Druga połowa pomarańczy

Pytanie o motywy "wyboru serca" pozostają najczęściej bez odpowiedzi. Bo jak wytłumaczyć, dlaczego śliczna dziewczyna chodzi z chłopcem, którego wygląd w niczym nie przypomina Toma Cruise'a albo dlaczego śpiewak operowy zakochał się w dziewczynie fałszującej jak tramwaj na zakręcie. Nie sposób wyrazić w słowach "to coś", co pociąga nas w drugiej osobie, często wbrew wszelkim prawom logiki.

Czy jednak oznacza to, że mamy bezkrytycznie poddać się temu zauroczeniu, przekonani, że "skoro się w nim zakochałam, to znaczy, że to ma być on"?

Nie myśl, drogi Czytelniku, że chcę tu przedstawić krótki "poradnik matrymonialny". Pragnę tylko podzielić się kilkoma refleksjami, które może warto wziąć pod uwagę. Oczywiście, nie musi tu chodzić od razu o małżeństwo, przecież nawet krótkie "chodzenie ze sobą" może pozostawić albo urocze wspomnienia, albo bolesne rozgoryczenie.

Najpierw warto postawić sobie pytanie o kryterium ważności: co jest najważniejsze dla mnie, a co dla niego (dla niej)? (Można by nawet zabawić się we dwoje w wypisanie własnej hierarchii ważności spraw). W kwestiach drugorzędnych bowiem można się różnić, ba, ludzie zawsze różnią się pod jakimś względem i jest to bardzo ubogacające (choć też niekiedy trudne), trudno sobie wyobrazić szczęśliwe małżeństwo, w którym dla niej najważniejsza jest rodzina, a dla niego liczą się tylko pieniądze. Rzecz jasna, takie pary zakochanych czy małżeństwa istnieją, jednak z biegiem czasu najczęściej okazuje się, że przynajmniej dla jednej strony jest to "samotność we dwoje": życie z ciągłą świadomością, że nie ma mowy o prawdziwym porozumieniu, że trzeba jedynie jakoś znosić istniejącą sytuację.

Jak już wspomnieliśmy, nawet najbardziej zakochana para różni się pod wieloma względami: hobby, przyzwyczajenia, upodobania czy choćby poglądy polityczne. I właśnie wtedy, gdy pomiędzy nami uwidoczniają się wyraźnie te różnice, wychodzi na jaw nasza wartość, wartość naszej miłości. Czy każdy będzie bronił nieustępliwie swoich zwyczajów i zapatrywań, może nawet zmuszając drugą stronę nie tylko do akceptowania, ale wręcz do podzielania ich? Czy też potrafi zrezygnować z jakiegoś drobiazgu, wczuć się w sposób myślenia drugiej osoby, uznać, że ona MA PRAWO BYĆ INNA? Oczywiście, nie chodzi tu ogłupi kompromis, gdy dla świętego spokoju zdradza się własne ideały, ale o wspólne szukanie prawdy. A tego nie potrafi uczynić człowiek, który uważa się za "pępek świata".

Osobny problem to pary (małżeństwa) "mieszane" pod względem religijnym czy narodowościowym. Trzeba sobie powiedzieć jasno, że im ważniejsza jest dla nas nasza wiara czy tożsamość narodowa, tym trudniej przyjdzie nam pogodzić się z odmiennością pod tym względem najbliższej nam osoby. Jeżeli wiara jest dla ciebie "piątym kołem u wozu", nie będzie dla ciebie tak bardzo ważne, czy ten, kogo kochasz, chodzi do kościoła, cerkwi czy zboru. Ale jeśli Bóg jest dla ciebie kimś bliskim, najistotniejszym, ta różnica wyznania czy religii może tkwić jak bolesny cierń w waszych rozmowach, planach... (w przypadku małżeństw dochodzi tu jeszcze najtrudniejszy problem wychowania dzieci).

Podobnie rzecz się ma gdy chodzi o polską mentalność, kulturę, tradycje... Czy potrafisz stworzyć w sobie tak szeroką wewnętrzną przestrzeń, by przyjąć cały bagaż kulturowy innego narodu? Czy nie będzie ci przykro, że on/ona inaczej przeżywa święta, że w jego/jej kraju nie ma wieczerzy wigilijnej, śmigusa-dyngusa? Nie można łudzić się krótkim stwierdzeniem, że "jakoś to będzie"; już teraz trzeba sobie zadać pytanie, czy uniesiecie razem ten ciężar, który naprawdę nie jest lekki.

Ludzie Wschodu opowiadają, że człowiek jest jak przekrojona połowa pomarańczy, która szuka swej drugiej połowy. Dwie połowy pomarańczy różnią się pod wieloma względami: ilością pestek, czasem też kolorem skórki... ale w ich najgłębszej istocie łączy je ten sam sok, który je ożywia. Co łączy cię z tym, w kim widzisz swoją "połowę pomarańczy"? I na jak długo wystarczy wam tego soku?

Danuta PiekarzKwartalnik Katolicki ESPE, nr 47 Wasze komentarze: marzena aneta: 16.03.2023, 13:31 Druga połowa pomarańczy dziękuję proszę o miłość uczciwość sprawiedliwość na świecie tym dziękuję proszę dla mnie o domu kupno dobrą mieszkania sprzedaż urode ubezpieczenie zdrowotne z urzędu pracy zdrowie pieniądze dobrego kawalera męża młodego niepalącego pobożnego polaka religijnego uczciwego z którym będę żyć w cielesnej czystości dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję marzena aneta: 13.03.2023, 19:48 Druga połowa pomarańczy dziękuję proszę o miłość uczciwość sprawiedliwość na świecie tym dziękuję proszę dla mnie o domu kupno dobrą mieszkania sprzedaż urode ubezpieczenie zdrowotne z urzędu pracy zdrowie pieniądze dobrego kawalera męża młodego niepalącego pobożnego religijnego uczciwego z którym będę żyć w cielesnej czystości dziękuję modlitwa ma moc nie ma modlitw nie wysłuchanych modlitwa ma moc modlitwa cuda czyni miłość cuda czyni nadzieja cuda czyni pokora cuda czyni sprawiedliwość cuda czyni uczciwość cuda czyni ufność cuda czyni wiara cuda czyni wiara to jest pewność bez dowodu wiara to jest droga którą docieramy do marzeń dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję dziękuję (1) Autor Treść Nowości św. Marek Ewangelista Modlitwa do św. Marka Litania do św. Marka Opus Dei - mistyka codzienności Król nie ma czym pisać Choroby reumatyczne Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023 Poprzednia [ Powrót ] Następna