Uroki przyjaźni

Przyjaźń zresztą 
jeszcze innymi przyciągała
mnie urokami. 
Rozmawialiśmy, śmialiśmy się
w gronie przyjaciół, 
świadczyliśmy sobie
nawzajem drobne przysługi.
Razem czytaliśmy pięknie 
napisane książki,
razem żartowaliśmy,
razem zachowywaliśmy powagę.
Czasem spieraliśmy się z sobą,
bez nienawiści, tak, 
jakby się człowiek
mógł sam z sobą spierać,
a te bardzo rzadkie spory były
tylko przyprawą dla 
panującej między nami
niemal zawsze zgody.
Uczyliśmy jedni drugich,
uczyliśmy się jedni od drugich.
Gdy kogoś z nas brakowało,
bardzo tęskniliśmy za nim.
Z wielką radością 
witaliśmy wracających.
Takimi to właśnie znakami,
wyłaniającymi się z serc,
które się wzajemnie kochają,
malującymi się na twarzy
i błyszczącymi w oczach,
dźwięczącymi w mowie, 
przejawiającymi się
w najróżniejszych 
gestach serdecznych,
przyjaźń się coraz 
goręcej rozpala,
a jej płomień może 
stopić wiele dusz
w jedność.

Święty Augustyn

Wasze komentarze:

marla: 14.08.2009, 00:05  ten tekst przypomina mi o mojej przyjaciółce, którą muszę zostawić, bo wyjeżdżam do Londynu sama już nie wiem co mam zrobić :(  Anonimowa: 06.07.2009, 10:35  Ten tekst do przesady mi coś przypomina. Byłyśmy w 6. Zawsze uśmiechnięte, szalone, każda uczyła się jedna od drugiej. Spierałyśmy się w żartach, lubiłyśmy to, tym bardziej, że każda wiedziała, że to nie jest na poważnie. Do czasu... Wszytsko co piękne minęło, pozostały wspomnienia, niedopowiedziane sytuacje... Wszystko prysło nagle jak bańka mydlana. Ale i tak nigdy Was nie zapomnę, zawsze będę pamiętać to co razem przeżyłyśmy... ;**********

(1)

Autor Treść

Nowości Modlitwa do św. Tyburiusza z Mogrovejo św. Tyburiusza z Mogrovejo Gdy Anioł płakał Siedem darów Ducha Świętego - wyjaśnienie i ich znaczenie Duch Święty wszystkiego was nauczy Ufamy Panu!

Najbardziej popularne Tajemnica Szczęścia Godzina Łaski Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Modlitwa o Cud

Poprzedni

[ Powrót ]

Następny