Przypowieść o dzierżawcach winnicy (Mt 21, 33-43)Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: «Posłuchajcie innej przypowieści. Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej tłocznie, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał.Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego zaś ukamienowali. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili. W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: Uszanują mojego syna. Lecz rolnicy, zobaczywszy syna, mówili do siebie: "To jest dziedzic; chodźcie, zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo". Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili. Kiedy więc przybędzie właściciel winnicy, co uczyni z owymi rolnikami?» Rzekli Mu: «Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy mu będą oddawali plon we właściwej porzeť. Jezus im rzekł: «Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: "Ten właśnie kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił, i jest cudem w naszych oczach". Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce». Winnica Pana zastępówLiturgia słowa tej niedzieli obdarza nas dwa razy obrazem winnicy. Pojawia się ona mianowicie w czytaniu z Księgi proroka Izajasza i w Ewangelii św. Mateusza. Winnica jest symbolem narodu wybranego. W Nowym Testamencie obraz ten powiększa się o wszystkich, którzy stanowią nowy naród wybrany przez Pana, a więc zostali zaproszeni do pracy w winnicy i do współodpowiedzialności za owoce, jakie powinna przynosić.Tekst proroka Izajasza - "Pieśń o winnicy", należy do piękniejszych fragmentów tej przebogatej w obrazy i w treść księgi prorockiej. Jezus Chrystus w swojej przypowieści niejako bazuje na Izajaszowym obrazie, a mówiąc dokładniej nawiązuje do utrwalonej w świadomości narodu wybranego tradycji utożsamiającej lud Jahwe z winnicą. W ojczyźnie Jezusa winnica była ogrodem bardzo wymagającym. Tak zresztą jest wszędzie, ale tam akurat we wszystkich zabiegach, jakie wiązały się z utrzymaniem winnicy i z jej owocowaniem, widziano, także dzięki nauczaniu prorockiemu, obraz wszystkich zabiegów Boga, jakie podejmuje dla swojego narodu. Tak więc, jeżeli winnica zawiodła gospodarza, to znaczy, że trzeba było podjąć decyzje bardzo ostre, a mianowicie tak jak mówi Izajasz: zamienić winnicę w pustynię. Ten odwet Pana winnicy jest tym dotkliwszy, kiedy przywołamy symbolikę winnego krzewu jako drzewa życia, bardzo rozpowszechnioną na starożytnym Bliskim Wschodzie. W Chrystusowej przypowieści winnicę rozgrabili sami robotnicy, którym zaufał gospodarz, a więc sam Bóg. Nie uszanowali nawet Jego Syna. Syn w tej przypowieści, to Chrystus odrzucony przez tych, do których został posłany. Odrzucili oni kamień, który miał być podstawą budowania, ale Bóg mimo wszystko sprawił, że stał się on głowicą węgła dla budowy Królestwa Bożego, które, zabrane jednemu narodowi, stanie się własnością wszystkich narodów. Zaufajmy Panu winnicy i zachowajmy pokój Boży w Jezusie Chrystusie. To znaczy, poddajmy się w pełni mądrości Boga, która kieruje losami świata i ludzi, i zaufajmy Jego miłości, którą obdarza każdego człowieka. Bp JAN SZLAGA
|
[ Strona główna ] |
Modlitwy | Zagadki | Opowiadania | Miłość | Powołanie | Małżeństwo | Niepłodność | Narzeczeństwo | Prezentacje | Katecheza | Maryja | Tajemnica Szczęścia | Dekalog | Psalmy | Perełki | Cuda | Psychotesty | Polityka Prywatności | Kontakt - formularz | Kontakt
© 2001-2024 Pomoc Duchowa |