Potrzask, zrąb i drabina

Pragniemy kochać i być kochanymi! Kochać zarówno ludzi, jak i Boga. I słusznie, bo jest to sprawa najważniejsza. Zastanawiamy się, jak to zrobić? Jest to bardzo trudne. Tym trudniejsze, że dziś, w naszych czasach ubóstwiono wolność, a następnie utożsamiono ją z samowolą! W imię samowolnej wolności, z rozmaitych stron, czy chcemy, czy nie chcemy, nieustannie jesteśmy bombardowani złymi, do cna wypaczonymi podróbkami miłości. Nie chcemy tych nalotów, lecz nie jesteśmy w stanie się im przeciwstawić. Bezradni nie wiemy, gdzie się przed nimi schronić! Prawo staje bowiem nie po naszej, lecz raczej po przeciwnej stronie! Nierzadko zatem, nie rozeznawszy dobrze zamaskowanej pułapki, wpadamy w potrzask fałszywej miłości. Wpadamy szczególnie wtedy, gdy sądzimy, że we wszystkim jesteśmy jak lis mądrzy i przebiegli. Dopiero tkwiąc we wnękach pozornej miłości, zauważamy, że daliśmy się zwieść. I zamiast spodziewanego wszechstronnego rozwoju i radości, giniemy, zanurzeni w niekończący się smutek! Wówczas jedyna nadzieja w tym, że ktoś posłany od Boga w porę nadejdzie, zauważy, nie przejdzie obojętnie wobec nieszczęścia, lecz pochyli się nad ofiarą naiwnej i głupiej miłości. Poświęci zbałamuconej osobie swą życiową wiedzę, czas i siły, a nawet materialne środki. Dopomoże w uwolnieniu i oczyszczeniu z lepu fałszywej miłości. I niezwłocznie wprowadzi w prawdziwą miłość. A ona w pełni uleczy zranienia, przywróci zdrowie, poprowadzi ku pełnemu przeżywaniu życia!

Jan Paweł II podczas ostatniej pielgrzymki do Ojczyzny przypomniał rodakom (zastanawialiśmy się nad tym w poprzedniej refleksji), że ewangeliczna miłość, do jakiej są zaproszeni, powstaje z posłuszeństwa Bogu, Ojcu z nieba. W jaki sposób? Przez posłuszeństwo bez wyjątku wszystkim dziesięciu przykazaniom Bożym! To jest -jak mówi Ojciec Święty - "zrąb" prawdziwej miłości! To jeszcze za mało. To dopiero początek. Miłość jest bowiem czymś więcej niż posłuszeństwem przykazaniom.

Miłość - przypomina Papież - to wyrastający z posłuszeństwa Bogu porządek prawdy, czyli ustalona przez Ojca z nieba hierarchia ważności uzdolnień, obowiązków, zajęć, spraw, dzieł, wartości, osób... Mówiąc obrazowo -swoista drabina, po której się wspinając człowiek konsekwentnie dostępuje, doświadcza prawdziwej miłości! Została ona skonstruowana przez Boga, Ojca z nieba według reguły: sprawy duchowe należy stawiać wyżej niż sprawy materialne. Papież uczy bowiem: "Sam porządek materialny nie wystarczy. Musi być uzupełniony i ubogacony przez nadprzyrodzony. Dzięki niemu życie nabiera nowego sensu, a człowiek staje się doskonalszy".

Jak sprawdzić, że w doświadczanej miłości zachowany został ów "porządek prawdy"? Ojciec Święty odpowiada: patrząc uczciwie na owoce swego życia. A więc w swoje myśli, słowa, uczucia i czyny podejmowane w osobistym życiu i we wszystkich innych, zewnętrznych, społecznych odniesieniach. Bacznie zwracając uwagę na to, czy jest w nich dobro czy zło. Chaos czy ład. Uszanowana własna godność czy znieważona. Zachowana czytelność znaku: jestem synem, córką Boga czy zamazana lub zniszczona.

Miłość - to posłuszeństwo przykazaniom Bożym, to porządek w osobistym, wewnętrznym i zewnętrznym życiu ukształtowany prawdą. Życzę Wam otrzymywania i rozdawania wszystkim takiej właśnie - najwyższej próby, czystej miłości!