Trzeba się nam przemieniać - Wielkanoc

W czasie Wielkiego Postu myślimy zwykle o Męce Pańskiej. I dobrze, że tak jest. Jednak uważamy, że droga Chrystusa na Golgotę wiodła tylko przez Górę Oliwną, a cierpienia następowały nieubłaganie jedne po drugich.

Dzisiejszy fragment Ewangelii ukazuje nam, że w życiu Chrystusa Pana - zanim zaistniała Góra Oliwna - była jeszcze Góra Tabor. Góra Przemienienia z odpowiedzią Jezusa na pełną lęku i trwogi postawę Piotra, gdy usłyszał o czekającej Mistrza męce. Dla Piotra i pozostałych apostołów po zapowiedzi męki i śmierci przez Chrystusa Pana, niezrozumiałe zapewne stały się słowa proroków zapowiadające pełne potęgi i chwały Królestwo Mesjasza. Pan Jezus chciał pouczyć Apostołów, że Mesjasz może, a nawet musi podjąć cierpienie. Dzięki temu jeszcze jaśniej ukaże się Jego chwała. Odsłonił uczniom swoją drogę do chwały, ponieważ Jego droga stanie się także ich drogą. Przemienienie na Górze Tabor to także nagroda dla Apostołów za ich wiarę. Będąc świadkami odrzucenia Chrystusa, nieprzyjęcia Go w rodzinnym Nazarecie oraz odrzucenia przez tych, dla których Jego nauka była za twarda, mogli Apostołowie zachwiać się w swojej wierze. Mogli od Niego odejść i poszukać sobie innego mistrza. Jednak okazali się Mu wierni w dobrej i złej doli. Dziś Zbawiciel wynagrodził ich ufność ukazując im, że powierzając Mu swoje życie, nie pobłądzili, ale dobrze ulokowali swoją wiarę, nadzieję i miłość.

Dla nas wypływa z tego nauka, że im większe zaufanie do Zbawcy, tym większa i piękniejsza jest dla nas nagroda. Cierpienia, choroby, upokorzenia i inne nasze krzyże nie powinny nas oddalać od Boga. Mają one charakter dydaktyczny i mają nas mobilizować i wewnętrznie przemieniać na lepsze. Chrześcijanin, ma nie tylko walczyć z pokusą i unikać grzechu, ale stale się przemieniać i nie być w pełni zadowolonym z siebie. Bo człowiek, który idzie za Panem Jezusem to taki, który myśli nieustannie o doskonaleniu swego życia i zmierzaniu ku świętości. Myśli i czyni tak, by być bliżej Boga. Chrystus doszedł do tej przemiany przez cierpienie. A my jak do niej dochodzimy?

ks. dr Michał Dubicki Tekst pochodzi z Tygodnika Idziemy, 8 marca 2009 Wasze komentarze: Kasia: 10.03.2009, 13:13 Od kilku miesięcy...odkąd dostałam od mojej mamy pewną książkę z modlitwami staram sie czynić dobro, czasem upadam, ale powstaje znów. Nie denerwuje sie kiedy cos mi nie wychodzi tak jak kiedyś. Znam teraz moc modlitwy i Mszy świętej. Wiem czym jest grzech i czym grozi, jakie straszne ma konsekwencje.Dziękuje mojej kochanej mamie, że dała mi taki wspaniały prezent, że dba o moją dusze. Dziękuje Cie Panie, za Twoje wspaniałe Miłosierdzie, za życie, za to, że Jesteś i nas kochasz tak mocno. Nie widzą Ciebie moje oczy. Nie słyszą Ciebie moje uszy. Lecz Jesteś Światłem w mej pomroczy i Jesteś Śpiewem mojej duszy (1) Autor Treść Nowości św. Ita Irlandzka Modlitwa do św. Ity Irlandzkiej św. Paweł Pustelnik z Teb Modlitwa do św. Pawła Pustelnika z Teb Modlitwa do św. Arnolda Janssena Modlitwa do bł. Alojzego Variary Najbardziej popularne Modlitwa o Cud Tajemnica Szczęścia Modlitwy do św. Rity Litania do św. Józefa Jezu, Ty się tym zajmij - Akt oddania się Jezusowi Godzina Łaski 2024 Poprzednia [ Powrót ] Następna