Dobry uczynek

Gdy ciężko zachorowałam
Żadnej pomocy nie miałam.
Ale jak najlepsza matka
Zaopiekowała się mną sąsiadka.
Nikt nie miał takiej opieki,
Ona nie tylko podawała leki.
Gotowała rosół z kury,
Przepędzała nastrój ponury.
Dlatego znów się mogę śmiać
I wołać głośno: Bóg zapłać!

- To bardzo piękny wiersz - powiedziała wzruszona. - Chyba na niego nie zasłużyłam.

- Droga pani Zosieńko, zasłużyła pani na więcej.

Minęło przeszło czterdzieści lat. Pani Zofia zestarzała się, zniedołężniała i zaczęła tracić pamięć. Na szczęście często odwiedzał ją wnuk, który przynosił potrzebne rzeczy, a także sprzątał mieszkanie.

Raz w szufladzie między starymi listami i reklamówkami znalazł pożółkłą kartkę z wierszem sąsiadki, od dawna zresztą nieżyjącej.

- Babciu, co to jest? - zapytał pokazując niezwykłe znalezisko.

- Nie wiem, naprawdę nie wiem.

Wnuk był przekonany, że staruszka kiedyś wiedziała, ale już zapomniała. A nie spodziewając się, że jeszcze kiedykolwiek sobie przypomni, zmiął kartkę i wyrzucił do śmietnika.

I mogłoby się wydawać, że dobry uczynek sprzed kilkudziesięciu lat został całkowicie zapomniany.

Grzegorz Pełczyński

Wasze komentarze:

bozenka: 11.02.2016, 17:24  Wzruszajace...dobro zawsze powraca.  Marcin: 28.01.2016, 11:59  Dobre uczynki dokonane w Panu nigdy nie będą zapomniane

(1)

Autor Treść

Nowości Nowenna do bł. ks. Jerzego Popiełuszki - dzień 5 Litania do św. Małgorzaty Marii Alacoque Modlitwa do św. Małgorzaty Marii Alacoque Modlitwa do św. Kaliksta Litania nauczycieli i pracowników oświaty Modlitwa za nauczycieli

Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2023

Poprzedni

[ Powrót ]

Następny