka położona kilkanaście kilometrów od Krakowa, już w XI wieku była znana jako ośrodek przemysłu warzelniczego. Zwana na początku z łacińska Magnum Sal - Wielicza Sól, już w 1290 r. została miastem. Od czasu gdy w Polsce ugruntował się kult maryjny, górnicy solni, narażeni na wiele niebezpieczeństw, przed pracą pod ziemią polecali się Matce Bożej, prosząc o szczęśliwy powrót do domu. Na miejscu, gdzie dziś stoi klasztor wielicki, znajdowała się skromna kaplica, a w niej obraz św. Antoniego z Padwy, który był jednym z patronów wielickich górników. W tej to kaplicy znajdował się wizerunek Matki Boż.ej, namalowany farbami olejnymi na kamiennej płycie z piaskowca. Matka Boża ukazana na tym wizerunku jest pełna szczególnej serdeczności, łaskawości i miłości. Tradycja przekazuje, że obraz został przywieziony z Włoch lub Bałkanów przez kupców handlujących solą i podarowany wielickim górnikom. Ci umieścili go najpierw w podziemnej kaplicy, lecz z powodu wilgoci i niszczącego działania soli, postanowili obraz przenieść do kaplicy św. Antoniego.
Po sprowadzeniu do Wieliczki w 1623 r. franciszkanów-reformatorów, przy wsparciu króla Zygmunta III Wazy, szybko zbudowano dla nich klasztor i kościół (1623-1626), gdzie przeniesiono obrazy św. Antoniego i Matki Bożej. Ten pierwszy, ozdobiony cennymi koronami i licznymi wotami, spłonął podczas pożaru w 1718 r. Pozostał obraz Matki Bożej Łaskawej, która dzieliła z mieszkańcami miasta złe i dobre chwile.
Według kronikarza opisującego dzieje klasztoru, ojca Cypriana Ochońskiego, srebrna rama, która zdobi obraz, została wykonana z przetopionych wotów, które znajdowały się przy obrazie. Pozostały te, które nie dały się przetopić - wota z soli, dary górników.
Szczególnym dniem był tu zawsze odpust Porcjonkuli, obchodzony 2 sierpnia. Wówczas przychodzili tu licznie pielgrzymi z Krakowa i okolic, nawet z sąsiednich diecezji. Zakonnicy tutejszego klasztoru słynęli z głoszenia misji ludowych oraz z szerokiej akcji kwestarskiej na rzecz klasztoru. Wielkim kwe- starzem, a zarazem czcicielem Matki Bożej Łaskawej był m.in. sługa Boży brat Alojzy Kosiba (1855-1939), wielki przyjaciel i nauczyciel ludu, który niemal całe życie spędził w tutejszym klasztorze i którego proces beatyfikacyjny jest w toku.
Po ostatniej wojnie, w grudniu 1945 r., jako wotum za ocalenie Wieliczki z pożogi wojennej ukoronowano skronie Maryi i Dzieciątka Jezus pozłacanymi koronami. Życzeniem wielu czcicieli Matki Bożej było, by obraz ozdobić koronami papieskimi. Wiele starań włożył w to obecny kustosz sanktuarium, o. Ludwik Kurowski, a starania te poparł metropolita krakowski kard. Franciszek Macharski. 14 maja 1994 r. Ojciec Święty Jan Paweł II wydał brewe zezwalające "aby piękny i wieloma łaskami sławny obraz Błogosławionej Maryi Dziewicy Łaskawej, który w mieście Wieliczka, w świątyni parafialnej pw. św. Franciszka z Asyżu od dawnych już czasów jest czczony pobożnie, i przed którym My sami niegdyś modliliśmy się, w naszym imieniu i powagą może być uwieńczony drogocennym diademem".
Koronacja łaskami słynącego obrazu odbyła się 4 czerwca 1995 r. Przy świątyni stanął pomnik Jana Pawła II w podzięce za dar koronacji i osobiste poświęcenie koron na obraz Matki Bożej.
Ostatnia aktualizacja: 21.05.2022
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2022 Pomoc Duchowa |