Zabawki z gipsuCiekawe prace dziecięce powstają z gipsu. Tworzywo to warto zastosować wtedy, gdy zajęcia można zorganizować na powietrzu. Wystarczy wówczas blaty stołów zabezpieczyć grubym papierem, ceratą czy kawałkiem sztucznego tworzywa, nie trzeba natomiast martwić się o podłogę. Gips może być samodzielnym tworzywem, a można też użyć go jako spoiwa łączącego różne elementy, np. muszelki, kolorowe kamyki itp.Młodsze dziewczynki chętnie wykonują z plastykowych słoiczków i buteleczek po lekarstwach, nakrętek i kapsli od mleka lub śmietany zastawę dla lalek. Naczynka polewa się kilkakrotnie warstwą gipsu. Chirurgiczny lub artystyczny gips trzeba rozrobić w proporcjach: 3 części wody i część gipsu, rozmieszać dokładnie, żeby nie było grudek, a kiedy osiągnie konsystencję gęstej śmietany, polewać nim powierzchnię naczyń. Uchwyty do naczyń robi się z drutu, który wkłada się w niezastygły jeszcze gips. Po przymocowaniu uchwytu polewa się ponownie powierzchnię całego naczynia wraz z uchwytem z drutu. Ponieważ gips szybko tężeje, przygotowujemy go w takiej ilości, jaka jest potrzebna do jednorazowego użycia. Można go rozrabiać w szklanym naczyniu, np. w słoiku. Za każdym razem naczynie trzeba dokładnie oczyścić z resztek stężałego gipsu. Doskonale nadaje się do rozrabiania gipsu przecięta na pół stara gumowa piłka, łatwo bowiem z niej wykruszyć resztki gipsu. Kiedy po upływie 2030 minut gips stężeje, dzieci mogą zabrać się do malowania naczyń. Nadają się do tego farby wodne lub plakatowe. Taki komplet własnoręcznie sporządzonych naczyń, uzupełniany w miarę potrzeb, może przez długi czas służyć do rozmaitych zabaw tematycznych. W bardzo prosty sposób można wykonać z gipsu ciekawe, trójwymiarowe rzeźby. Z dość grubego drutu dającego się dobrze modelować dzieci przygotowują szkielety postaci ludzkich lub zwierzęcych. Tułów i głowę owijają gałgankiem, tasiemką lub miękkim papierem i umacniają cienkim drutem lub nićmi. Po przygotowaniu kilku szkieletów każde dziecko przystępuje do rozrabiania gipsu, w którym zanurza kolejno swoje zwierzaki. Czynność tę trzeba powtórzyć kilkakrotnie. Można też postąpić inaczej. Kiedy po pierwszym zanurzeniu gips zacznie tężeć, można kilkakrotnie polewać nim szkielet rzeźby. Każda warstwa tworzy nową fakturę, nadaje nieco odmienny, nowy kształt postaci.
MK
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2021 Pomoc Duchowa |